“Ik zag geen
bordjes, dus ik wist niet hoe ver het nog was tot de meet”, zei Van der Poel na
de aankomst over de meet. Wat boeit ‘t? Alpecin-Deceuninck staat met de Van der
Poel als lead-out specialist en afmaker Philipsen deze Tour nu al op drie
ritzeges. Van spanning was niet echt sprake, iedereen bleef, in tegenstelling
tot het, door de Nederlandse premier persoonlijk, van het pluche geflikkerde
kabinet, in het zadel. Net zo voorspelbaar als de vooropgezette crisis ter
stimulering van Rutte’s plakgedrag, was de uitkomst van deze etappe. De eenzame
vluchter op weg naar Bordeaux vandaag, was net zo kansloos als de
staatssecretaris die voor de Vereniging voor het Veinzen van Democratie de vlucht
naar voren moest nemen.
Het is een bekende wieler uitdrukking; “eerst het bordje van de ander leeg eten”.
Wel, de bordjes van D66 en het CDA zijn zo leeg gelikt dat het glazuur al los
laat en de Christen Unie werd duizelig van het aantal bewegingen door telkens
de andere wang toe te keren. Na 12 jaar zelf geïnitieerde en veroorzaakte
problemen afschuiven naar “vak” ministers en staatssecretarissen om ze
vervolgens zonder bandenplaksetje als vooruitgeschoven op te offeren knecht
halverwege de rit terug te fluiten. Nee, het zijn geen volhardende Jakobsen types die na het vallen, opstaan, wonden likken en achterhoede gevechten, zich bij
de volgende gelegenheid gewoon weer in de strijd gooien.
Het was me het dagje wel vandaag beste wielerfans. Dachten we nog even gewoon
het dagelijkse siësta ritueel te kunnen uitvoeren, omdat de interessante
koersontwikkelingen in het laatste half uur zouden plaatsvinden, sijpelde er
zelfs gelukzalige (of verontrustende) - het is maar of je het van de rücksichtslos
rechtse of sociaal humane kant bekijkt – geruchten door op de eenzame heuvel
vanwaar uw onraadreporter de antennes op de wereld heeft gericht. Jawel, wakker
schrikken als je berichten over vallen hoort, van de NOS overschakelt naar de
VRT, maar nergens ook maar een gebroken sleutelbeen of bebloede knie kan
waarnemen. Nee, het peloton ploeterde zich met een behouden snelheid over de
Fransche wegen.
Het enige opmerkelijke feit was dat de TGV, in wielerkringen vaak aangeduid als
VDP, 100 meter te vroeg de topsnelheid verloor. Nee, dit keer geen kat op het
parcours, geen veroordeling voor de Fransche spoormaatschappij wegens het dood
rijden van Neko de kater, maar omdat Van de Poel de afstand bordjes langs de
kant van het parcours niet kon zien. Gelijk de TGV die op Gare de Lyon donderdag
met een uur vertraging vertrok omdat er weer poes problemen waren en de
viervoeter zich onder de hogesnelheidslijn richting Nice had verschanst,
waardoor de elektriciteitstoevoer naar het spoor moest worden onderbroken, werd
Philipsen gedwongen het achterwiel van Cavendish op te zoeken. Het had
natuurlijk geen effect op de einduitslag, alleen wat commentaar van de
verliezers.
Zaterdag en
zondag arriveert de Tour de France 2023 in de regio Nouvelle-Aquitaine. Of
beter gezegd: op de heilige grond van wijlen Raymond Poulidor. Tourorganisatie
ASO brengt dit jaar namelijk een ode aan ‘De Eeuwige Tweede’. En dat betekent
ook dat het Franse publiek reikhalzend uitkijkt naar de prestaties van zijn
kleinzoon, Mathieu van der Poel. Oma Poulidor zal zaterdag en zondag thuis
uitkijken naar haar kleinzoon. Zal de strijd gaan plaatsvinden? En wie speelt
dan de rol van Anguetil in een duel met Mathieu? Vanwege de start in
Saint-Léonard-de-Noblat zal de start van die rit bijzonder zijn, maar zondag
winnen op de Puy de Dôme lijkt zelfs voor een gemotiveerde MVDP een utopie, maar
de etappe van zaterdag die eindigt in het nabijgelegen Limoges past hem wel als
een jas. We zullen het zien, we gaan er onze siësta voor opofferen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten