17 Juli, Rui Costa, vreugde en verbeterde relaties

Bom Dia, vrienden van de velo,

Jawel, Uw reporter was in z'n nopjes gisteren aan de meet in Gap! Wat een prestatie van onze vriend Rui Costa. Het deed alle frustraties over de beslommeringen van gisterenmorgen verdwijnen als super benzine in een Bentley! Was ik gisteren des 's morgens nog enigszins nerveus om Rachida om vervoer te vragen, bleek de tegenwind uit een andere richting te komen. Ik had haar broer Jamal al vroeg gadegeslagen bij de koelkast, het zal zo rond 3 uur in de nacht zijn geweest, en me verwonderd over de hoeveelheid etenswaar hij tot zich nam. Nee, ik had hem beter niet vriendelijk naar de reden van z'n nachtelijke vreetbui kunnen vragen, want zijn dreigende woorden en slaande bewegingen lieten geen ruimte voor dialoog. "Ach", zei Rachida toen ik eindelijk de moed had om haar te vragen wat ik vragen wilde, "zo is hij altijd tijdens de Ramadan".

Gebruikmaken van één der luxueuze voitures bleek geen probleem, ik moest me echter wel schrap zetten om dat Miss Honderddertig deel uitmaakte van het aanbod. Er restte mij niets anders dan de blondine te wekken, een handeling die, zo weet ik achteraf, met de nodige voorzichtigheid had moeten gebeuren.
Nee, niet dat ze echt kwaad werd of zo, eerder verscheen er een lichte blos van schaamte op haar wangen, die me deed realiseren dat zo'n VVD vrouwtje eigenlijk ook maar een verlegen volgstertje is van de lachende leider.

We hebben er maar het beste van gemaakt en uiteindelijk toch even "Go Johnny Go" en "Hup Hip Tommetje" kunnen schreeuwen langs de kant van het parcours. En nee, natuurlijk weet je dan nog niet wat er te gebeuren staat zo halverwege de top van de Col de Manse, zeker niet als je vervolgens 10 minuten moet wachten voor dat de eerstvolgende Nederlander weer in zicht komt.

Uiteindelijk zijn we laat in de middag in Gap wedergekeerd en tja, het in gezelschap zijn van een veel herkende prominente blondine doet busdeuren openen. Het is echter dan wel weer sneu als zo'n renner als Lars Petter Nordhaug denkt leuk te doen door je gelijk weer te confronteren met foto die circuleert op de sociale media.

De laatste nieuwtjes hoor je dan natuurlijk pas als ze oud nieuws zijn. Zoals dat van de Franse renner Thibaut Pinot, de grote hoop van het Franse volk, en dat hij zijn stalen ros op het dak van de auto heeft laten staan. Hij zou onvoldoende hersteld zijn van een keelontsteking en vond het raadzamer om uit de Ronde van Frankrijk te stappen.  Misschien had het meer te maken met zijn daalangst, waardoor hij al was afgezakt naar een 52e plaats in het algemeen klassement.

Op de beklimming van de col de Manse op zo'n twintig kilometer van de streep, barstte de koers open bij de koplopers van de dag. De Gendt en Johnny H. moesten al snel afhaken, we weten nu dat de Tourgazet Plagiato's grote vriend Rui Costa plaatste even later zijn beslissende demarrage plaatste en knap stand hield tot op de meet.

Ze proberen het wel die jongens van Vacansoleil-DCM, maar op de een of andere manier lijken ze niet na te denken voor en tijdens de koers. Wilde en op instinct geplaatste demarrages en ontsnappingspogingen, ze willen maar niet slagen. Misschien zijn ze met hun gedachte bij de onzekere toekomst. Lieuwe Westra schijnt niet te wachten op het nieuws van zijn ploegleiding, slecht of goed, hij is het met de Kazachse formatie Astana bijna eens over een overstap. De Nederlands kampioen tijdrijden kan er na dit seizoen een tweejarig contract tekenen.

Ook was er strijd in het peloton, waar geletruidrager Chris Froome bestookt werd door Alberto Contador en Joaquim Rodriguez. In de gevaarlijke afzink ging Contador zonder erg tegen de grond en moest Froome uitwijken (zie onderstaande video).

Elf minuten na Costa kwam Chris Froome over de streep met in zijn wiel Bauke Mollema en samen met het gros van de andere klassementsrenners. In het klassement verspeelde de LTD jammer genoeg zijn vijfde plek, hij duikelde naar zes. Het deed hem zichtbaar pijn. "Ik heb toch wel een tikkie gehad", klonk het in de met bacteriën overladen plopkap van de NOS. Met uitzondering van de perikelen in het Nederlandse gaat het eigenlijk prima met de Belkin renners. Perikelen, ja, perikelen zo noem je dat toch? Computer en randapparatuurfabrikant Belkin wil namelijk niet dat wielerjournaliste Rose Mentink haar stickeractie voortzet.  Ze had een stickeractie rond Bauke Mollema opgezet voor het goede doel.

Mentink wil met de actie 'Mollemadness' heel Nederland achter Bauke Mollema krijgen. Ze gebruik daarvoor stickers met een karikatuur van de wielrenner en er is ook een site opgezet ter ondersteuning van de campagne. Belkin is van mening dat alleen zij gebruik mogen maken van het portretrecht van Mollema.
De stickeractie ligt daarom voorlopig stil. Waar kennen we dit ook al weer van? Waren er niet eens wat Zeeuwse vrouwen met T-shirtjes van Johnny die niet meer op een markt kraampje mochten liggen?
Hoe kortzichtig kun je als sponsor zijn, beeldrechten op het gezicht van een Groninger die tienduizenden malen op het internet staat en gekoppeld is aan Belkin. Is er nou een goedkopere reclame campagne te bedenken dan eentje die door anderen wordt gefinancierd?

En de 'Mollemadness' gaat trouwens ook verder dan een stickeractie. Zo is de brug over het Aduarderdiep bij Nieuwklap door leden van fietsvereniging Vdw Voordewind omgedoopt tot de 'Mollema Bult'. De wielrenner wordt er geëerd met twee grote spandoeken, gelukkig hebben ze geen foto van Bauke gebruikt. Dat scheelt ze weer een rechtszaak!

Op tijd terug voor het diner, was de insteek van Melanie toen ze, met een doodsangst uitstaande achterbankpassagier, zijnde uw onraadverslaggever, met enorme snelheid terug naar Braz reed. Het liep natuurlijk anders dan verwacht. De sfeer was om te snijden in La Pastorale. Ik weet niet wat er gebeurt is gisteren overdag natuurlijk en wie en waarom een bezoek aan Rachida hebben gebracht. Geertje Hardleers was in een jolige bui, maar terwijl hij enkele foto's liet zien aan Rachida, was ze duidelijk "not amused".

Jamal lag op een stretcher naast het zwembad te wachten op de schemer.  Vanaf de andere kant van het meer leek een ego neder te nevelen, ach ja da's waar ook, de avond etappe met Mart Masterdont werd op genomen. Wel wielervrienden, uw verslaggever heeft zich van zijn beste kant laten zien en samen met moeder Schultz van Haegen, die slechts één ding wil zeggen over haar kinderen, namelijk dat ze bij hun papa in goede handen zijn, 2 uur in de keuken staan koken. Uit solidariteit met Jamal hebben we gewacht tot het donker was alvorens we de tafel dekte met een koosjer diner.  Jawel, de relatie met Jamal ging er gisterenavond echt op vooruit. Hardleers en Rachida hadden geen tijd, die moesten "knopen doorhakken".

En nu, ja nu, is er gelukkig even tijd voor ontspannen vingeroefeningen op de laptop. Terwijl Mevrouw Sputterbret me zojuist heeft laten weten dat het nog lang onrustig was in Portugal gisteren, ga ik zo polshoogte nemen of ik vandaag naar Chorges geraak. Nu is het veel beter om de renners in de zeventiende etappe te volgen via de TV, met zo'n individuele tijdrit over 32 km tussen Embrun en Chorges. Tony Martin is van plan om tijdens de tijdrit onderweg zijn fiets te wisselen. Dat vertelde de regerend wereldkampioen tegen de klok aan de Belgen van Sporza. Hij begint met een gewone racefiets aan de tijdrit. Tien kilometer voor de aankomst pakt hij zijn tijdritfiets. Wie is er niet benieuwd welke andere renners zijn voorbeeld volgen? Over een uurtje weet ik waarschijnlijk meer over het verdere verloop van de dag. Voor vandaag wens ik u allen een spannende tijdrit en laten we duimen voor Mollema, Ten Dam en Dumoulin!

Ate Logo!