Etappe 3: Achterklap, blote borsten, bochten en sprintgoesting.

Terwijl Victor Lafay, dé revelatie van het openingsweekend van de Tour, plotseling bedolven wordt onder aanbiedingen van de budgettair grotere wielerploegen en de Catalaanse overheid inzake blote borst vertoningen, publiekelijk nog eens de “puntjes” op de i zette en bij de lokale besturen er op aan drong elke vorm van discriminatie te verbieden, stonden de renners aan de start in Amorebieta om de 185 kilometer lange etappe naar de Golf van Biskaje te beginnen. 

Van Aert kwam lachend uit de ploegbus, Jasper De Buyst kwam ook gewoon aan de start, mét een ingepakte pols, dat wel. Fabio Jakobsen maakte een positieve indruk, net als Jasper Philipsen, die geacht werd de ijzers uit het vuur te moet halen voor zijn ploeg omdat kopman van de Poel nou niet echt een overtuigende indruk maakte in de eerste twee dagen.

Nadat het Catalaanse departement van gelijkheid en feminisme in een brief uiteenzette dat het bannen van topless vrouwen in openbare zwembaden “een deel van de bevolking uitsluit en de vrije keuze van elk individu over hun eigen lichaam schendt”, en er verder op wezen dat ook borstvoeding geven is toegestaan, net als zwemkledij die het hele lichaam bedekt, zoals de boerkini voor moslim vrouwen, alhoewel de onderbroek-loze habijt nog een punt van discussie blijft en de boetes op het niet naleven tot wel 500.000 euro kunnen oplopen, bleek dat de Tour van 2023 niet alleen gaat over hard fietsen maar ook gespekt wordt en doordruipt is van psychologische oorlogsvoering, roddel en achterklap. 

De opmerkelijke uitspraken van Mattias Skjelmose (Lidl-Trek) meteen na de etappe van zondag, waarbij de Deense kampioen beweerde dat Jumbo-Visma de gashendel vol open draaide op het moment dat Tadej Pogacar een plaspauze hield, is slechts een van de weinige pogingen om de anti-amoureuze verstandhouding tussen de teams Jumbo-Visma en UAE verder te vergroten. Misschien is een prikkelbare Van Aert juist veel gevaarlijker en gaat hij vooral letten op Skjelmose om te voorkomen dat de Deen ook nog maar een halve kans krijgt in deze editie van de Tour. Het is voor de Deen te hopen dat Mevrouw de Bie spoedig zal bevallen. 

En wel, beste wielerliefhebbers, we zagen dat Tourbaas Christian Prudhomme, met z'n vlag op kilometer nul, de derde etappe van de Tour officieel van start liet gaan en het Bollenman Neilson Powless en de Fransman Laurent Pichon waren die gelijk het offensief opende, terwijl Maxim Van Gils, die gisteren samen met ploegmaat De Buyst ten val kwam, al direct een bezoek aan de koersdokter bracht voor een extra kompres aan de linkerknie.

Powless zat natuurlijk weer in de ontsnapping om zijn bergpuntentotaal aan te dikken en zijn vluchtcompaan Pichon ging voor de rode rugnummers die niet rood meer zijn. Bij de tussensprint in Deba behaalde Victor Lafay nog eventjes 15 punten in zijn groene trui door anderhalve minuut voor het peloton over de tussensprintstreep te rijden. De niet te vermijden uitkomst, namelijk een massasprint, werd voorbereid en was het uiteindelijk de Belg Philipsen die in de laatste kilometers kon rekenen op een sterke lead-out van zijn ploeggenoten van Alpecin-Deceuninck. Met name Mathieu van der Poel wist zijn goesting op te wekken en brommerde met een enorme kopbeurt zijn Belgische ploeggenoot in een zetel naar de laatste 250 meter. Philipsen ging vervolgens aan met Van Aert in zijn wiel, die verrast bleek te zijn over de vorm van het parcours, gezien hij aan de verkeerde kant van zijn landgenoot geposteerd zat.

Na de finish was het alleen nog wel even nagelbijten voor Philipsen, aangezien de jury zich nog boog over de sprint. De Belg zou Van Aert hebben afgesneden hebben in de laatste flauwe lijn, complete onzin natuurlijk, dus kwam de jury na het bestuderen van de beelden met een (verlossende) uitspraak: Philipsen werd toch gewoon uitgeroepen tot winnaar. Het heeft dus toch geholpen dat zijn vriendin Melanie de avond ervoor nog een kaarsje ging branden in de kerk van Carcassonne, de plek waar Philipsen vorig jaar zijn eerste Tourrit won. Voor de ASO was het ook weer een mooie dag, de prijs die ze moeten uitbetalen aan de winnaar van de tussensprint werd terugverdiend door Egan Bernal, Ramon Sinkeldam en Chris Harper wegens het weggooien van afval buiten de daarvoor bestemde zone 500 Zwitserse frank boete per persoon op te leggen.

Ondertussen beschikt Annemiek van Vleuten, na vier etappes, over de beste papieren om de Giro d’Italia Donne te winnen. De Nederlandse wist ook in de rit naar Borgo Val di Taro goede zaken te doen met het oog op de eindzege.

Eentje is geentje, dus daags na de eerste massasprint heeft de Tour opnieuw iets voor de snelle mannen in petto. In de grotendeels vlakke rit gaat het over 181 kilometer van Dax naar het auto circuit Paul Armagnac in Nogano. De wedstrijd eindigt op dat gesloten autocircuit en dan komen er onvermijdelijk bochten aan te pas. In tegenstelling tot maandag is de laatste rechte lijn wel 700 meter rechttoe, rechtaan. Al wat er vanaf twee kilometer voor de meet komt, is wél zo bochtig als het groot is. Het peloton zal als één langgerekt lint aan de laatste rechte lijn beginnen. Een goede lead-out wordt dus van cruciaal belang. We gaan er weer uitgebreid rekening mee houden, beste wielerfans, genoeg versnaperingen, koele drankjes, een goed zittende bank en 3 ventilatoren want, jawel, uw onraadreporter begeeft zich in een warme wereld waarin het kwik al dagen boven de 40 graden aangeeft.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten