Terwijl Max
Verstappen zondag heel gewoon volgens verwachting de Grand Prix van Oostenrijk
op zijn naam schreef, moest het team, gesponsord door dezelfde supermarktketen
wederom het hoofd buigen. Noem het teamspirit, beste wielerfans, noem het
teamwork, het gaat tenslotte allemaal om het juiste samenspel. Bij Verstappen
zit dat wel goed, ook met het vertrouwen in de crue en mekaniekers, bij het
genomen risico om een ronde voor het einde nog even supersnel de bandjes te wisselen,
waardoor niet alleen de race werd gewonnen, maar ook nog eens dat extra punt
voor de snelste ronde kon worden veiliggesteld. Bij de Jumbo-Visma formatie
ligt dat een beetje moeilijker.
Jumbo-Visma moet hopen dat Wout van Aert maandag de massasprint wint in
Bayonne, misschien kan dat de rust doen terugkeren in het ongebalanceerde team.
Een zogenaamd Nederlandse ploeg, waar Belgen, een Amerikaan, een Fransman en
slechts 2 Nederlanders zich moeten opofferen voor een Deense kopman. De Tour is
twee dagen ver en het kot staat al in de brand. Natuurlijk kan de buitenwereld alleen
maar raden hoe groot de spanningen zijn. Wat zeker is: het blijkt opnieuw aartsmoeilijk
om de belangen van twee kopmannen te combineren. Bekeken door een Belgische
bril, is het simpel: dan had Van Aert misschien wel twee ritten kunnen winnen
als Vingegaard even een handje had willen toesteken. Zaterdag in achtervolging
op de Yates-broers, zondag door in de laatste kilometer één stevige beurt te
doen om het gat op de uiteindelijke winnaar Victor Lafay te dichten. Vingegaard
deed twee keer niks. Yates en Yates bleven met 12 seconden uit de greep van de
achtervolgende groep, Lafay hield één fietslengte over. Uw onraadreporter heeft
daar slechts 1 woord voor; Pijnlijk.
Andersom geredeneerd is de het grote doel het winnen van de Tour! Met in het
achterhoofd dat Van Aert ook nog eens een hoogzwangere mevrouw de Bie in het
Belgische achterliet en voornemens is bij een zich aankondigende bevalling de
Tour te verlaten, was Robert Geesink een veel logischere keuze geweest als
wegkapitein. De ploegleiders hebben een andere keus gemaakt en volgens uw
verslaggever was het dan ook niet meer dan normaal geweest dat op het moment
dat de revelatie van dit openingsweekend van de Tour Victor Lafay zijn
getelefoneerde demarrage onder de vod van de laatste kilometer plaatste,
Vingegaard hem direct had moeten counteren, gezien de positie waar hij op dat
moment zat, was dit zeker mogelijk geweest.
De Belgische tv-commentator José de Cauwer, had
groot gelijk: “Vingegaard had zijn deel van het werk moeten doen. Van honderd
meter op kop rijden, ga je toch niet zo kapot dat je de Tour niet meer kan
winnen. Hij had in dit geval een beetje ploegmakker moeten zijn.”
Bij Wout van Aert
was de frustratie na zijn tweede plaats groot. Zo’n honderd meter achter de
finish smeet hij met ferme kracht zijn bidon kapot. De donderwolk waarmee hij
later in een auto wegdook sprak boekdelen. Dat is wat anders dan de positieve
energie die het openen van een fles champagne aan de eettafel oplevert. Juist wanneer
een ploeg in de “winningmood” is, zie je dat iedereen boven zichzelf gaat
uitstijgen. Pogacar zat na de etappe los te rijden, toen zijn ploeggenoot en
geletruidrager Adam Yates voorbijkwam. Voor de Brit speelde de tweevoudig
Tourwinnaar de scène van direct na de finish na. “Like a child!”, zei hij
daarna over de gefrustreerde reactie van Van Aert na de streep.
Terwijl De
Oranjevrouwen met een heerlijk gevoel naar het WK voetbal in Australië en
Nieuw-Zeeland gaan omdat de ploeg van bondscoach Andries Jonker zondag in de
uitzwaaiwedstrijd in Kerkrade geen kind had aan België en een overwinning met
5-0 behaalde, Lorena Wiebes haar favorietenrol voor de derde etappe van Giro
Donne waargemaakte en de massa sprint won van landgenote Marianne Vos, waren de
renners in San Sebastian minder te spreken.
Onwaarschijnlijke beelden na de
afloop van de tweede rit in de Tour, waar onder meer Lilian Calmejane (Intermarché-Circus-Wanty)
getuigde van mensen die punaises strooiden over de weg in San Sebastian. Ook
Pidcock vertelde achteraf dat hij moest sprinten met een leegloper. De Brit
eindigde toch nog vierde. Morgen zijn er weer kansen in de grensoverschrijdende
derde rit over Spaans-Baskische en Fransch-Baskische wegen. De competitie zal
waarschijnlijk breder zijn en verrassingen zijn nu eenmaal een onderdeel van de
Tour de France. We zullen het zien, beste wielerliefhebbers, gaan we
individueel talent zien of toch teamwork met een banddikte overwinning op de
meet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten