Slechts 1 seconde,
1 seconde beloning voor de kopman van een team waarvan ieder individu het
uiterste uit zichzelf haalde. 152 kilometer ultieme wattages trappen, voor
sommigen zelfs, zoals Wilco Kelderman, na een lijfelijk contact met het asfalt.
Misschien zou in de normale mensen wereld die ene seconde geenszins tot voldoening
leiden, zeg nou zelf, de uitbetaling moet wel in verhouding staan met het
geleverde werk. Desalniettemin was het een spannend spektakel om te aanschouwen,
met helaas letterlijke afvallers en opvallende ontwikkelingen waarbij je zowaar
een schaakgrootmeester moest zijn om de bewegingen van alle pionnen te
doorgronden. De Deen speelde met wit, de Sloveen met zwart, en na het opofferen
van beider pionnen bleven ze tenslotte allebei over met een enkele loper. Je
zou kunnen analyseren dat het paard van het Jumbo team de juiste rare sprongen
maakte.
Al vrij snel in
de etappe voerde Jumbo-Visma het peloton aan, in eerste instantie onder leiding
van Laporte. De vluchters kregen amper voorsprong. De gele trein bleef het
tempo maar opvoeren, een serieuze opening en een machtsvertoon van jewelste. Op
58 kilometer van de finish rekende Laporte de kopgroep eigenhandig in. Op zo'n
vijftig kilometer van de aankomst was het aan de eerste adem van Wout van Aert.
Hij reed UAE-knecht Soler er meteen af en bleef de andere favorieten onder druk
zetten door een weergaloze afdaling te rijden met snelheden tot 109 kilometer
per uur.
De volgende in
het rijtje was Kelderman. De Nederlander toonde opnieuw zijn meerwaarde bergop,
al moet de inspanning uit een reserve vaatje gekomen zijn gezien hij eerder in
de etappe al op het olie gladde asfalt had gelegen. Aan de voet van de Col de Joux Plane leek het
een gelijk opgaande strijd, vier Jumbo-Visma-renners én vier UAE-renners. Op de
Joux Plane, een monster beklimming, dunde het groepje snel uit. Van Aert moest
snel lossen, maar deed zijn onmogelijke paardensprong van de dag, keerde terug
en schaakte daarmee een loper van Pogacar (Maika) van het speelveld.
Indrukwekkend. Met nog vier stukken op steile schaakbord, Kuss en Vingegaard
tegen Yates en Pogacar, leek de finale gekaderd in een duel tussen de twee “grote
mannen” van deze Tour en hun secondanten.
Ondertussen reden
diverse ambulances af en aan om de eerder gecrashte renners naar het ziekenhuis
in Léman te brengen. Antonio Pedrero werd afgeleverd met drie gebroken ribben
en mogelijk gekneusde long. Louis Meintjes met een blessure aan een rib en
gebroken sleutelbeen. Esteban Chaves wilde na zijn val de wedstrijd voort
zetten maar zijn opgelopen schouderblessure bleek uiteindelijk ernstig en dwong
hem niet veel later ook af te stappen. Romain Bardet liep een hoofdblessure en
hersenschudding op en was duidelijk gedesoriënteerd. Ook hij “overleefde” deze
monsterlijke rit niet. Uiteindelijk staat het aantal uitvallers met de opgaves vandaag
van Esteban Chaves, James Shaw, Ramon Sinkeldam, Louis Meintjes, Ruben
Guerreiro, Antonio Pedrero en Romain Bardet op 18.
De verrassing
vandaag was natuurlijk Carlos Rodríguez die deze veertiende etappe wist te
winnen. Omdat Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard zo geconcentreerd waren op het
persoonlijke duel, zodat we voor het eerst in jaren weer eens een soort van
surplace op een 10 procent steil wegdek zagen, kon de jonge Spanjaard ze in
de afdaling van de Col de Joux Plane bijhalen en achterlaten. Niet alleen pakte
de 22-jarige renner de ritwinst, ook schuift hij op naar plek drie in het
klassement ten koste van de eerder op de dag ook gevallen Jai Hindley.
Morgen weer een enorme opgave voor de renners die, ofwel willen aanvallen,
ofwel moeten overleven tijdens het geweld van de klimgeiten in het peloton. Hoe
lang gaat het nog een secondenspel blijven? Gaan de twee kemphanen om de
hoofdprijs met wellicht geen verschil de tijdrit rijden na de rustdag? Kan Sepp
Kuss nog net iets langer mee met z’n kopman dan vandaag? Hij is al stiekem doorgestoten
naar de zesde plaats in het algemeen klassement en zou net al Yates is voor
Pagacar, een echte schaduw kopman voor het Nederlandse Supermarkt team kunnen
zijn. Terwijl de hitte voortduurt, het leven op het Portugese platteland na het
middaguur echt gedwongen tot stilstand komt, zal uw verslaggever zich stevig
nestelen op de bank. Mocht het net zo spannend worden als de afgelopen rit, zal
hij er ongetwijfeld geen siësta slaapje aan wagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten