Terwijl de
Grunninger Polizei zich een weg baande door, een tot doolhof omgevormd,
maisveld, even buiten Midwolde, opzoek naar een zich verschuilende verdachte
waarvan op dat moment nog geen enkel idee bleek te zijn waar de voortvluchtige
man zich schuldig aan had gemaakt, ontwaakten de Franschen met de
vooruitzichten op de feestelijkheden behorende bij de viering van Quatorze
juillet. Tegelijkertijd dat een groepje gele hesjes dragende boze burgers een
enorme guillotine installeerden op de parkeerplaats van de plaatselijke
Carrefour in Artemare – ver genoeg van de route naar de Col du Grand Colombier om
uit het zicht van Tour camera’s te blijven – werd na ongeveer een half uur kat
en muis spelen in het maïsveld de verdachte waarvan niet bekend is wat hij op
z’n kerfstok heeft, door twee agentes
overmeesterd en in de boeien geslagen. Voor de Franschen zijn alle kleine
gebeurtenissen gedenkwaardig als ze op de veertiende Juli gebeurt zijn, en dat geldt
natuurlijk ook voor de wielerlefhebbers die de Tour de France volgen.
Weet u het nog? Kunt u zich die beelden nog herinneren, beste Tourgazet
Plagiato lezers, van die 14
de juli in 2016?
Voor de Franschen eindigde die dag in
verslagenheid na de aanslag in Nice waarbij 86 mensen om het leven kwamen, maar
voor de Tourvolgers was het ook de dag van Chris Froome die rennend de Mont
Ventoux op ging. Dat Thomas De Gendt die dag de rit won na een duel met Serge
Pauwels, weten weinigen nog, daarvoor waren de epische beelden van een gele
trui drager zonder fiets te bizar.
Terwijl uw
onraadreporter twee van zijn favoriete renners – de Portugees Oliveira en de
Nederlander Teunissen - samen met nog twee andere renners de achtervolging ziet
inzetten op een kopgroepje van 6 renners, wordt op het tweede scherm vermeld
dat de vrouw die nog maar kort geleden trots de vernietiging van het
Nederlandse pensioenstelsel aankondigde, Carola Schouten, ook het politieke
bijltje er bij neer gooit. Da’s dan 1,2,3,4 abandon gevalletjes en de aftocht
van de ploegbaas wiens tactiek het was om slechts enkele broodheren te
bevoordelen in de hoop dat de marktwerking wel wat druppeltjes in de lege
bidons van het knechtenvolk zou verspillen.
De mannen van UAE reden de hele dag hard op kop en gaven de ruime kopgroep niet
meer dan vier minuten voorsprong. Voor sommige commentatoren was duidelijk: Tadej
Pogacar mikte op ritwinst. Op de eerste beklimming, de ongecategoriseerde Col
de la Lèbe, werd het verschil niet gemaakt. Op de een of andere manier bleef
het tempo in de kopgroep gelijk aan die in het peloton. Voor sprinter Caleb
Ewan was de gedachte aan de klim die komen zou zo verontrustend dat de
Australiër eenmaal helemaal geïsoleerd met tien minuten achterstand afstapte.
Op de flanken van
de Colombier ontpopte zich Van Gils, Pacher, Shaw, Mohoric en Tejada als de
beste klimmers van de groep, maar plotseling (en echt plotseling voor de
commentatoren en toeschouwers die het spektakel via TV of monitor volgde) keerde
zomaar uit het onwaarschijnlijke niets Kwiatkowski terug, en de Pool liet de
andere vluchters meteen genadeloos achter. In het peloton moesten zich, bewust
of bij gebrek aan animo, Van Aert, Benoot en Kelderman al snel terug laten
zakken. Vingegaard leek geen andere keus te hebben dan zich steevast in het
wiel van Pogacar te bijten. De sterke UAE trein bepaalde voortdurend het tempo,
maar dichter bij Kwiatkowski geraken lukte niet. Pogacar sprintte uiteindelijk
nog wel naar de laatste 4 bonus seconden op de meet met nog een paar seconden
voorsprong op de Deen in Nederlandsche dienst.
Het is nog maar een
maand geleden dat Gino Mäder overleed aan de gevolgen van zijn zware crash in
de koninginnenrit van de Ronde van Zwitserland. Woensdag werd de wielerwereld
opnieuw in rouw gedompeld. De amper 25-jarige Connor Lambert liet het leven na
een aanrijding met een vrachtwagen. Het voorval vond plaats in Molenbaix, een
dorp in de provincie Henegouwen. Lambert was in België aanwezig om het
juniorenteam van XSpeed United te coachen. Sporten, wielrennen, hardrijden met
skeelers, allemaal bezigheden die gevaren met zich mee brengen op de openbare
weg, ook tijdens de vele trainingsuren en helaas zijn er voorbeelden te over
waar het heel slecht of zelfs fataal afliep.
Uw verslaggever wilde nog wat gal stuwen over prestaties en de daarbij
behorende beloningen. Over hoe ridicuul het 3 jarig miljoenencontract van Chris
Froome is gezien de tegenprestaties die hij daarvoor kan (of wenst) te leveren.
De verdieping gaat op deze dag voor een ophanden zijnde Alpen etappe, wat ver
om minutieus uit de vogelen. Maar 5 miljoen “loon” waar geen enkele (sportieve,
commerciële of public relations achtige) prestatie tegenoverstaat, ondanks dat
het een in te calculeren risico was voor De Israel-Premier Ploeg toen ze de, in
2019 zwaargewonde Froome ten gevolge van een harde val in de Dauphiné, een
contract aan boden, is misschien zelfs immoreel. Ja, uw onraadreporter wilde de
vergelijking maken met al die terugtredende politici, die ook al vooruit een
fantastisch financieel contract aangeboden krijgen, terwijl er van ervaring of
uitkomst van hun bestuurlijke kwaliteiten in de verre verte op voorhand geen
resultaat te zien is. In de praktijk van alledag krijg je betaald als je
geleverd hebt, maar zodra de arbeidsovereenkomsten in een rijkelijk hoger
segment belanden wordt de bewijslast omgekeerd en de bonussen op voorhand
vastgesteld, ongeacht het resultaat. De veel te warme nachtelijke uren
waarin uw verslaggever een samenhangende combinatie van toetsen probeert in te
tikken, maakt loom en geeft geen ruimte voor verdere specificaties van het de
ongehoord troeblerende gedachten. Morgen, of liever straks voor als u dit in de
vroege ochtenduren leest, weer een spannende etappe. Misschien wel een dag van
de waarheid, wordt het de Deen of de Sloveen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten