Ahwel Tourvrinden, daar stonden we dan vanmorgen om 5 uur aan de poorten van het regionale park Normandie Maine, waar de rivieren La Varenne en la Mayenne samenstromen. Jawel, ik ben achter de dames aangereden die hier op Camping Le Parc De Vaux een Tit'home hebben gehuurd. Ik dacht in het Engels, maar het bleek een compromis tussen een bungalowtent en stacaravan! De dames reden het park op, uw verslaggever nam de afslag rechts naar de kust. Het bevalt wel, 't zo in gezelschap volgen van de tour. Vandaag waren de dames weer blond, 't zal wel, ik leg me er maar bij neer! Nadat ik terugkeerde uit Veules les Roses heb ik de slaapwagen op nog geen 50 meter van het chalet geplaatst, mooi verscholen onder een paar bomen. Er moest rekening gehouden worden met zware weersomstandigheden. De organisatie van de Tour de France had vanmorgen een officiële waarschuwing gegeven om op te passen voor harde windstoten. Maar ik heb nog een, achteraf te duur, biertje genomen in de haven van Valery-En-Caux en zat heerlijk in de zon.
Vooralsnog is het nu weer goed vertoeven laat op de avond op het terras van het chaletje. Met behulp van de Hola-app hebben we gisterenavond het IP-adres van het tablet van de dames op "The Netherlands" gezet en verdomd ze konden gewoon de lijfstroom van de NOS volgen. "Dat is wel illegaal", zei Stientje, maar na mijn herinnering aan de discussie die we een uurtje daarvoor hadden moest ze inbinden. Voor een liberaal machtig Europa zijn ze, Wassila en Stientje, nou dan moet je niet zeuren over allerlei nationale vrijheidsbeperkende regeltjes.
Nee, de dames gingen vandaag niet mee om het peloton te zien voorbij razen, ze volgden Le Tour via de pixels, we zitten dan wel centraal, te midden van een paar vertrek en aankomst plaatsen, maar al dat heen en weer rijden is ook vermoeiend voor de dames en vooral de voiture die ze rijden. Uw onraadreporter heeft alleen maar goede herinneringen aan de kuststrook van Le Normandie, en moest en zou daarom vandaag "weer en wind" trotseren om er lijfelijk bij te zijn. Spijt? Nou ja, 't was een lange rit van Saint Valery-En-Caux terug naar Ambrières-les-Vallées.
De organisatie van de Tour de France heeft in een officiële verklaring laten weten de keuze aan Chris Froome te laten of de Brit morgen in het geel start of niet. Die verklaring volgde na de gedwongen opgave van gele trui-drager Tony Martin, die na de val in het gedrang op een paar honderd meter voor de streep zijn sleutelbeen brak.
“Het reglement bevat hierover geen verplichtingen”, zei koersdirecteur Thierry Gouvenou. In het verleden is het vaker voor gekomen dat een drager van het geel de volgende dag niet meer van start ging. Eddy Merckx kreeg ooit op die manier de leiderstrui in de schoot geworpen, maar weigerde toen de trui te dragen. Ook Joop Zoetemelk besloot om niet in de gele trui te rijden, nadat de Fransman Bernard Hinault in 1980 uitviel met een blessure. Het is nog niet duidelijk of Christopher Froome dezelfde beslissing neemt of toch gewoon zelfzuchtig kiest voor het rijden in het geel, we zullen het zien morgen. Robert Geesink deed het weer goed, laten we hopen dat hij heel blijft tot aan de bergen en dat z'n ploeg hem voor een achterstand na de ploegentijdrit kan bewaren.
Vooraan werd vandaag een interessante strijd gevoerd voor het binnenhalen van de bolletjestrui. Teklehaimanot wist op de drie colletjes steeds de punten te pakken. De renner van MTN-Qhubeka mag hierdoor morgen starten in de bergtrui. Teklehaimanot schrijft daarmee geschiedenis. Hij is de eerste Afrikaan die de ‘bollen’ om zijn schouders mag hangen.
Stybar verzachte enigszins de pijn voor Etixx-Quickstep, die dus op tragische wijze hun gele trui drager verloren uit hun team, door op imposante wijze de dagzege binnen te halen. De voormalig veldrijder reed weg bij de overige favorieten en wist stand te houden. Na afloop liet de 29-jarige renner weten dat een “grote droom” is uitgekomen. Peter Sagan moest ,alweer, genoegen nemen met een tweede plaats.
De Camping hier ligt aan de rivier La Varenne en weer hebben we last van hartstochtelijke vissers. Ja, in de verte zien we de lampjes en horen de alarmsystemen van de nachtelijke karpervissers, gelukkig zijn er ook van die domme toeristen die vergeten dat een visvergunning mee te nemen, en dat maakt het spetakel van de in beslagname van het arsenaal aan hypermoderne apparatuur, die tegenwoordig schijnbaar nodig is om wat aan de haak te slaan, voor ons weer een mooi schouwspel.
Terwijl ik hier mijn verslagje zat te tikken, Stientje zocht tussen de pruiken en hoedjes voor inspiratie en Wasilla eigenlijk alleen maar mooi zat te zijn met alweer een rood wijntje en dat afleidende zijden jurkje, was de buurman van het chaletje hier naast z'n auto luidruchtig aan het inpakken. Of het wat rustiger kon vroeg ik. Waarom hij midden in de nacht vertrok informeerde uw reporter geïnteresseerd. "Omdat alles hier kut is, in de douche en toiletruimtes is alles stuk, echt belabberd, ze praten hier alleen Frans, alle activiteiten worden alleen Franstalig aangegeven, de paden verlichting is stuk, het water werkt niet, de stopcontacten werken niet, het zwembad is te klein, het ongelijke grindpad is kindonvriendelijk, die kleine heeft nu al open knieën!"
Ik heb maar niet meer gereageerd, op de man die Ronald bleek te heten. Hij geeft de camping duidelijk geen goed rapport. Op de schaal van 1 tot 5 sterren zouden ze er nul krijgen omdat minder nu eenmaal miet kan. Een paar minuten later vloog het grind door de lucht en ving hij samen met z'n familie de gezellige terugreis naar Hillegom aan. Nou ja, onder nul kan natuurlijk wel in de Tour! Pieter Weening staat op min vijf in puntenklassement. Hij kreeg de boete voor het hangen aan de ploegleidersauto. Naast de vijf minpunten in de strijd om de groene trui kreeg de Fries eveneens een boete van vijftig Zwitserse francs, nee geen Fransche want de belastingdienst kijkt mee, en een tijdstraf van tien seconden.
We zouden het bijna zijn gaan missen: een hele gewone, doodnormale sprintersetappe. Morgen is het misschien zover. Tussen het Normandische Livarot en het Bretonse Fougères is geen noemenswaardige hindernis te bespeuren. Het zou een gevecht hebben moeten worden tussen de echte sprinters als Mark Cavendish, André Greipel, Nacer Bouhanni en de Bretonse lokale favoriet Bryan Coquard. Maar de ene is er al niet meer bij, de andere heeft geen power en dan gaat het ook nog eens berg op! Alsof ze het zo bedacht hebben, is Fougères ook nog eens een van de best bewaarde kasteelsteden in Europa. Ik zou zeggen, laat u heerlijk onderuit zakken in de bank, een paar lekkere versnaperingen, glaasje vocht en laat Herbert Dijkstra u er alles over vertellen. Uw onraadreporter gaat opzoek naar het verhaal achter de pruiken en hoedjes... voor nu Bon Noite!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten