21 Juli, etappe 19, Eenzaamheid

Nee, deze Tourgazet Plagiato komt niet op dit late tijdstip vanwege technische storingen, ongelukken of luiheid. Uw reporter heeft een spreekwoordelijke hongerklop gehad, die gisterenmorgen zo hard aankwam dat hij eerst moest recupereren. Het onverwachtte nieuws kwam hard aan, alle planningen werden in het honderd gegooid en de verslaggeving over de koninginnenrit van deze Tour zou moeilijk worden door een gedeeltelijk geestelijke afwezigheid en gedachtes die zich elders ophielden. De redactie in Lissabon heeft uw onraadreporter in niet mis te verstane bewoordingen duidelijk gemaakt dat de toekomst van Karel Kettingkast als verslaggever afhangt van de continuering de laatste dagen.

Het begon allemaal met een telefoontje gisterenmorgen vroeg in de donkerte van vijf uur. Janientje belde vanuit de lobby van het hotel. Of ik even afscheid kwam nemen.....Nee, er valt haar niets te verwijten. Haar baas had haar midden in de nacht opgebeld en gesommeerd subiet naar het vliegveld te komen. Jawel, er waren afspraken gemaakt, maar die blijken in die branche slechts als richtlijn te worden gebruikt en kunnen op ieder gewenst moment weer worden aangepast. Janientje vertrok met koffer, uw verslaggever verslagen achterlatend naar New York of all places. Haar visum was al geregeld door de secretaris en ook het vragenlijstje van de Amerikanen invullen bleek voor dat heerschap geen probleem. Zelfs Janientjes privacy blijkt in bestandje te staan op een PC ergens in het Haagse. U begrijpt dat deze onverwachte wending voor nogal wat frustratie leidde.

Gelukkig was het hotel van uw reporter in het hart van de Touretappes die dezer dagen verreden worden. Ondergetekende kon dus, ondanks de tegenzin en verloren animo, het verloop van de etappe optekenen. Andy Schleck heeft de etappe met aankomst bovenop de Galibier dus gewonnen. Hij ging op zestig kilometer van de finish in de aanval en bleef op de slotklim uit het zicht van zijn concurrenten.
Hij kwam solo als eerste over de finish. Fränk Schleck werd op dik twee minuten tweede. Thomas Voeckler blijft op wonderwaarlijke wijze aan de leiding van het algemeen klassement.

In die rit van tweehonderd kilometer keerde het Tourpeloton terug van Italië naar Frankrijk. Vroeg in de rit ontstond er een omvangrijke kopgroep van 16 man, met daarbij de Nederlanders Maarten Tjallingii, Johnny Hoogerland en Joost Posthuma. Na een lange achtervolging sloten de renners Burghardt, Silin en Delage aan bij de koplopers, waardoor er groep van negentien man ontstond. De voorsprong bedroeg op een gegeven moment meer dan negen minuten.

De groep begon gezamenlijk aan de beklimming van de Colle dell'Agnello. De Kazach Maxim Iglinskiy kwam als eerste boven, voor Johnny Hoogerland. Op de top hadden de veertien overgebleven koplopers een voorsprong van 5,5 minuut op het peloton. In de achtergrond was Robert Gesink ontsnapt uit het peloton, en had hij samen met enkele medevluchters een voorsprong van een kleine halve minuut op het peloton. Door het hoge tempo regende het slachtoffers aan de start van het peloton, waaronder enkele waardevolle helpers van de gebroeders Schleck.

Bij de beklimming van de Izoard was het dus Andy Schleck die op meer dan zestig kilometer van de aankomst verraste met een aanval. Er volgde geen reactie van zijn concurrenten, waardoor de Luxemburger alleen op jacht ging naar zijn ploeggenoten Posthuma en Monfort. Aan kop van het peloton dunde de vluchtersgroep verder uit. Iglinskiy kwam solo als eerste over de top van de Izoard terwijl Schleck zijn voorsprong op het peloton vergrootte tot meer dan twee minuten. In de afdaling vond Schleck aansluiting bij zijn ploeggenoot Monfort en liep de voorsprong op tot drie minuten. Op dertig kilometer van het einde voegden de Leopard-renners zich samen met Dries Devenyns, Egor Silin en Nicolas Roche bij koploper Iglinskiy. In het peloton zorgden de, niet van harte ondernomen, inspanningen van BMC en Euskaltel ervoor dat de voorsprong afnam.

In de vallei nam de voorsprong vervolgens weer gestaag toe richting de vier minuten, waardoor Andy Schleck aan de voet van de Lautaret virtueel in de gele trui kwam te rijden. Tijdens de beklimming moest Schleck het al snel doen zonder de hulp van Monfort. Ook de domme Devenyns, die zijn concurrent een tijdje hielp en Silin haakten vooraan af. In de groep der favorieten ontbrak het aan samenwerking, waardoor de voorsprong van Schleck alleen meer verder uitliep. Op tien kilometer van het einde moest Roche lossen, waarna Schleck aan de voet van de Galibier, waar uw reporter zich ook een plaatsje had verworven, zijn laatste medevluchter Iglinskiy achter zich liet en solo verder ging.

Onder aanvoering van Cadel Evans slonk de voorsprong van Schleck af tot rond de drie minuten. De klassementsrenners konden de Luxemburger echter niet meer bijhalen waardoor hij naast zijn etappezege goede zaken deed voor het algemeen klassement. Op 2,5 kilometer van de aankomst moest Contador zijn concurrenten laten gaan.
In de slotkilometers verloor hij nog anderhalve minuut op zijn concurrenten en lijkt zijn Tour verloren.

Johnny Hoogerland is van mening dat hij zonder de aanrijding in de etappe naar Saint-Flour dit jaar de bolletjestrui had kunnen winnen. Dat stelt de renner van Vacansoleil-DCM in zijn column in de PZC. "Wie me gisteren bezig heeft gezien, kan niet anders concluderen dan dat de chauffeur van de auto die me heeft aangereden me veel mooie kansen heeft ontnomen," aldus Hoogerland. Hoogerland heeft het gevoel dat er deze Tour meer in had gezeten. "Ik was de eerste week echt in een bloedvorm. En het ging eigenlijk ook steeds beter. Ik had veel mooie dingen kunnen laten zien. Niet alleen voor de bolletjestrui, maar ook op andere vlakken." Vandaag staat de Alpe d'Huez op het programma. "Het is al een poos geleden dat daar een Nederlander heeft gewonnen. Laat het vandaag dus maar gebeuren."

De tourorganisatie heeft een grote groep renners die in de achttiende etappe buiten tijd finishte, respijt gegeven. Ruim 80 renners kwamen in een grote 'bus' op ruim een half uur achterstand van ritwinnaar Andy Schleck aan op de top van de Galibier, buiten de reglementair toegestane tijd. Onder meer groene trui Mark Cavendish, Molleman, Gilbert en Leukemans zaten ook in die gruppetto. De organisatie besloot de renners echter niet uit de koers te halen, maar wel 20 punten aftrek te geven. Ondanks dat gaat de Brit Mark Cavendish nog steeds aan kop in de strijd om de groene trui met 300 punten. Rojas had de bui voelen hangen. De Spanjaard finishte wel net binnende tijd. De Spanjaard nadert zo tot op 15 punten van Cavendish.

Deze Tourgazet Plagiato komt u toe vanaf de Alp d'huez, waar u verslaggever sinds vannacht verblijft. Jawel ik heb eventjes geprobeerd te slapen maar de dromen maakten me moe. Nadat ik gisteren vanaf de Lauteret weer in het hotel was, realiseerde ik me hoe eenzaam het kan zijn in de Tour. Niet iemand om even de dag mee door te nemen, alleen aan het diner, en laten we eerlijk zijn...geen blondine om je af en toe aan te ergeren of om je te verwonderen over haar handelingen blijkt een waarlijk gemis. Ze verscheen in verschillende vormen, maar vooral als engel, zodra ik insliep. De kamer ernaast was leeg, betaald en ademt nog steeds een liberale sfeer uit. De visioenen maakten uw reporter onrustig, zorgden voor telkens bezweet wakker worden en ondoordringbare gedachtenkronkels. Het deed me besluiten om midden in de nacht de spullen in de Panda te pakken en af te rijden naar de top van de aankomst plaats van vandaag.

Ik kwam hier aan in een hectische situatie van honderden technici, vrachtwagens, straalwagens en kabelleggende figuren die zich de nachtelijke rust hadden eigen gemaakt. Och, zelfs een dutje in de Panda werd verstoord door een engel die op het raampje klopte. Nee, slapen bleek een te moeilijke opgave.

Een voordeel heeft deze nachtelijke onrust. Uw reporter staat voor het eerst eens echt in de finale van een etappe. Tijd is er genoeg, en ondanks de rumoerige landgenoten die hier met misschien wel tienduizend zielen hebben verzameld, doe ik nu even m'n ogen dicht. Het is een korte etappe vandaag dus komt de spanning pas vanmiddag. De laptop werkt, de Livestream van onze Belgische vrienden maakt het me mogelijk om alles vanaf het begin te zien. Na al het vuurwerk van gisteren staat vandaag alweer de laatste bergetappe op de agenda.

Voor de rit van vandaag daalt het peloton af naar de noordelijke voet van de Col du Télégraphe om vervolgens de Galibier opnieuw te beklimmen voordat L'Alpe-d'Huez bedwongen moet worden met zijn 21 naar winnaars vernoemde haarspeldbochten. De windrichting zal in deze rit een belangrijke rol spelen. Blaast die in de vallei op weg naar Bourg d'Oisans, aan de voet van L'Alpe-d'Huez, in tegengestelde richting, dan zou het voor enkele renners wel eens moelijk kunnen worden om met drie weken Tour in de benen tijdig in het skistation aan te komen. De onvermijdelijke bus die gevormd gaat worden, dient hier rekening mee te houden.

Koffie! Ja zeker, we zijn tenslotte allemaal wielerfans zegt zojuist die aardige mevrouw, wiens man hun camper tegen de bumper van de Panda heeft gereden.

Tot vanavond,
Karel Kettingkast.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten