Vandaag was gewoon vandaag. De Tour ging de grens over naar Italië. Wij, uw reporter en zijn vakantie assistente hadden besloten om niet te ver van het Hotel weg te gaan, en daarom kozen we voor een ritje naar de top van de Col de Montgenèvre. Nee, niet de spectactulairste beklimming van de dag, maar hé, wat zou dat. De beste beeldem komen tenslotte via de livestream op de laptop binnen. En vandaag, vandaag werd het zelfs gezellig en avontuurlijk. Mevr. Kettingkast-Sputterbret had haar ongenoegen over de laagdunkende uitlatingen van Janientje al verwoord in een pittige email, en voorspelde dat we de 4X4 aandrijving van de Panda nog wel eens héél hard nodig konden hebben. Hoe gelijk kan een echtgenote krijgen....
U weet het, Edvald Boasson Hagen heeft de zeventiende etappe gewonnen. De Noor sprong op de slotklim weg uit een kopgroep. Het peloton vertrok dus deze morgen in Gap en reed naar Pinerolo. Net zoals gisteren werd in het eerste koersuur verschroeiend snel gereden en raakte geen enkel groepje uit het zicht van peloton. Een kopgroep van dertien man nam het initiatief. In die groep reden Maarten Tjallingii en Bauke Mollema mee en had ook Vacansoleil onder andere Bjorn Leukemans in de gelederen. 
Op weg naar Sestrières sprong Ruben Perez Moreno er vandoor, om vervolgens in de afdaling constant op een dikke minuut voor zijn vluchtmakkers te blijven rijden. Mollema zette de achtervolging in op Boasson Hagen, die uit de kopgroep was weggereden maar kon de man van Sky niet pakken. Op de gevreesde afdaling miste de Groninger nog een bochtje, terwijl Boasson Hagen als een steen naar beneden viel. In het peloton ging het niet van een leien dakje. Voor de laatste klim gleed Rob Ruijgh onderuit, waardoor hij twee minuten zou verliezen. Tijdens de klim deelden Contador en de Schlecks wat speldeprikjes uit, maar in de afdaling ging het opnieuw los.
Terwijl Boasson Hagan naar de overwinning reed, gingen Contador en Sanchez er samen vandoor. Maar waar gedacht werd dat de twee Spanjaarden opnieuw een slag zouden toedienen, reden de Schlecks -en ook Cadel Evans- het gat dicht toen de afdaling minder link werd, terwijl Thomas Voeckler in de afdaling te veel risico's nam, en op een oprit terecht kwam. Mollema legde beslag op een tweede plaats, Sandy Casar werd derde.
De laatste afdaling zorgde voorafgaand aan de etappe voor wrevel bij met name de Schleckjes, die gisteren veel verloren in de regen. Hun ploegleider heeft dan ook voor de komende dagen een extra adviseur ingevlogen. Jörg Moeser komt om ze mentaal op glibberige wegen voor te bereiden en om ze aan de gladheid te laten wennen. Hij is de Voorzitter van de Curling Club Hiversport Luxembourg, en heeft een heel team meegebracht om de broertjes eventueel bij te staan in de afdalingen die de komende dagen komen. Andy Schleck verklaarde dat de rit van donderdag "de beslissende etappe" wordt. 
Hij hoopt dat er niet wordt gewacht tot de laatste klim (de Galibier) om aan te vallen, maar je weet nooit. De Lautaret is vlak: als er wind is, kan dat een nadeel zijn voor één renner alleen. In 210 kilometers gaan ze drie keer hoger dan 2500 meter klimmen. Gevraagd naar zijn belangrijkste rivalen antwoordde Schleck weinig verrassend: "Cadel, Alberto en Samuel Sanchez dus."De dag vandaag met Janientje.
De dag is heerlijk verlopen. In Restaurant La Cloche hebben we alles via een grote flatscreen kunnen aanschouwen. Dat wil zeggen, nadat we weer van de Col de Montgenèvre terug waren in het stadje. Even binnen door, had me een Fransch heerschapje uitgelegd, daar dat weggetje uit naar beneden, het brugje over en je komt weer op de Route d'Italia richting het centrum.En ja, het bruggetje kwam....Goed dat de Panda 4x4 aandrijving heeft anders waren we aan de overkant van het riviertje nooit het einde van dat modderige straatje, als je het zo mag noemen, bereikt. Ik was er gelukkig op gekleed. Jawel ik heb er van geleerd. Met mijn zwitserse zakmes, gasbrandertje, campingpakketje, dekens en een regenpak achter in de voiture, gaat mij niets meer gebeuren. Nee, Dhr. Kettingkast zag het niet echt zitten, maar ik heb me als een ware Lara Croft staande gehouden in de wilde natuur.
Nadat we dat weggetje helemaal uitgereden waren zagen we tot onze vreugde het restaurant. Het was heerlijk, de rest van de etappe bekijken met een groepje Hollanders, die de luxe van hun campers hadden achter gelaten om bij een haardvuur en onder het genot van een goed glas wijn, op een groot beeldschem.
Rob Ruijgh baalde natuurlijk na afloop van de zeventiende rit van de Tour als een stekker. Mijn kleine vriend gleed aan de voet van de laatste klim onderuit, waardoor hij uiteindelijk ruim twee minuten moest prijsgeven op de klassementsrenners.Onnodig, zo oordeelde Rob, die door zijn smak tegen het asfalt uit de top-twintig viel. "Ik schoof eigenlijk uit het niets onderuit", omschreef Rob Ruijgh zijn valpartij aan de voet van de Pramartimo aan een opdringerige Journalist, die hij toch nog vriendelijk te woord stond. "Mijn ketting lag er niet meteen weer op, dus dat kostte ook de nodige tijd. Ik had eigenlijk een nieuwe fiets nodig, want het schakelsysteem functioneerde niet meer goed." Onze ruige Rob hield een gekwetste elleboog over aan zijn valpartij. "Het ziet er een beetje dik uit, maar morgen een nieuwe dag." Het zat Ruijgh niet mee in de zeventiende etappe. "Ik ben later ook nog een keer uit de bocht gevlogen in de afdaling. Toen kon ik gelukkig uit de bosjes klimmen. Maar die afdaling was ook gewoon levensgevaarlijk, dit vraagt om slachtoffers." Robby valt terug van de 19e naar de 22e plek in het algemeen klassement en is daar op zijn zachtst gezegd niet blij mee. "Het is gewoon shit. Ik stond in de top-20 en nu val ik iets terug."
Nadat hij wat rust had genomen en op de massagetafel lag, vertelde hij het zelfde verhaal wat genuanceerder aan RTLsport.Nee, ik heb vanavond ook die Avondetappe gezien mar mijn God...wat een dubbele tong uitdrukkingen zeg. Hoe bewonderingswaardig het eigenlijk wel niet was dat Contador, 3 meter over de finish, al die lastige Spaanse journalisten al te woord stond. Opvallend genoeg zat de NOS-Plofkap op dat moment bijna achter in de strot van Alberto. Ik moet in mijn dagelijkse functie ook eerst de feiten kennen, documenten lezen, opnames luisteren of aanzien voordat ik een reactie geef of een standpunt inneem. Eerst maar eens de opnames bekijken Smeets, voordat je Spaanse journalisten verward met je eigen collega's.
Jawel, ik heb een paar wijntjes op, maar die opmerking van de, zoals ze dat in Frieschland zeggen, slap-65jarige, viel me echt verkeerd! Gelukkig is Dhr. Kettingkast voor de verandering eens in één keer goed gereden opweg terug naar het Hotel, en kon ik dus optijd aan dit verslag beginnen. Morgen moet het een prachtige spannende dag worden, we zullen zien. Voornu wens ik u een rustige nacht zonder nachtmerries over de devaluatie van de democratie, waaraan mijn baas zo hard werkt. Ik hou hem wel in de gaten, u kunt gerust gaan slapen.
Janientje
Na bijna drie weken Tour zijn we aangekomen bij de koninginnenrit van deze 98ste editie. De renners klimmen morgen op de Galibier naar een hoogte van 2645 meter.
Op dergelijke hoogte werd in de Tour nog nooit gefinisht; de Col du Granon had het record met 2413 meter hoog sinds 1986 in handen.
Morgen wordt de honderdste verjaardag van de Galibier gevierd. In 1911 werd deze mythische berg voor het eerste in het parcours opgenomen en in 2011 wordt de col extra in het zonnetje gezet. De Galibier is echter niet de enige klim die opdoemt. Met de Col Angel en de Col d’Idzoard staan er echte beklimmingen van de buitencategorie op het programma. Ook overmorgen is de klim opgenomen, maar hij wordt dan van de andere kant beklommen en gaat ‘maar’ tot 2556 hoogtemeters. Morgen wordt hij van de moeilijke kant beklommen, waardoor de sterkste klimmers zeker zullen bovendrijven. Vooral de laatste vier kilometer zijn erg steil met uitschieters van gemiddeld negen procent. Na deze etappe zullen er misschien nog maar een aantal kanshebbers voor het geel overblijven. Dat zullen we zien....
Overigens moet ik dit verslag niet afsluiten voor u het adres van Restaurant La Cloche te hebben gegeven. We zijn vandaag hartelijk ontvangen en het is echt een aanrader!Restaurant La Cloche , Route d'Italie, 05100 Montgenevre
telefoon: +33(0)492219138 Email: contact@restaurantlacloche-montgenevre.com Website: La Cloche
Spannend morgen, laten ze zien of we in slaap kunnen geraken,
Bon Noite,
Karel Kettingkast
Geen opmerkingen:
Een reactie posten