Uw reporter is oververvallen door een koektrommel vol moeheid. Het was vroeg vanmorgen, heel vroeg. De rest van de wereld sliep nog. Een nare bijkomstigheid van het vroeg wakker worden is het opstaan, douchen, aankleden en al voor half acht proberen een paar gebakken eieren achter de kiezen te krijgen.
Met een halve sloot aan lauw Fransch water gevuld met poederkoffie, nog niet toereikend voor een borrelglas, een zware maag en dus veel te weinig cafeïne stapte ondergetekende om acht uur in de Panda. Op de pagagiersstoel een blondine bij wie alle olie, olaz of creme de levensrimpels van de nacht ervoor niet konden gladstrijken. De gezellige autorit begon met een boze blik en snerpende opmerkingen, bij de eerste uitschieter van haar lippenbalsem tijdens het contact met de eerste kuil, opweg naar La Grave.We moesten nog 523 kilometer.......met andere woorden, nog minimaal 7 uur berg op, berg af.
Alles moet gaan gebeuren op donderdag en vrijdag, het beruchte Galibier-tweeluik. Vooral de rit Pinerolo-Galibier op de nu eens niet Fransche maar Belgische nationale feestdag kan historisch worden. Historisch is sowieso al de finish op de 2645 meter van de Galibier, want nooit eerder finishte een Touretappe zo hoog.
Hopelijk voor renners als Gesink en Ruijgh, zal het weer dan beter zijn dan gisteren. 200 wielertoeristen die deelnamen aan het 'Brevet de randonneur des Alpes' moesten van de berg geëvacueerd worden. Ze werden verrast door zwaar noodweer: regen, sneeuw, stormwind en mist. Heel wat van die wielertoeristen waren zwaar onderkoeld toen ze door de brandweer gered werden. Jawel, het zwaartepunt van de Tour ligt op de Galibier met donderdag een aankomst op de zuidflank en 's anderendaags een passage via de gevreesde noordflank. Donderdag zou het ook nog slecht weer zijn in de Alpen, maar vrijdag wordt er een weersverbetering voorspeld.
De drie knoerten van Alpenreuzen op het menu doen menig renner nu al sidderen en beven. De Agnello werd nog nooit in de Tour langs de lastigste Italiaanse kant beklommen en is met zijn 2744m de hoogste col van deze editie. Officieel is de klim 24 km lang, maar ook de tien kilometer voor de voet zijn zeker niet van de poes. De laatste kilometers zijn even steil als de Ventoux langs Bédoin, maar dan wel 1000 meter hoger. Onmenselijk zwaar dus, maar wel nog vroeg op de dag. De top van de Agnello ligt op 94 km van de streep. Na de razendsnelle afdaling volgt meteen de mytische en wondermooie Izoard met zijn maanlandschap net onder de top. Hier kan de strijd al helemaal losbarsten. De slotklim naar de Galibier is langs de zuidzijde atypisch. Het gedeelte van Briançon naar Lautaret is niet zo steil en bovendien vaak winderig. De laatste acht kilometer naar de top van de Galibier zijn dan weer wel steil met vooral een superlastige laatste kilometer die zeker vuurwerk zal opleveren.
Na deze loodzware Alpentocht van pakweg zes uur afzien, krijgen de renners nauwelijks rust. Van de top van de Galibier moeten ze nog naar de startplaats in Modane geraken, waar 's anderendaags de ultrakorte 19de rit vertrekt. Na amper 14 km volgt al de voet van de Télégraphe, de aanloop van de Galibier aan de noordkant. Na de beklimming van de Galibier langs de lastigste kant wacht een heel lange afzink naar Le Bourg d'Oisans, waar de klim naar L'Alpe-d'Huez de Nederlandse apotheose van deze Tour moet brengen. Maar eerst dus een opwarmertjes met de tocht naar Gap en het uitstapje naar Italië, er worden weinig brokken onder de topfavorieten verwacht, maar we hopen natuurlijk op onze Johnny omdat Hoogerland na een week goed hersteld lijkt te zijn van de val tijdens de etappe van vorige week zondag. De Zeeuw kwam de bergrit naar Plateau de Beille zonder problemen door. "Het lichaam sputtert niet meer tegen. In de rit naar Plateau de Beille heb ik nergens last van gehad," aldus Hoogerland. "We konden het ook vrij rustig aan doen, omdat we ruim binnen de tijdslimiet reden."
In de jaren '90 was de mosselparty van de TVM-wielerploeg in de Tour de France een begrip. Vandaag in Orange waren ze er weer, uit Yerseke. Vacansoleil-DCM hield een heuse mosselbijeenkomst op de tweede rustdag van de Tour. "Een paar maanden geleden hebben we dit al geregeld. Een leuk initiatief", zei algemeen directeur Daan Luijkx over de bijeenkomst waar de renners een deel van meemaakten. Johnny vond het gebeuren wat onwennig. "Een ideale rustdag is de hele dag in bed, en met eerst een vracht mosselen...."
Na de Pyreneeën is Rob Ruijgh de best geklasseerde Nederlander in het algemeen klassment. De Limburger rijdt zijn eerste Tour vooral om ervaring op te doen. Dat vertelde de 24-jarige Ruijgh op de site van zijn ploeg Vacansoleil-DCM. “Ik ben hier om te leren en om het beste uit mezelf te halen. Laten we hopen dat het zo goed blijft gaan en dat ik dit niveau tot het einde vast kan houden. Ik ben alvast heel blij met de kans die ik van de ploeg gekregen heb,” aldus Ruijgh. In de etappe naar Plateau de Beille kwam hij zijn limiet tegen. "Het zit niet in mijn karakter om te plakken", vertelde de Limburger aan de finish. "Maar door over te nemen, blies ik mezelf wel op. Daar leer ik weer van." Ruijgh staat na vijftien etappes op een 21e plaats, en wij hopen natuurlijk allemaal dat hij letterlijk nog klimt!
Uiteindelijk zijn we vanavond om 6 uur in La Grave aangekomen, dat halverwege de klim naar de Col du Lautaret ligt, de poort naar de Col du Galibier en naar Briançon. La Grave ligt ook op het parcours van de Marmotte, een jaarlijkse wielertoeristenmarathon over de Col du Glandon, de Croix-de-Fer, de Télégraphe, de Galibier en de Lautaret met afsluitend de klim naar l'Alpe d'Huez.
Och, het had niet zo laat hoeven worden, maar vanmiddag zo rond lunchtijd waren we opzoek naar een eetgelegenheid in Bezouce, daar waar we nu eenmaal door onze analoge tomtom waren uitgekomen. Wel nu, ware het niet als we Julian Estelle niet tegen het lijf waren gelopen, op de plaatselijke rommelmarkt, zouden we nu nog opzoek zijn naar een restaurant. Hij inviteerde ons naar zijn huis, een prachtig familie-erfgoed dat ze sinds meerdere generaties bezitten. We genoten van een heerlijke lunch en Julian boodt ons ook gelijk aan om daar te overnachten. 
Het zag er zeker aantrekkelijk uit, zijn B&B met drie onafhankelijke slaapkamers en een groot terras rond het zwembad. Alle slaapkamers waren uitgerust met Sateliet-TV, badkamer en toilet en zelfs air-conditioning. Met gepaste nederigheid moesten we dit, nadat de rimpels in het vierde glas rode wijn van Janientje waren uitgegolfd, afslaan. Onze kamers in La Grave waren tenslotte al geboekt. Vermeldingswaardig is het Bed en breakfast L'Esteloum natuurlijk wel, en het is u, die daar ooit in de buurt op vakantie gaat echt aan te raden. Julian woont aan 1 bis Avenue de La Madone 30320 in Bezouce zijn telefoonnummer is: + 33(0)46675086 en hij spreekt ook Engels en Spaans! 
Ons hotel voor de komende dagen zag er imposant uit toen we met de Panda voorreden. Hotel Castillan blijkt eigenlijk vooral in de winter populair te zijn maar echt, wat is de omgeving hier mooi. We genoten van een heerlijk diner in het restaurant, waar natuurlijk weer die Fransche streekproducten met veel chauvinisme werden opgediend. Deze keer was de steak echter prefect en zelfs de ongeschilde aardappeltjes waren gaar. Ja zeker, we hebben gebruik gemaakt van het zwembad en de sauna, in de "bodybuilding room" voelde uw verslaggever zich minder op z'n plaats. Nee, de redactie in Lissabon heeft deze keer een goede keus gemaakt, de kamers zijn comfortabel met een aardige badkamer, televisie en gratis WiFi. 
Natuurlijk is het Janientje weer die een kamer heeft met een valkon op het zuiden, en kijkt ze aan tegen het prachtige landschap en de Meije gletjer.Op slinkse wijze hebben we vanavond gezamenlijk naar Tour du Jour gekeken. Ja ook dit programma is in het buitenland niet te zien vanwege onduidelijke beeldrechten of iets dergelijks. Gelukkig kun je tegenwoordig gewoon je Canal Digitaal kaartje in de satelietontvanger steken....en er is beeld.
Ja, we vinden het een leuk programma, nog leuker is het als die kwal van Derksen er niet bij zit, maar dat zal wel met de adverteerders en de producent te maken hebben, die tenslotte ook dat mislukte komische programma Voetbal International op de buis brengt. De bijdrages van hun journalisten in de Tour zijn echter verfrissend. Ja, we zagen Erik Dijkstra op een met mandje uitgeruste damesfiets vol met stokbrood, samen met Rob Ruijgh en die blonde van Boogerd een ritje rijden. Leuk die vragen over het vacansOleil tenue van de gewezen Rabo-renner, alles voor de exposure niet? Voor de ploeg van Ruijgh een goede reclame, voor de NOS een reden om er ook met een camera bij te zijn en te proberen Erik Dijkstra zoveel mogelijk buiten beeld te houden.
Nee, het was niet echt interessant, die avond etappe. Gewoon nog een keer zien wat eerder al bij RTL7 was uitgezonden. Wel mooi om te zien dat die plofkap van RTL-Sport telkens weer prominent in beeld was bij de NOS bijdrages over de persconferenties. B en B gezellig naast elkaar. En ja, die opmerking dat je er niet aan moet denken als de Avondetappe plaats zou maken voor Knevel en van de Brink volgende zomer onderschrijf ik van harte. Ik zou die Edwin Winkels wel zien zitten als presentator, hij heeft tenslotte deze week de relevante vragen gesteld, zonder zich daarbij af te vragen welke kont het gladste is om de kussen.Wel, beste Tourgazet lezers, morgen gaan we weer koersen. Janientje zal haar best doen, uw onraad verslaggever ook. De TV is uit en over een paar minuten ook het licht.
Bon Noite,
Karel Kettingkast
Geen opmerkingen:
Een reactie posten