Talent, creativiteit en volharding resulteerden in mooie, heel mooie en spectaculaire etappe zeges! En nu, tja, nu is het gedaan, of toch niet. De Tour is nog niet gedaan! We gaan nog een week met spannende etappes beleven, waar van de vrouwen evenveel “grinta” en doorzettingsvermogen wordt verlangt gezien het parcours later in de week. Bij de Tourgazet Plagiato zijn we fan van Puck. Nee niet die Puck die met het shirtje open, provocatief door zwaar-gereformeerde dorpjes fietst om Instagram volgers te pleasen, maar de Echte Puck, Pieterse! Met het bolwerk van Nederlandse rensters kan het haast niet anders, of er komen nog meer etappe zeges bij. We gaan het zien... en daarna langzaam acclimatiseren terug naar het dagelijkse leven met al z'n beslommeringen.
Het afsluitende weekend of het openingsweekend 't is maar hoe je het bekijkt!
Maar liefst zes Nederlandse vrouwen in de top tien van de eerste etappe in de Tour de France Femmes met daarnaast nog een tweede plek voor Frank van de Broek en een derde plaats voor in de 20ste etappe van de mannen Tour. Het wielerweekend, beste wielervrienden, in de Tour leverde zaterdag een gele leiderstrui op voor de 38-jarige Marianne Vos en een sterk fietsende Frank van den Broek streed mee om de winst in de voorlaatste etappe maar zat opgescheept met twee sterke sprinters in de finale. Kaden Groves bleek de slimste, Van den Broek's 2e plek was het maximaal haalbare resultaat, aldus de kalme analyse van de jonge Nederlander, direct na dat hij over de meet kwam. Er kwam geen aanval meer van zijn collega Onley, waarmee de vierde plaats in het algemeen klassement wel vast staat.Terwijl in de Tour de France Femmes de eerste grote valpartij al voor aanvang van het afvlaggen van de wedstrijd in Vannes voor slachtoffers zorgde, Verstappen in Spa de Formule 1 sprintrit won, de 14-jarige Fenna Stallen een grote bijdrage had aan een Nederlandse gouden medaille tijdens de Europese Grand Prix Boogschieten, moest uw onraadreporter een ventilator achter het grote beeldscherm plaatsen omdat zoveel sportgeweld voor oververhitting zorgde. Helaas konden zelfs de onschuldige cupido-pijlen van een 14 jarige niet voorkomen dat, buiten de sport bubbel, de afbraak van liefde en wederzijds respect, de wereld in een rap tempo naar donkere tijden leidt. Nog even was er hoop op de verschijning van een nieuwe Agatha Cristie novelle, waarin de dader een Schotse caddy blijkt te zijn en het moordwapen een golfclub. Waar is die Harry Potter als je hem nodig hebt, heeft die 007 niet genoeg vakantie dagen gehad? De sencuur op fictie heeft inderdaad grote gevolgen.De zondag begon, zoals de laatste tijd gebruikelijk met beelden van uitgehongerde, stervende, kleuters en baby's in Gaza, een narcistische, fascistische, valsspelende vetzak op een Schotse golfbaan die en pensant, met een hole in one, een van zijn MAGA tariefballen penetreerde in een voorover gebogen Ursula, en van een zich volvretende racistische VVD-akela aan de Turkse Riviera, vanwaar ze de genocide zou kunnen ruiken, ware het niet dat ze al aardig wat fascistische haargroei op de bovenlip gekweekt heeft. Gelukkig waren er ook al vroeg de beelden van de tweede etappe van de Tour de France Femmes, over 110 kilometer van havenstad Brest naar Quimper. De etappe overwinning werd een prooi voor Mavi García, met haar 41 jaar de oudste renster in het peloton. De Spaanse renster was ruim tien kilometer voor de finish er tussenuit geslopen en bleef net uit de greep van het te laat reagerende peloton. Lorena Wiebes sprintte kort achter de winnares naar de tweede plaats. Kim Le Court, zaterdag tweede achter Marianne Vos, snelde naar de derde plaats en daarmee verdiende de kampioene van Mauritius net genoeg bonusseconden om in tijd naast de Nederlandse te komen en haar op basis van de klasseringen in de eerste twee etappes de gele trui afhandig te maken.Het geloof in de mensheid kreeg ook een kleine boost, nadat uw verslagever te horen kreeg dat de renners het stuitende verhaal over de moderne slavernij in de Champagne productie, in de Tourgazet, hadden gelezen. Geen champagne te bekennen in de eerste kilometers van de laatste etappe maar zoals gebruikelijk werd er de tijd genomen voor wat geroddel, wat sterke verhalen en het maken van de traditionele afsluitende (team)foto's. Hoewel de 21ste etappe anders zou eindigen dan normaal, namelijk met drie beklimmingen van de Montmartre in plaats van een vlakke tocht naar een massasprint op de Champs-Élysées, was het begin als vanouds. Daarna was het tijd om rustig koers te zetten naar Parijs, waar eerst vier rondes werden gereden op de klassieke finishpassage.Voor de eerste beklimming werd de tijd opgenomen voor het algemeen klassement. De bloesem en blaadjes op en na de beklimming Côte de la Butte Montmartre – de Nederlandse Spoorwegen zou direct een alternatieve dienstregeling invoeren - zorgden voor het risico op valpartijen en ook door de regen waren de wegen rondom de Champs-Élysées en de kasseien in Montmartre behoorlijk glad geworden.Maar, gladdere kasseien of niet, het leek er op dat Pogacar toch nog wilde proberen een vijfde etappe te winnen. Terwijl Piastri de Formule 1 Grandprix op Spa won, bracht Julian Alaphilippe de Franse fans in vervoering met een eerste aanval op de volgepakte straatjes van Montmartre. De Fransman kreeg in zijn kielzog onder anderen Pogacar en Wout van Aert met zich mee. Bij de tweede doorkomst op het venijnige klimmetje was het Pogacar zelf die demarreerde. Slechts vijf mannen konden volgen: Matteo Jorgenson, Matej Mohoric, Matteo Trentin, Davide Ballerini en Van Aert. Uiteindelijk zou Wout van Aert de spectaculaire slotetappe in de Tour winnen door tijdens de laatste beklimming Tadej Pogacar te lossen en vervolgens solo naar de finish te rijden. Pogacar stelde wel voor de vierde keer in zijn carrière de eindoverwinning veilig in de grootste wielerwedstrijd.Het moge duidelijk zijn, beste Tourgazet lezers, dit was een van de meest aansprekende Tour de France's ooit. Niet zo zeer vanwege de spanning om de gele trui, want die strijd was na de eerste 10 dagen wel gestreden, maar om de meest krankzinnige individuele prestaties die voor onverwachte uitkomsten zorgden en respect afdwongen. Vanuit Portugal bekeken was het een teleurstelling, maar de Nederlanders stelden niet teleur. Sterker nog, de vaderlandse smaakmakers hebben het wielrennen als sport een goede dienst bewezen. Het zal niet geheel toevallig zijn dat de individuen die zich minder schikken in het stramien van data-algoritmes, weegschaal voedsel en robotisering van het menselijk lichaam, maar op gevoel en zelfkennis koersen, in deze Tour welverdiende overwinningen hebben behaalt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mooi, ga lekker door met de Femmes! En bedankt voor de afgeronde serie — nu de politiek nog afronden, de politici afmaken al begint dat op een colletje te ver te lijken.
BeantwoordenVerwijderen