2022 Rit 20, de tijdrit: Bovenmenselijk, menselijk, groen, geel en vooral fabelachtig!

Ahwel, het is eindelijk zover beste Tourgazet Plagiato volgers, Jumbo-Visma viert vandaag hoogstwaarschijnlijk de eindzege van Vingegaard. Dat is een knappe prestatie gezien dat gedeeltelijk is gebeurt zonder Primoz Roglic en Steven Kruijswijk, die beiden Parijs niet wisten te halen. Het is betreurenswaardig dat Van Hooydonck, die kort voor de Tour zijn contract bij Jumbo-Visma met twee jaar verlengde, gisteren vanwege familieomstandigheden niet aan de start van de tijdrit kon verschijnen. Hij rijdt sinds 2021 voor de ploeg en was in deze Tour van grote waarde. Begin dit jaar beleefden Van Hooydonck en zijn partner al een persoonlijk drama, toen hun zoontje dood ter wereld kwam, een van de zovele privé verhalen achter de sportieve inspanningen waarvan wij allen genieten, langs de weg of voor de buis.

Wout van Aert zette de individuele tijdrit naar zijn hand. Ploegmaat Jonas Vingegaard, die als een komeet van start ging, werd gecontroleerd tweede en verzekerde zich van de eindzege. Van Aert kon na afloop zijn tranen niet bedwingen. Geel, groen, bolletjes en mooie en bijzonder tot stand gekomen etappe overwinningen, het succes van de ploeg is uitermate tevredenstellend. 

Waarom was Van Aert zo emotioneel? “Ik ben enorm moe na drie weken. Ik heb vandaag alles gegeven”, vertelde hij aan een aanwezige informant van de Tourgazet Plagiaoto, “Ik wilde gisteren de etappe winnen en hoopte ook dat Jonas zijn gele trui kon veiligstellen. Blijkbaar heeft hij zo’n groot hart dat hij hetzelfde dacht. Speciaal.” Een eerlijke uitspraak, die bevestigde wat we in de laatste kilometer van Vingegaard’s tijdrit, met uitzondering van de commentatoren bij de NOS, zagen.

Als je er niet in gelooft en niet de overtuiging van je eigen talent en kunnen, en dat van je teamleden, win je nooit de Tour de France, dat moge duidelijke zijn. Het valt en staat met een gedegen en innovatieve voorbereiding, de juiste trainingsschema’s en omstandigheden, en de wetenschap dat, wat ook het resultaat uiteindelijk zal zijn, men niets aan het toeval heeft overgelaten.

Dat lijkt simpel, maar je kunt nog zo sterk in iets geloven, als het gebaseerd is op illusies, egocentrisme, overschatting of klip en klare onzin, klopt de realiteit al snel op de deur. Je kunt een Ark bouwen, omdat je denkt te kunnen wedijveren met de verhalen van die Bijbelse Noach (overigens niet geschreven door de gebroeders Grim, maar op z’n minst iemand met dezelfde aanleg voor fantasie) die in een oude fabel de overstroming van de planeet overleefd heeft met de bouw van zijn boot, maar als je dan een 510 meter lange replica van een niet bestaande ark van Noach bouwt, moet je natuurlijk niet de verzekeraars aanklagen omdat ze je niet uitbetalen als het “bouwwerk” ten onder gaat aan waterschade! Jazeker, in Williamstown, Noord-Kentucky zorgde een beetje regen voor het bijna ondergaan van het commerciële succes dat in Amerika altijd aan het Christelijk geloof is gekoppeld. 

Voor de zekerheid hebben ze dat themapark “Ark Encounter”, maar bovenop een veilige rots gesitueerd, toch stiekem rekening houdende met het wellicht fabelachtige karakter van het verhaal. De schade ontstond niet eens door Bijbelse proporties van overstromingen, maar door een herfstachtige regenbui. Op zijn website van Ark Encounter staat: "Bereid je voor om weggeblazen te worden terwijl je de levensgrote reconstructie van de ark van Noach verkent”. Amateuristisch gebouwd, volgens de imaginaire afmetingen die in het grote sprookjes verzamelboek worden gegeven, bleek Ark Encounter een verbluffende structuur vol gaten en niet bestand tegen de huidige klimaatverschijnselen. Uw onraadreporter gelooft niet dat die schuit in Sliedrecht, gebaseerd op dezelfde onzinnigheid enige soelaas zal bieden als de dijken breken. 

Terwijl die Noach naar verluidt 55 tot 75 jaar nodig had om zijn ark te bouwen, had de voormalige Rabobank ploeg 16 jaar voorbereiding nodig om tot deze eerste Tour de France overwinning. Wie er straks op het schavot de winnaar zal komen feliciteren is nog een vraag voor uw verslaggever. Het goede voorbeeld is bekend. Dries van Agt, toen nog minder begaan met de Palestijnse zaak omdat hij het Christelijke imago van het CDA vertegenwoordigde, omhelsde onze Joop Zoetemelk, de laatste Nederlandse winnaar. Of we nu onze Jonas ook een Nederlands paspoort aanbieden, zoals dat met Afrikaanse atleten het geval is, omdat dan de driekleur (in de juiste volgorde van boven naar beneden) hoog in de mast kan worden gehesen? 

Vanzelfsprekend eindigt de Tour vandaag op de Champs-Élysées in Parijs. De slotetappe start bij de Paris La Défense Arena in de buitenwijk Nanterre. Een rit voor de bühne, alhoewel er natuurlijk nog wel eer te behalen valt op de finishlijn. Hopelijk staat Rutte daar niet paraat om Marijn Zeeman te feliciteren met het succes van zijn immigranten team want zodra onze premier zich ergens mee bemoeit draait het uit op een fiasco met vele slachtoffers. De Tour stopt vandaag en de Tour begint vandaag. We kijken uit naar de sportieve verrichtingen van Annemiek van Vleuten de komende week, maar eerst kijken we naar de rondjes en de sprint van het peloton dat van deze Tour een van de mooiste van de laatste decennia heeft gemaakt. Nu nog de kers op de taart… een sprintende Jakobsen, alhoewel uw onraadreporter rekening houdt met de duivelse Belg van Aert. Nou die moesten ze vragen om advies bij de bouw van zo’n Ark, hij weet tenslotte hoe het voelt om bovenmenselijk te zijn!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten