Het eerste nieuws vanmorgen, beste Tourgazet volgers, was ontluisterend lokaal nieuws voor uw onraadreporter. Meer dan 50 mensen zijn dit jaar al door de GNR gearresteerd voor het moedwillig veroorzaken van een bosbrand, volgens de minister van Binnenlandse Zaken José Luís Carneiro. Na aanleiding van de jaren lange ervaring met de gevolgen van grote bosbranden en de snelle verspreiding zijn er allerlei wetten en verordeningen die erger moeten voorkomen. We kennen allemaal de gevolgen, de schade, de gewonden en doden die de zomerse vuurzeeën hebben veroorzaakt in de laatste decennia. Desalniettemin zijn er dit jaar 11.000 gevallen van niet-naleving van deze regels gesignaleerd, waarin vooral aandacht is voor het schoonhouden van percelen, het verbod op machinerie in bossen en droge gebieden en het openhouden van vluchtroutes. Het is des te meer te veroordelen dat een van de grootste bosbranden is veroorzaakt door precies die regels weg te wuiven, en wel door een Nederlandse firma die beter zou moeten weten.
De Tourdag begon met een domper voor Tadej Pogacar. Rafal Majka, zijn beste knecht, moest opgeven door een dijbeenblessure. De Pool liep gisteren z'n kwetsuur op toen hij bergop door zijn ketting trapte. Ook Tim Wellens stapte uit de Ronde van Frankrijk. De Belg van Lotto-Soudal legde een positieve coronatest af en vertoonde milde symptomen.
Het weerhield Tadej Pogacar er niet van om z'n derde ritzege in deze Ronde te boeken, maar het zal er toch eentje met gemengde gevoelens zijn. De Sloveen slaagde er namelijk alweer niet in om Jonas Vingegaard op achterstand te fietsen. Maar dé figuur van de etappe was toch Brandon McNulty. De Amerikaanse ploegmaat van Pogacar sleurde kilometers lang op kop en sloopte zo eigenhandig het blok van Jumbo-Visma, waar Wout van Aert zich wel mathematisch verzekerde van de groene trui.
Terwijl de Russische oorlogsmisdadiger Vladimir Poetin nog steeds met rode vlekken in de nek zich een weg baande door het Kremlin, verontwaardigd over de, met gelijke tred terugbetaalde, onbeschoftheid van de Turkse dictator Recep Tayyip Erdoğan die hem een minuut liet wachten alvorens bereid te zijn voor een conversatie en duidelijk was te zien hoe de Russische geesteszieke pseudo-tsaar zich geen houding wist te geven omdat hij zijn gewicht van het ene naar het andere been verplaatste en rare grimassen trok, stonden de ploeggenoten van Fabio Jakobsen te wachten achter de finishlijn. Fabio moest héél diep gaan om de tijdslimiet te halen. De Nederlander, aangemoedigd door teamgenoten Florian Sénéchal en Yves Lampaert, had uiteindelijk nog zeventien seconden over. Jakobsen kon zich na aankomst niet rechthouden en belandde in de hekken. Compleet uitgeteld. Het deed uw verslaggever terug denken aan de glorie dagen van Kenny van Hummel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten