Ahwel beste Tourvrinden, uw reporter heeft een plekje gevonden. Nee, geen hotelletje in Cambrai, daarvoor zitten er te weinig de muntjes in het buideltje. Te midden van de driehoek Cambrai- Arras - Amiens is de de vierwieler economisch geplaseerd op Camping Le Pont Rouge Et Les Vignes in Chipilly. Mooi in het hart van de Somme vallei, tussen Bray sur Somme en Corbie, zo'n 12km ten zuiden van Albert, lekker rustig in een ontspannend landschap, aan de oever van de rivier.
Ik zou zo m'n hengeltje kunnen uitgooien, als ik die had, en een visje op de barbecue kunnen leggen, als ik daar een liefhebber van zou zijn. Gelukkig verkoopt Marie Claire, de eigenaresse, allerlei lekkernijen en heeft mevrouw Kettingkast de groene Iveco voor vertrek vol gestouwd met blikvoer en de onontbeerlijke potten koffie. De wifi is gratis en geen informatie zal aan uw verslaggevers alziende wieler ogen en oren ontsnappen. Niet te min wilde ik natuurlijk wel zo'n passage van een kinderkupkes strook meemaken en ondanks de wat wilde rit door het Franschen landschap is dat ook gelukt!
Er bleken meer van die slimmeriken te zijn, die de camping als uitvalsbasis voor deze Tourdagen hebben uitgezocht. En zo kon uw onraadreporter zijn voiture gewoon aan de waterkant laten staan en plaatsnemen in de wagen van Stientje en haar vriendin, twee ogenschijnlijk succesvolle dametjes, gezien de het mooie chaletje dat ze gehuurd hebben en de Kia Soul die ze rijden, aangedreven door een elektro motortje.
Ze komen me bekend voor, maar vooralsnog heeft u reporter geen idee waarvan. Ja, natuurlijk hoopten we net als vorig jaar, toen op weg naar Arenberg zo’n 15 kilometer aan kasseien overwonnen moest worden. Toen was het een regenachtige woensdagmiddag die veranderde in een memorabel stukje Nederlandse wielergeschiedenis en voltrok zich een ongekend slagveld. Eén voor één druppelden leeg gereden renners toen met een holle blik in hun ogen binnen.
We waren mooi op tijd langs de kant van kasseienstrook 3, nee dat is niet de derde, maar drie geeft aan dat er nog 2 na zouden komen. Als we iets opvallends hebben gezien is het dat aan Chris Froome op dit moment niets maar dan ook niets mis is. De Britse Keniaan demonstreerde op de kasseien zijn hoog vorm. Op zijn eigengereide manier - kopje naar beneden en molentjes maken - frustreerde 'Froomey' zijn mede/favorieten op Saint-Python en Fontaine-au-Tertre, de zwaarste sectoren in deze light versie van Parijs-Roubaix. Bovendien had hij nog eens het geluk aan zijn zijde toen hij even van de kasseirug donderde. Van de favorieten kon enkel Vincenzo Nibali zijn fiets voor en naast die van Froome zetten. De Italiaanse titelverdediger heeft duidelijk nog wel wat pijlen op zijn boog ondanks een achterstand van meer dan anderhalve minuut. Jammer voor Lars Boom en die Belg van de Jumbo Lotto ploeg, het is nu eenmaal lucht in die bandjes en dat loopt er wel eens uit.
Een groot pak met alle grote namen ging na zes oplopende sectoren in de laatste 50 kilometer richting hellende aankomststrook. Er waren wel wat schuchtere pogingen van een onstuimige Sep Vanmarcke (die dus weer twee keer plat viel) en Greg Van Avermaet, maar wegrijden zat er niet in. Tony Martin heeft uiteindelijk een fantastische zege geboekt. De Duitser, keer op keer de klos de voorbije dagen, reed in de slotkilometers weg van een omvangrijk peloton. Nota bene, op de fiets van zijn ploegmaat Matteo Trentin nadat hij in volle finale lek reed. Het zoveelste ongeziene exploot van 'Der Panzerwagen'. Ritzege én geel voor Etixx-Quick.Step. John Degenkolb, Peter Sagan, Greg Van Avermaet en Edvald Boasson Hagen vervolledigden op drie seconden de top vijf. Voor ons Nederlanders zat er niets anders op dan genoegen te nemen met het goede rijden van Mollema en vooral Geesink.
Het zou enige tijd duren voordat we terug in Chipilly terug waren! Zojuist hebben we het witte milieuvriendelijke wagentje de camping opgeduwd. Jawel, accuutjes leeg... Het was al donker en de charmante schijnwerpertjes op de wagen hebben de laatste energie er uit gemangeld. Stientje was nogal verbolgen over het feit dat ze haar karretje niet kon "opladen" bij de plaatselijke pomphouder, "Die leeft in het jaar 2014", riep ze boos. Nou ja, we zijn er en uw reporter maakt graag gebruik van de wifi om u dit bericht te doen toekomen. De Zeeuwen mogen dan zunig doen, maar dat heeft uw verslaggever niet veel gebracht, het bundeltje internet tikken is al bijna opgebruikt. Dat gaat nog een probleem worden de komende dagen. Morgen is er weer een dag, de Kia staat aan het stopcontact en Stientje heeft me aangeboden om mee te rijden naar Amiens! Zo iets van lunch of lounge of.. nou ja, we zullen wel zien. Voor nu, beste Tourvolgers, een prettige zomer avond, Bon Noite!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten