14 Juli, 12e Etappe

Ahwel beste Tourvolgers, het is hier echt fantastisch. Nee, geen vijf sterren, geen overbodige luxe maar een uitzicht en een omgeving..... We zijn neergestreken in Hotel du Commerce dat zich op 10 kilometer van Lourdes in het rustige dorp Pontacq bevindt. De redactie in Lissabon heeft de kamers gereserveerd, en uw reporter had dus geen zeggenschap in deze. Alhoewel Hotel du Commerce aangeeft in hun advertenties dat reserveren niet noodzakelijk is, ben ik blij dat ze op de redactie zo'n vooruitziende blik hadden. Het is hier gezellig vol, maar dan ook echt. Er zijn zelfs Tourvolgers die als wildvreemden de familiekamers delen. Uw verslaggever heeft een éénpersoonskamer, Janientje heeft de luxe van een dubbelbed. Het restaurant is eenvoudig en de bar sfeervol. Jawel ook de buitenwereld heeft zich genesteld in deze regionen en de beschikbare WiFi is gratis.

Het was een serieuze Tourdag vandaag. Geen onzinnigheden als spectaculaire ontmoetingen, geen omvallende bomen, geen diepe greppels. Ja het maakt wel degelijk uit, die 4x4 aangedreven Panda. Ik zal Mevr. Kettingkast-Sputterbret eeuwig dankbaar moeten zijn dat deze voiture de reis door het Fransche land mocht maken. We zagen Johnny Hoogerland op de eerste lijn wegrijden, een extra voordeel van de bolletjestrui. Daarna een kopgroepje met o.a. Thomas, Mangel, Kadri, Roy, Perez en Guiterrez, die in gelukkig beter weer als gisteren hun geluk probeerde. Uw verslaggever en zijn vakantiekracht zagen de beelden via sports-livez.com met vakkundig Belgisch commentaar, op de laptop tijdens het zoeken naar een goed plaatste op de Tourmalet. Jawel, de Belgische commentatoren spraken voortdurend over de "Groene" Hoop, ook met 6 renners die de punten aan het wegkapen waren. Achteraf zou Gilbert het niet eens zo slecht doen. Op het moment dat Geraint Thomas meer dan vijf minuten voorsprong had reed hij virtueel in geel en wit. Na een lange wandeling en een gevecht om een plekje halverwege de klim zagen we dat de mannen van Voeckler er tijdens het vlakke gedeelte vandaag geen zenuwen hadden. Maar goed u zag het, valpartijen, uitglijders, hongerklopjes...alles werd anders.

Na 130 redelijk vlakke kilomters doemde de eerste beklimming van de dag op, de Hourquette. Een klim van de eerste categorie waar aan de top tien punten te verdienen waren voor het bergklassement. Een teken voor Johnny Hoogerland om aan te vallen. Hij kreeg Chavanel en even later ook Kreuziger met zich mee. Ze liepen snel weg bij het peloton. Hoogerland werd echter een kilometer of drie van de top weer gelost en kon nooit meer bij zijn twee metgezellen komen. Roy rondde als eerste de top. Op de voorlaatste klim, waar uw verslaggever en vakantiekracht een leuk plekje hadden bemachtigd, gooide Leopard-Trek het tempo omhoog. Dat bracht slachtoffers aan het ligt. Een van die slachtoffers was landgenoot Robert Gesink. Hij verloor vandaag heel veel tijd, al waren er meer mannen die er door heen zakten. En nee, er waren naast Johnny ook Nederlanders die karakter toonde. Rob Ruijgh hield het lang vol tussen de ervaren klassementsrenners. Op het moment dat Gesink uit eindelijk over de meet kwam, had Robbie zijn eerste interview al gegeven.

We zagen vele renners met het snot voor de ogen voorbij komen. Halverwege zag de volgorde er met Ruijgh en Ten Dam, die net voor de top van de Tourmalet versnelde uit het peloton, en even reed in een kansrijke positie, belovend uit. Maar natuurlijk waren de opdrachten voor LTD vandaag weer wachten en afzakken. Bij de ploegleiding gaan ze er vanuit dat een Sanchez of Gesink in eens weer betere benen krijgen als ze naar de gespierde kont van Laurens kijken, hoezo kortzichtig.

Het was echter wederom de Franschman Roy die als eerste boven kwam op de Fransche nationale feestdag en de bollentjestrui in gedachte al om zijn schouders had. Op de slotklim naar Luz Ardiden was het woord aan de klassementsmannen en sprong Samuel Sanchez met Vanendert weg uit het peloton en finishte als eerste voor Jelle en het in de aanval gegaande broertje Fränk Schleck. Thomas Voeckler kon zich verrassend goed staande houden in de groep der favorieten en behield zijn gele trui. Sanchez zal morgen in de bolletjes trui vertrekken. Voor de nummer vier uit de Tour van vorig jaar was het zijn eerste ritzege in de Ronde van Frankrijk. "Dit is een droom," reageerde hij na afloop. "Dit is een emotionele overwinning voor ons, omdat er hier veel fans zijn. Dit is een droom," aldus de Asturiër. "Deze overwinning is erg belangrijk voor ons. We zijn geen miljoenenploeg, maar een team met bescheiden Baskische renners." Sánchez kreeg met de overwinning loon naar werken. "Ik heb een heel seizoen hard gewerkt om top te zijn in de Tour de France. Ik heb veel offers gebracht, maar het is de moeite waard geweest."

De dag vandaag met Janientje

Vandaag heb ik gelijk al die andere toeschouwers genoten van de sfeer op de Tourmalet. Gewoon een stuk naar boven "gewandeld", laptop, spuitbus verf, broodjes en een thermoskan vol koffie meesjouwend. Karel droeg zijn eigen mobiele werkstation en natuurlijk de autosleutels. Het bleek spannend, welke renner komt er al eerst inzicht, waar is Johnny, hoe doet Gesink het en zou Robby Ruijgh zich bij de eersten bevinden. Ik begrijp nu een héél klein beetje waarom Dhr. Kettingkast een pakje shag per dag verrookt, Ik heb ook een sigaretje opgestoken.

Het viel niet mee voor de fans uit het Nederlandse. Met uitzondering van "LTD" die, nu ik hem voorbij zag rijden, geen tegenvallende verschijning bleek en Rob Ruijgh die toch heel lang mee kon met de beste, vielen de prestaties tegen. Natuurlijk heeft Johnny zijn best gedaan en proberen aan te vallen na alles wat hij heeft meegemaakt getuigd van een sterk karakter, ook al leek het een missie tegen de windmolens aan de andere kant van de grens.

Johnny zal op zondag 31 juli aan de start staan van de Cityronde in Tiel. Hij schijnt lid te zijn van de plaatselijke vereniging de Batauwers. Het profcriterium van Tiel wordt voor het eerst sinds 16 jaar weer verreden. Karel Kettingkast, wiens roots liggen in de stad van de overleden Flipje, herrinnerd zich alleen het bier en broodjes shaorma tijdens die beruchte ronde. Op 25 juli rijdt Hoogerland ook daags na de Tour, het criterium van Boxmeer. Ook Lars Boom hoopt daar te verschijnen, tenminste, als Breukink niet net als voorgaande jaren dat ontmoedigd.

Johnny moet nog wennen aan zijn populariteit, de t-shirts met een beeltenis van hem met het bijschrift Held van Zeeland mogen niet worden gedrukt. Dat heeft organisator John Smael laten weten. Het was de bedoeling Hoogerland in Parijs binnen te halen met duizend personen, gehuld in dat shirt. Vacansoleil gaf volgens Smael wel toestemming en leverde zelfs de foto. Johnny, of liever gezegd zijn manager, liet echter volgens Omroep Zeeland weten niet te willen meewerken aan deze zaak voor het goede doel. Aart Vierhouten zegt dat het voor Hoogerland een principekwestie is. Hij beweert dat Johnny zeker sympathie heeft voor het goede doel, maar feit is dat dit nooit met de renner zelf overlegd is. Hij is degene die gaat over zijn beeltenis. Als hij benaderd wordt, wil hij best over dergelijke zaken nadenken, zou Vierhouten verklaard hebben. Maar of Johnny op dit moment niet met andere dingen bezig is, en zich nu met dat soort zaken bezig houdt? Waarschijnlijk weer zo'n manager die een slaatje wil slaan uit de populariteit van één van z'n "produkten".

De paal waartegen Johnny Hoogerland knalde, blijft hem en zijn familie ook achtervolgen. Toen zijn vader Cees de beruchte paal tijdens "Tour du Tour" overhandigd kreeg, besloot hij om het voor het goede doel te laten veilen. "Want ik hoef dat ding niet," aldus vader Cees Hoogerland. "Aangezien Johnny ambassadeur is van de stichting Jayden, die geld inzamelt om neuroblastoom kinderkanker te bestrijden, gaan we die paal voor dat goede doel veilen." Hoogstwaarschijnlijk had manager Vierhouten toestemming gegeven om deze belofte te doen, en laat hij zijn percentage betalen uit andere commerciele zaken zoals T-shirts, mokken en dekbedovertrekken met Johnny's afbeelding. Je kan gerust zeggen dat er een haat-liefdeverhouding is ontstaan tussen vader Cees en de paal. "Ik denk dat de paal en het prikkeldraad misschien wel Johnny's leven gered hebben. Het heeft zijn val gebroken. Als je goed naar de beelden kijkt, dan zie je dat hij anders op zijn rug of hoofd was gevallen. Wie weet hoe het dan was afgelopen." "Ik ben echt blij dat hij nog leeft. We hebben allemaal in de Giro kunnen zien hoe het kan misgaan. Na de finish hebben mijn zoon en ik, nadat ik eerst die NOS-verslaggever met z'n plofkap aan de kant moest trappen, allebei flink gejankt. Dat was een minuutje flinke emotie met Johnny in mijn armen", aldus vader Cees.



De wandeling terug naar het koekblik van Kettingkast ging me iets makkelijker af dan de klim naar boven. Het scheelde dat Karel alle broodjes had verorberd, de thermoskan koffie had leeggedronken en ik de spuitbus, na mijn creatieve uiting, kon achterlaten in de bidonhouder van een amateurwielrenner die op de fiets naar beneden glee. Met een halfoog op de beelden van de livestream, maar mijn meeste aandacht naar de bochtige wegen in dit overigens wel prachtige landschap, zagen we het verloop van de etappe. Morgen dus een lange broek aan, want de blauwe plekken die de laptop heeft achtergelaten op mijn dijen zijn weinig flateus.



Gelukkig waren we hier redelijk op tijd in het hotel, wat me overigens tegen valt in vergelijking met het vorige. Het diner was prima, de wijn uitstekend en voor het eerst in dagen heb ik mijn verslag voor de deadline van 22.00 uur klaar.
Morgen schijnt het weer zo spannend te zijn, ik neem een lekker warm bad.....

Janientje



Rabobank gaat de tactiek omgooien, ze laten het algemeen klassement varen en gaan zich volgens Erik Breukink zich nu richten op het behalen van dagsuccessen. Dat Robert Gesink bijna 18 minuten verloor in de eerste Pyreneeënrit, "kwam niet helemaal onverwacht," aldus Breukink. "Als het lijf niet goed is, is het niet goed. We zullen ons nu moeten richten op dagsuccessen, een tactiek die nieuw is voor ons, zelfs tijdens het Nederlands kampioenschap zijn we onze eigen regels van wachten, afzakken en het afkappen van renners initiatief trouw gebleven."

Wielerminnend Amerika staat op zijn kop na een paar schandalige reacties van een ESPN-sportverslaggever. Michael Smith deed de wielerfans steigeren met zijn onthutsende commentaar op de zware valpartijen in de Tour de France en vooral dan de aanrijding van Johnny Hoogerland en Juan Antonio Flecha. "Het spijt me, maar die valpartijen zijn werkelijk lachwekkend", twitterde ESPN-reporter Michael Smith de wereld in. Of nog: "Ik lach me een breuk met het feit dat ik de wielerwereld hiermee shockeer." Het regende nadien misnoegde reacties van volgers, waarna Smith zijn staart introk.

Smith werd meer dan waarschijnlijk op de vingers getikt door zijn bazen en lanceerde nadien een gemeende (?) tweet met excuses. "Ik moet toegeven dat mijn uitlatingen ongepast waren, zeker gezien de ernst van de tuimelingen." Johan Bruyneel, manager bij de Amerikaanse ploeg RadioShack, walgde van de uitlatingen van Smith. "Waar zijn we in godsnaam mee bezig", vroeg hij zich verontwaardigd af. Intussen is er een Facebookpagina opgestart om het ontslag van Smith te eisen.

Nee, het is niet zo geweldig als de afgelopen dagen hier in Hotel du Commerce, maar de start is morgen in Pau, waarvan we ons nu slechts 25km bevinden. Het is namelijk al de 64e keer dat Tour de France halt houdt in de Zuid-Franse plaats. Dit zorgt er voor dat het de meest populaire etappeplaats is in de Tour-geschiedenis na Parijs en Bordeaux. De aankomstplaats is Lourdes en is voornamelijk bekend als bedevaartsoord.

Uw verslaggever heeft veel ervaring met bedevaartplaatsen gezien de vele dagtochtjes waarin hij bezoekers aan huize Kettingkast ondersteund bij hun bezoek aan Fatima, dat andere Katholieke commerciële filiaal van de multinational uit Rome. In de vuurbak van Fatima worden, naast het gebruikelijke aansteken van kaarsjes, ook wassen lichaamsdelen, kinderen, huizen en zelfs auto's geofferd. Gert Jacobs had het over de positieve uitwerking van het heilige water, maar de offering van een wassen wielrenfiets lijkt een goede geste om de rest van de Tour door te komen.

Na 43 kilometer ligt de Côte de Cuqueron en iets verderop ligt ook nog de Côte de Belair. Na 82 kilometer is er dan die stressverhogende supersprint, waar misschien nog iemand als Gilbert voor de punten wil gaan. Iets na de sprint ligt Laruns na 91 kilometer wedstrijd. Vanuit dit plaatsje zullen Janientje en ik proberen de top van de Col d’Aubisque te bereiken. De eerste zeven kilometer van de beklimming zijn nog niet heel zwaar met percentages nog onder de zeven procent, en het moet voor de vakantiekracht met haar rugzak te doen zijn. De wandeling van de negen daaropvolgende kilometers zullen echter veel zwaarder zijn en ik ga u dan ook niet beloven dat we verslag doen vanaf de top. Via de top van de opvolgende Col du Soulor volgt er nog een afdaling van bijna dertig kilometer tot in Ayzac-Ost en vandaar nog dertien relatief vlakke kilometers tot aan de streep in Lourdes.

Uw verslaggever keek zojuist in de lege ontbijtzaal, nou ja, zeg maar kantine.



Gezien al het rumoer in de bar, zal het morgen vroeg wel net zo leeg zijn als enige minuten geleden. Vroeg opstaan is het devies voor morgen. Janientje ligt al uitgebreid in bad, en uw reporter zit inmiddels op z'n éénpersoonskamer dit verslag af te maken. Mocht u nog commentaar hebben of een bijdrage willen leveren kunt u contact opnemen met de balie van Hotel Du Commerce, Place d'Estibayres, 64530 Pontacq
Bon Noite,
Karel Kettingkast

Geen opmerkingen:

Een reactie posten