13 Juli, Etappe 11

En ja, hij won weer eens. Cavendish. Eigenlijk was het een saaie etappe vandaag, of het moest Lars Boom zijn die het rode rugnummer verdiende. Oh, wacht, dat is geen Franschman, foutje. Tegen de 'Manx Express' was vandaag in Lavaur opnieuw niks te beginnen. Wat betreft revanche op Greipel, die hem gisteren de kaas van het brood kwam eten, kan dat tellen. Ook Peta Todd, met wie 'Cav' sinds vorig jaar samen is, blijkt een goede uitwerking op de energieregulering van de sprinter te hebben.

"Ik wou absoluut niet dezelfde fout als gisteren maken. Al was dat misschien wel de beste spurt die ik ooit zag", was Cavendish zowaar lovend over zijn Omega Pharma-Lotto rivaal André Greipel. "Alhoewel die dekselse Feillu bijna roet in het eten kwam gooien. Hij kwam zo dicht naast me rijden dat hij met zijn wiel mijn schoen raakte. Op een goeie kilometer van de finish moest ik die dus terug vastgespen. Maar daarna heb ik wel, in tegenstelling tot gisteren, op het goeie moment toegeslagen", aldus Cavendish.

Met de Nederlanders gaat het zo z'n gangetje. Zoals de laatste dagen gebruikelijk kwam Rob Ruijgh als beste landgenoot over de finish, en sluipt hij lekker mee met de hoge heren van het klassement. "Eerst maar eens zien wat de dag van morgen gaat opleveren", aldus Robert Gesink. Informatie die geen informatie is, maar zo gaat dat ook de laatste dagen. De kans bestaat dat Rabobank functionaris en Geesink-vertroetelaar Koos Moerenhout volgend jaar aan de slag gaat bij Quick Step als ploegleider. Dat schrijft tenminste De Telegraaf, waardoor het informatieve gehalte van dat nieuws onder een groot voorbehoud blijft. De Belgische WorldTour-ploeg schijnt de ex-prof op het oog te hebben als versterking van de technische staf.Teammanager Patrick Lefevere had Moerenhout eerder al in 2001 en 2002 onder zijn hoede als renner. "Koos zou zeker in ons plaatje passen", aldus Lefevere. "Ik ken hem uit het verleden en waardeer zijn koersinzicht." Naast Moerenhout, die vorig jaar stopte als profrenner, wordt ook Rob Harmeling, eveneens ex-prof, genoemd als kandidaat-ploegleider. Terug naar de methodes van weleer, niet telefoneren maar doortrappen. Het zou een verademing kunnen zijn.

Een zesde plaats vandaag is het laatste wapenfeit voor Romain Feillu in de Tour de France van dit jaar. De Franschman nam in overleg met de ploegarts en -leiding van zijn team Vacansoleil het besluit om morgen niet meer van start te gaan. Feillu kampte de laatste dagen met een ontsteking in de knie. Hij is na Wout Poels jammerlijk de tweede uitvaller bij de Nederlandse formatie. Morgen gaan we met z'n allen de Pyreneeën in, waar Luz Ardiden het eindpunt zal zijn van de eerste echte bergrit. Dat zag Feillu duidelijk niet zitten.

Feillu heeft zich alvast weinig populair gemaakt in het peloton, en dan vooral bij de heren sprinters. Die verweten hem een ware kamikazepiloot te zijn. Feillu verdedigde zich: "Ik heb geen treintje dat voor me rijdt en moet me dus op andere manieren lanceren. Ik moet het alleen klaren en zelf mijn plaats zoeken, dus ja dan geef je al eens iemand een tik. Zoals vandaag Cavendish. Maar hij raakte me zelf ook. Ach, dat is nu eenmaal mijn lot als spurter bij Vacansoleil, waar ze natuurlijk andere prioriteiten dan de spurt hebben. Ik was enkel in de Tour om het Fransche gehalte wat op te halen". Met echte mannen als Johnny Hoogerland en een echte klimgeit als Rob Ruijgh zou je eigenlijk helemaal geen sprinter mee moeten nemen naar de Ronde.

De dag vandaag met Janientje.

Als vrouw, ben ik net als al die andere, de afgelopen dagen een echte fan geworden van onze Johnny. Vandaag heb ik mijn belofte ingelost en hem halverwege de koers aangemoedigd. Gelukkig nog net voor de regenbui die mijn, zo zorgvuldig aangebrachte, mascara en aanmoedigingstekst deed verwateren.


Ik heb Karel, die zoals altijd zijn fototoestel in de aanslag had, gevraagd om de kiek die hij nam niet te plaatsen, of op z'n minst te censureren. Het kan toch niet zo zijn dat ik een rustig plaatsje uitzoek, wacht tot de cameramoter van de Fransche TV2 voorbij is en slecht bij de aanblik van Johnny mijn flah-actie ten uitvoer breng, er toch nog een paparazziplaatje in de Tourgazet verschijnt. Het is echt "interressant" om eens een echte kerel op de TV te zien die tijdens interviews ook gewoon zegt wat hij denkt, en al dat gejammer van andere minder karaktervolle renners relativeerd.

"Het was wel oppassen. Ik was minder slecht dan gisteren, het gaat beter en beter. De doktoren zeggen dat ik goed genees. Geesink schrok net wel toen we aan het omkleden waren. Hoe kan je daarmee koersen, zei hij toen hij mijn wonden zag. Maar ik ben Johnny hè. Het is misschien niet realistisch om aan aanvallen in de bergen te denken, maar dromen mag altijd." Hoorde ik hem voor de microfoon zeggen. Met Johnny gaat het steeds beter en beter. Hij overleefde zonder problemen de rit van vandaag. "Jammer van het weer, maar op zich ging het redelijk", zei hij.

Johnny hoopt morgen in de bergrit naar Luz Ardiden opnieuw mee te zitten in een ontsnapping. Dat vertelde hij laconiek tegen een journalist van het Algemeen Dagblad, waardoor deze quote een ietsepitsie geloofwaardiger overkomt dan al die bronnen waarop Karel Kettingkast zich beroept. Enkele dagen na zijn val lijkt de Zeeuw niet aan aanvalslust ingeboet te hebben. Hoogerland wil nieuwe punten verzamelen voor zijn bergtrui. "Het wordt morgen een mooie of een verschrikkelijke dag. Als ik weer zo ludiek wordt aangemoedigd als vandaag wil ik wel proberen mee te zitten in een aanval, maar of dat reëel is, weet ik op dit moment niet," aldus Hoogerland. Ploegleider Michael Cornelisse heeft vertrouwen in zijn renner. "Als Johnny zegt dat hij het gaat proberen, zal ie het ook wel doen. Het is afwachten hoe het lichaam reageert, na alles wat hij heeft doorgemaakt, op het zware klimwerk. Hij zal zich zeker niet zonder slag of stoot gewonnen geven." Ik ga in ieder geval ergens langs het parcours zitten en zowel Johnny als Rob Ruijgh aanmoedigen. Natuurlijk wens ik ook Gesink het allerbeste toe, maar omdat de renners tegenwoordig niets meer aannemen van de toeschouwers, zal hij nooit het effect van kampioensopvolgmelk ervaren.

Volgens Karel hebben we morgen weer een lange dag voor de boeg en moet ik me voorbereiden op een zware maar mooie ervaring. Voor nu leg ik M'n hoofd op het vandaag gekochte rode bolletjes kussensloop, dromen over.....

Janientje


Morgen staat de eerste échte bergetappe op het programma. De karavaan gaat van Cugnaux naar Luz-Ardiden. Er worden drie hoge cols beklommen en de aankomst is bergop. Deze bergen bevinden zich in de laatste 80 kilometer van de etappe, dus de finale wordt loodzwaar. Na 131 kilometer beginnen de renners aan de eerste klim van de eerste categorie van deze Tour de France. De Hourquette d'Ancizan is 9,9 kilometer lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 7,5%, waarmee het de steilste klim van de dag is. Het heeft ook nog eens de steilste strook van de dag: aan het begin zitten enkele stroken die de 11% overstijgen. Na deze klim zal er al een zekere schifting in het peloton geweest, waarbij Hoogerland, Gesink, Ruijgh en Ten Dam bij diegene zijn die de 17 kilometer lange afdaling als eerste aanvangen.

Janientje en uw reporter zullen proberen plaats te nemen op de Col du Tourmalet. Op deze mythische berg, waarbij de ervaringen van vorig jaar zeker opgerakeld zullen worden in de hersenen van ondergetekende, zullen zeker verschillen gemaakt kunnen worden. Niet het stijgingspercentage, maar de lengte en de hoogte maken op deze klim het verschil. Mocht het heerschap Chapalure ook een dejavu in z'n gedachte hebben, weet uw verslaggever niet hoe een eventuele ontmoeting zal aflopen. Sommige wonden helen langzaam. Nadat de renners 17 kilometer lang geklommen hebben komen ze voor het eerst boven de 2000 meter hoogte uit. Na een gevaarlijke afdaling van 22 kilometer is het peloton dan eindelijk aangekomen bij de slotklim. De klim naar Luz-Ardiden is zeer onregelmatig in de eerste 5 kilometers, waar het steeds steiler wordt. De laatste 3,5 kilometer gaan tussen de 6,5% en 7% omhoog. Terwijl de hopelijk aanvallende klassementsrenners en pure klimmers hun gevecht met de zwaartekracht leveren, zal uw reporter zich door het Fransche landschap moeten manouvreren om in Pontacq te geraken. De komende dagen is dat de aangewezen en gereserveerde verblijfplaats voor de medewerkers van de Tourgazet Plagiato.
We zullen zien wat de dag gaat brengen. Nu eerst maar eens op één oor....
Karel Kettingkast

Geen opmerkingen:

Een reactie posten