U noemt honderden kilometers hobbelen in een 4-wiel aangedreven Panda een vorm van rust?
Vakantiekracht Janientje was duidelijk geïriteerd vanmorgen. Jawel, we waren uitgeslapen, hadden van een heerlijk ontbijt genoten. Misschien dat ze zich daarom als een over het kikkertroontje getild prinsesje presenteerde en gedraagde. Toch hebben we op de analoge tom-tom een route uitgestippelt met een viltstift. Dat kaartlezen niet het sterkste punt is van blonde bijrijdsters was me bekend, en ik had me daarom ook de meest voor de handliggende doorkomst stadjes opweg naar de omgeving van Lavaur en Cugnaux opgeschreven. Het was slechts deze voorbereiding die er toe bijdraagde dat we reeds om 14.00 uur geweldige kamers konden betrekken in Chambres d 'Hôtes Auberge de la Halle in het pitoreske plaatsje Cordes-sur-Ciel.
De Auberge de la Halle heeft haar intrek genomen in de oudste toren in het dorp. De accommodatie staat prachtig in een middeleeuwse omgeving. Het is werkelijk een adembenemend uitzicht over het landschap, vanuit de torenkamer. Elke kamer is in stijl ingericht met mooie historische stenen muren, houten balken en antieke meubels. Natuurlijk lekkere luxe en uitgerust met een zithoek met een TV en een eigen badkamer. Ons is een "continentaal" ontbijt beloofd, en we hopen maar dat ze daarmee niet een verfranscht croissantje met slappe thee bedoelen. Zojuist hebben we nog van een drankje genoten in de bar van het hotel. Het restaurant serveert helaas tragisch traditionele Franse gerechten. De persoonlijke en vriendelijke ontvangst van de eigenaar, toen we incheckten, was hartverwarmend, en met een "Alo Alo" accent maakten we kennis met de familie van de heer Felix. 
Met voldoende parkeergelegenheid, gratis wifi, een restaurant, een bar en een mooi Terras, lijkt het uw verslaggever de ideale plek om de komende etappes te volgen. Het enige nadeel is dat uw rokende reporter telkens het pand moet verlaten om de broodnodige, stressverlagende nicotine in te nemen.
Bij het verwittigen van de laptop kwamen op deze rustige dag ook de eerste berichten in beeld. Het parket van Aurillac is vandaag begonnen aan een vooronderzoek naar het ongeval waarbij Johnny Hoogerland en Juan Antonio Flecha door een auto van de weg werden gereden. De lokale aanklager Jean-Pascal Violet verklaarde dat het onderzoek een 'verkeersongeval met lichamelijke schade' betreft en zal worden uitgevoerd door de recherche-afdeling van de politie van Aurillac. Er zal onderzocht worden wie er verantwoordelijk is voor het ongeval. Johnny Hoogerland is optimistisch over het voortzetten van zijn Tour de France. De Zeeuw hoopt ondanks 33 hechtingen niet alleen morgen opnieuw van start te gaan, maar ook binnen enkele dagen weer punten te kunnen pakken in het klassement om de bergtrui. "Ik ben natuurlijk wel kwaad en teleurgesteld, maar probeer te denken aan een snelle recuperatie. Ik hoop dat ik Parijs haal, maar ook dat ik binnen een paar dagen weer sterk genoeg ben om voor de punten te gaan. Sportieve revanche is het mooiste wat er is, maar je lichaam moet wel mee kunnen." Zolang Johnny niet met een witte bontjas op de fiets zal verschijnen, kun je er dus vanuit gaan dat hij Parijs zal halen. Ze zouden hem er met een knuppel vanaf moeten slaan, en dat zou, zelfs voor het chauvinisme van de Franschen wat ver gaan.
Rein Taaramäe staat na de eerste Tourweek achter Robert Gesink tweede in het jongerenklassement en 18e in de algemene rangschikking. De 24-jarige Est van Cofidis heeft echter als doel gesteld om in de witte trui in parijs aan te komen. Zondag finishte hij in de negende etappe in de groep der favorieten en wist hij negen seconden terug te pakken op de achterstand op Robert Gesink in het klassement en heeft hem genaderd tot op 51 seconden. "Ik zie dat Robert Gesink aan het herstellen is van zijn val dus het zal moeilijk worden om hem te verslaan. Maar hoe dan ook, ik wil de witte trui veroveren en verdedigen". De Est ziet ook mogelijkheden om in de top 10 van het eindklassement te eindigen. "Met het uitvallen van zoveel outsiders is een top 10 plaats misschien wel mogelijk, maar de witte trui blijft mijn hoofddoel". Een ondoenbare opgave denken we hier in Cordes sur Ciel, het schijnt niemand op te vallen dat Rob Ruijgh langzamerhand ook aardig inloopt op de witte trui. 
Robert Gesink moet overigens de buidel trekken. De kopman van de Rabobank smeet zondag tijdens de Tour de France een bidon naar een fotograaf op een motor en moet daarom duizend euro lappen. "Hij had al duizend foto's gemaakt", legt Gesink zijn actie uit aan De Telegraaf, een roddel- en opinieblad dat zich verschuilt achter de term krant. "Ik miste trouwens, maar het was ook niet goed wat ik deed."
Cordes sur Ciel fascineerde ons al bij aankomst, want het is in eerste instantie als een fata morgana: dat van een stad welke een directe verticale verbinding met de hemel heeft. Het is een stukje geschiedenis en kunst, levend in de "stenen van nagedachtenis", die er nog net zo bijgestapeld staan als tijdens de oprichting in 1222 van de graaf van Toulouse. De uitzonderlijke ligging en haar opmerkelijke architectonische erfgoed, maken Cordes sur Ciel een van de belangrijkste middeleeuwse steden van Frankrijk, en een van de belangrijkste verworvenheden van het Europese erfgoed, bijna net zo belangrijk als onze eigen Tempeliersstad Tomar. Wandelen door de straten lijkt een reis door de eeuwen heen, en kijkend naar de prachtige gotische gevels met het besef dat achter de massief houten deuren men nog steeds de luxueuze residenties van vroegere tijden vinden kan, zou de drang tot vestiging in je kop kunnen nestelen.
Afgelopen middag heeft uw reporter het Musée d’Art Moderne & Contemporain bezocht. Gevestigd in het huis van de Grand Fauconnier, biedt het Museum van hedendaagse kunst een unieke ontmoeting tussen het historisch architecturale erfgoed en de moderne artistieke kunstzinnige uitingen. Wat betreft de stijlen en verschillende bewegingen, bieden de museumcollecties een reis door de kunst in de 20e eeuw. Het Grand Falconer Huis is één van die mooie historische huizen, waaraan Cordes sur Ciel zijn faam dankt. Op de tweede verdieping zijn de muren beschilderd met een decor en een fresco uit de 14e eeuw. Enkele kamers huisvesten de permanente collecties van het Museum waaronder die van Yves Brayer, André Verdet, Francis Meunier, Maurice Baskine en Aline Gagnaire.
Morgen vervolgt het peloton tijdens de tiende etappe de Tour in zuidelijke richting. In deze overgangsrit door het midden van Frankrijk kan het alle kanten uitgaan. Wordt het een dag voor de aanvallers of opnieuw de sprinters? Na twee ritten in het middengebergte gaat de 158 kilometer lange etappe tussen Aurillac en Carmaux over een golvend parcours. De enige tussensprint ligt dit keer al na 37,5 kilometer. In deze relatief korte en op het eerste gezicht niet al te lastige etappe zijn echter vier beklimmingen opgenomen: twee van derde en twee van vierde categorie. De laatste ligt op vijftien kilometer van de aankomst. Het parcours nodigt ambitieuze aanvallers uit een vlucht op touw te zetten, maar gezien de vlakke slotfase van de etappe is het nog maar te vraag of een kopgroep het vol kan houden tot aan de finish. We zullen het zien. Voor nu wens ik u allen, beste Tourvrienden een prettige nachtrust toe. Met de constatering dat ik het concurerende heerschap Chapalure eigenlijk begin te missen op God's Fransche wegen zeg ik u, ook namens de vakantiekracht,Bon Noite,
Karel Kettingkast
Geen opmerkingen:
Een reactie posten