10 Juli, etappe 8 en 9

Excuus, Excuus, nederig moet ik mijn hoofd buigen en uw mijn verontschuldigingen aanbieden. Met inhouding van 2 dagen loon en een uitbrander van de redacteur in Lissabon betuigen Janientje en uw verslaggever hun spijt. Na alle gebeurtenissen van vandaag is het haast beschamend om u deel te laten nemen van onze belevenissen op zaterdag.

Het was de alcohol, het feest, de gezelligheid in het hotel en de euforie van uw reporter over de winst van onze grote Portugese vriend Rui Alberto. Direct na de finish kwam natuurlijk het verzoek om zo snel mogelijk een reportage door te mailen naar de redactie. Die deadline hebben we gelukkig gehaald en de Lisboa Notícias Engraçadas Jornal kon in de zondageditie een prachtig verslag afdrukken. Onze grote vriend, die een paar dagen geleden nog aan uw reporter, gehuld in een groen-rode regenjas voorbij reedt, was natuurlijk in al zijn geluk, wel bereid dit speciale moment met ons te delen.

"Toen ik mijn voorsprong zag op Vinokourov in de slotkilometer, wist ik dat het moeilijk zou worden. Maar ik heb mijn krachten goed verdeeld", vertelde Rui Alberto na zijn winst in de achtste Touretappe. Dit is mijn belangrijkste zege, ik wil ze opdragen aan iedereen die me steunde en twee ploegmaats in het bijzonder: Xavier Tondo, die in mei overleed, en Mauricio Soler, die nog steeds in het ziekenhuis ligt." "Ik schatte mijn drie medevluchters (Van Garderen, Riblon en Gautier) in en besloot om op vijf kilometer van de aankomst aan te vallen, ik voelde me de sterkste. Onze 24-jarige Portugees geldt al langer als een groot talent, maar was tot nu toe minstens even bekend om zijn robbertje vechten met Carlos Barredo in de Tour vorig jaar. "Dat was niet mooi, maar sindsdien zijn we wel goede vrienden", kwam hij nog één keer op het incident terug.

Om uw, die als echte wielerliefhebber, zich afvraagt wie Rui Alberto Faria Da Costa eigenlijk is hebben we zijn doopceel even op een rij gezet. Rui Alberto is geboren op 5 oktober 1986 en prof sinds 2009, het jaar waarin hij ging rijden voor Caisse d'Epargne en sinds dit seizoen in dienst is bij Movistar Team. Inmiddels heeft hij 8 overwinningen als prof op zijn naam staan. Zijn grootste prestaties op een rij:
In 2009 won hij een rit in de Ronde van Chihuahua, werd 13de in de Ronde van Zwitserland, en 2de bij de Portugese kampioenschappen.
In 2010 won hij de 8e etappe in de Ronde van Zwitserland, werd hij 6de in de Ronde van de Algarve, werd 2dein de eindstand van de Vierdaagse van Duinkerke en 73ste in het eindklassement van de Tour.
In 2011 won hij het de Ronde van Madrid (08/05), was 18de in de eindstand van de Ronde van Romandië, 4de in de eindstand van de Omloop van Lotharingen en 43ste in de eindstand van de Dauphiné.

Mevrouw Kettingkast-Sputterbret belde zaterdag al vroeg in de avond met het laatste nieuws uit Portugal. In het heetst van het feestgedruis heeft uw reporter toch nog aantekeningen kunnen maken. De Grande Prémio Internacional de Torres Vedras (Troféu Joaquim Agostinho) is een Portugese meerdaagse wielerwedstrijd in de Portugese gemeente Torres Vedras. Gisteren reden ze daar van Atouguia da Baleia naar Vimeiro da Lourinhã. Sérgio Ribeiro won de 3e etappe, gevolgd door respectievelijk Ian Bibby, Filipe Cardoso en Ricardo García.

De koers werd in 1978 opgericht onder de naam Grande Prémio Ciclismo de Torres Vedras en later omgedoopt tot Grande Prémio Internacional de Ciclismo de Torres Vedras. In 1984 werd de naam voor het laatst gewijzigd en vernoemd naar Joaquim Agostinho, die bekend staat als één van de beste Portugese wielrenners allertijden, en die dat jaar overleed. De eerste winnaar van de koers was de Portugees Carlos Santos. Joaquim Sampaio en Joaquim Gomes uit Portugal en David Bernabeu uit Spanje hebben de meeste eindzeges op hun naam: tweemaal wonnen ze de koers. Anno 2011 heeft geen enkele Nederlander of Belg de Trofeo Joaquim Agostinho op zijn naam kunnen schrijven.

Vanmorgen gingen de renners van start op de plaatselijke omloop in Torres Vedras, met als leider in het klassement Ricardo Mestre, en die zou hij succesvol verdedigen.
Vandaag won Raul Alarcón de wedstrijd met in zijn kielzog op 40 seconden Sérgio Ribeiro en Celestino Pinho.



Natuurlijk is Janientje zaterdag undercover gegaan en heeft vanmorgen besloten om haar operatie uit te breiden met enige actie vandaag. Ook zij heeft enige schuldgevoelens over haar onverantwoordelijke gedrag van gisteren, en heeft daarom vandaag extra haar best gedaan, u moet het haar niet kwalijk nemen dat ze enige moeite had met de afronding van haar verhaal.

De dag vandaag en de dag van gisteren met Janientje

Ik had u al vertelt dat ik ijverig met naald en draad aan de gang was. Dat viel nog niet mee, zo achter in de schuddende Panda, maar mijn undercovertenue blijkt een geslaagde creatie, gezien de reacties van het publiek. Ik was altijd al onder de indruk van die man, verkleed al duivel, die iedere Tour de France of andere wielerronde voor de camera's verschijnt.

Een gek, dacht ik, die zijn hobby als toeschouwer wel erg ver door drijft en zich soms in de meest belachelijke houdingen manouvreert om maar in beeld te komen.
Maar nu ik twee dagen met "Didi" heb opgetrokken, blijkt er wel degelijk een verhaal te zitten achter zijn escapades. Senft werd geboren in Reichenwalde, toentertijd een gemeente in Oost-Duitsland. Vlak na de hereniging tussen de voormalige Duitse Democratische Republiek en West-Duitsland, maakte Senft gebruik van zijn vrijheid om te reizen. Als wielrenliefhebber bezocht Senft in 1992 voor het eerst de Tour de France.

Onder invloed van de Tour-gekte manifesteert Didi zich vanaf 1993 onder andere met het dragen van rood-zwarte kledingstukken, een drietand en horentjes bovenop zijn hoofd. Gekleed als duivelfiguur met woeste baard werd Senft algauw de opvallendste toeschouwer binnen de wielersport. Sindsdien geniet de Tour-duivel populariteit onder zowel het brede publiek als de wielrenners. El Diablo behoort inmiddels tot de standaardpersonages omtrent de Ronde van Frankrijk.

De afgelopen jaren laat Senft zich sponsoren, door zijn Volkswagen-bus te beplakken met namen en logo's van personen of organisaties die hem steunen door geld ter beschikking te stellen, zodat hij aanwezig kan zijn bij de grote wielerwedstrijden.
Ook wordt hij door organisatoren van amateurkoersen ingehuurd als attractie.

Gisteren hebben we samen opgetrokken in de aanmoediging van de renners. Net toen de eerste wielrenners voorbij waren en het grotere peleton in het zichtveld kwam zag ik Hoogerland op de eerste rij fietsen. Ik kon niet anders dan hem aanmoedigen om zijn bolletjestrui te verdedigen, met als gevolg dat hij meteen zijn mede-renners achter hem liet en weg spurtte uit de groep. Misschien had het te maken met wat ik hem belovend toe riep mocht hij de bolletjestrui behouden. Vandaag bleek hij wel bereid te zijn om risico's te nemen om mij aan m'n belofte te houden. Net toen hij weer virtueel in de bolletjestrui reed, zag ik Johnny bijna uit de bocht vliegen, en enige minuten later ook in het peleton enkele renners naar beneden kukelen. Vino werd door zijn ploeggenoeten uit het bos geholpen, en het commentaar op sports-livez.com, waardoor El Diablo en ik de rit live op de laptop konden volgen, klonk geschrokken. Enkele renners van Omega-Pharma lagen er niet goed bij. In dat soort gevallen vraag ik me zelf toch af, of al die ellende eigenlijk wel opweegt tegen af en toe een overwinning of wat reclame exposure voor de sponsoren.

We zagen Jurgen van den Broeck langs de kant zitten en hoorden tegelijkertijd dat Vinokouro moest opgeven. Terwijl Johnny Hoogerland probeerde aan te sluiten bij de kopgroep kwam ook het bericht dat van den Broeck moest opgeven. Wat een akelige beelden, het ontnam mij de pret van mijn kostuum en de vrolijkheid waarmee we de dag begonnen.

Natuurlijk probeert de Fransche Televisie om El Diablo uit beeld te houden, gelijk ze alle andere zaken waarbij er enig kwaad daglicht zou kunnen schijnen op alles en iedereen die ook maar een druppel chauvinistisch Fransch bloed in hun donder hebben. Mijn excuses voor het harde taal gebruik, dat u zeker niet van mij gewend bent. Na de beelden van de valpartijen hield ik het voor gezien, en ben ik op mijn gemak terug gereden naar ons hotel, niet wetende wat er zich allemaal nog meer zou afspelen vandaag. De doelstellingen voor volgende week zal ik toch moeten verleggen. Zo langzamerhand begin ik te begrijpen dat de Tour de France niet gaat over wielrennen, wielrenners, winnaars of versliezers, maar veel meer over geld, reclame, commercie, televisierechten, macht en vooral onderliggende bedoelingen. Gelukkig stond Karel Kettingkast mij toe om het hierbij te laten. Ook de redactie in Lissabon had begrip voor de wat chaotische verslaggeving en is bereid het volgende week weer met mij te proberen.

Janientje


De opsomming van de etappe van vandaag is ronduit verdrietig te noemen. Jurgen Van den Broeck verlaat het strijdtoneel met een breuk van zijn schouderblad ook een klaplong. Ploegmaat Frederik Willems viel ook uit met een sleutelbeenbreuk en beide liggen ter observatie in het ziekenhuis van Aurillac. In het zeldfe ziekenhuis van Aurillac werd bij Alexandre Vinokourov een breuk van de kop van het rechterdijbeen vastgesteld. De ongelukkige kopman van Astana is met de helikopter naar een ziekenhuis in Parijs overgebracht, waar hij geopereerd zal worden. Juanma Garate stapt uit voor de start, Wout Poels heeft verlaten na ruim een uur wedstrijd. Luis Leon Sanchez heeft de negende etappe gewonnen, voor medevluchter Thomas Voeckler, die gretig de gele trui overnam van Thor Hushovd. De Rabobankers hebben dus hun hoognodige opkikker binnen, en bij het diner werd er dan ook rijkelijk met champagne gespoten. Tjonge wat een vreugde. Natuurlijk waren het moeilijke dagen voor hun kopman, maar vandaag bewees iemand anders wat het is om doorzettingsvermogen, moraal, inzet en een echt kampioenskarakter te hebben.

De echte opschudding kwam op 35 km van de finish, een volgwagen van de Franse televisie, één van de onmisbare peilers in de organisatie, reed Juan Antonio Flecha met een bezopen en onbezonnen inhaalmanoevre van de weg. Bij die val werd ook Johnny Hoogerland een prikkeldraad omheining in gecatapulteerd. Tourbaas Prudhomme reageerde schijnheilig verontwaardigd en zette de volgwagen, die hij zelf had toegelaten, uit de koers. De wagen moest bruusk uitwijken voor een plotseling opdoemende boom die deeluitmaakte van een rij obstakels die als een lint het smalle weggetje flankeerde. De volgwagen pleegde een vluchtmisdrijf, weg rijden na zo'n ongeval is op z'n minst associaal te noemen, maar bij de gevallen renners waren geen Franschen, dus reden de koplopers en hun gevolg gewoon door.

Christian Prudhomme reageerde later nogmaals quasi verontwaardigd op het ongeval. "Dit is onaanvaardbaar. We gaan ons maandag beraden over maatregelen. Maar deze chauffeur hoort in elk geval niet in de Tour'', aldus de directeur van de Franse wielerkoers. Hij vergat er bij te zeggen dat de TV en dus de Media hun enige reden van bestaan is. Zonder TV-beelden geen sponsors, zonder sponsors geen Tour de France. Nee, als Tourbaas laat hij vele voitures toe met allerlei zogenaamd belangrijke bobo's, die het hele circus van dichtbij willen meemaken. Eerder deze Tour werd de Deen Nicki Sörensen aangereden door een motor waarop een fotograaf werd vervoerd. Prudhomme: "Er zijn nu al twee ongelukken gebeurd door vertegenwoordigers van de media. Dat zijn er twee teveel. Ik kan alleen maar excuses aanbieden. Ik heb ze zelf uitgenodigd maar deze chauffeurs horen niet in de Tour thuis, de auto's en motoren waarop ze rijden natuurlijk wel, die zijn onmiskenbaar belangrijk voor onze financiën."



"OK, Er zijn twee gewonden. Gelukkig is het niet te erg", aldus Prudhomme, die zelf dus geen flauw idee heeft wat er met Johnny Hoogerland aan de hand is.

Johnny werd na aankomst en naar het ziekenhuis gebracht. Dat wil zeggen, nadat de bacteriën op de windkap van de NOS-microfoon zijn wonden nog even hadden geïnfecteerd. Ongelofelijk hoe dat zooitje haar afschuw uitspreekt over de gebeurtenissen, en dan zelf probeert de vader van Johnny aan de kant te duwen om maar als eerste een reactie te hebben op beeld en geluid. Walgelijk hoe de leider in het bergklassement niet eerst mocht uitblazen, in de armen van zijn eigen Pa even kon uithuilen en verzorgt kon worden door zijn begeleiders. "Ik ben blij dat ik nog leef. Een Zeeuw krijgen ze niet kapot", zei Johnny. Tenzij natuurlijk de DNA sporen van een kwijlende NOS reporter zijn wonden alsnog een ontsteking toebedelen. Ploegleider Michel Cornelisse had zich verwond toen hij Hoogerland moest losmaken uit het prikkeldraad.

Bij Hoogerland zijn uiteindelijk 33 hechtingen aangebracht. In het ziekenhuis moest de linkerbil van Hoogerland elf keer gehecht worden. Zowel in de linker- als de rechterkuit gingen ook elf hechtingen. Het Vacansoleil-DCM team dient vooralsnog geen protest in bij de directie van de Ronde van Frankrijk. "We geven nu geen commentaar om te voorkomen dat dat op emoties gebaseerd is", luidde de verklaring van de Nederlandse wielerploeg. Maar ze moeten natuurlijk de verantwoordelijken, samen met het Sky team, aanklagen wegens een poging tot doodslag.

France Télévisions heeft in een communiqué zijn verontschuldigingen aangeboden aan de renners, de ploegen en aan Amaury Sports Organisation (ASO), de organisator van de Tour de France, die natuurlijk wel eindverantwoordelijk is voor dit alles.

Morgen is er een Rustdag, en Janientje en uw verslaggever zullen deze welkome periode gebruiken om opzoek te gaan naar een geschikte overnachtingsplaats ergens tussen Lavaur en Cugnaux, zodat we vanuit daar weer twee of drie etappes kunnen verslaan. Janientje is al vroeg aan de rode wijn begonnen, ik neem het haar niet kwalijk. Het kostuum dat ze aanhad heeft voor enige hilariteit gezorgd bij aankomst in het hotel, maar ze heeft het uiteindelijk niet uitgetrokken en waarschijnlijk staat ze nu boven op de bar haar frustraties van haar af te zingen. Ik zal gaan proberen haar te weerhouden van nog meer onbezonnen zaken, of misschien ook niet. Morgen kunnen we in ieder geval wat langer slapen.
Oh, en ja, dat Fransche manneke heeft de gele trui, nou èn?
Bon Noite,
Karel Kettingkast

Geen opmerkingen:

Een reactie posten