Over onmacht, onrecht, onverschrokkenheid en de boosheid

Het is bijna 5 uur in de ochtend, beste Tourgazet volgers, en uw onraadreporter is in een bui van vertwijfeling en boosheid als hij aan dit stukje verslaggeving begint. Het is hier stil in Nuévalos, een klein plaatsje aan de rand van het nationale park Monasterio de Piedra, vlak bij Zaragoza. Het had zo'n mooie dag kunnen zijn, de 14e juli. Na een ontspannen rit door het mooie Spaanse land, zonder chauffeur, want die is opstaande voet ontslagen door Samantha nadat ze er achter kwam dat hij voortdurend in contact stond met de vader van haar kinderen, die overigens allang weer op het eiland in de Noordzee in de weer bleek te zijn met een opgekweekte kloon van de ijzeren dame, kwamen we aan bij Hotel Rio Piedra.

Na een hartelijke ontvangst door de familie Lozano Pérez, die dit hotelletje al 3 generaties lang uitbaten, een heerlijke lunch zonder liflafjes en grootdoenerij, nestelde uw verslaggever zich op het terras met de NOS live stream op het digitale speeltje.

Het begint allemaal een beetje spannend te worden als Simon Gerrans onderuit schuift in een bocht tijdens de afdaling van de Col des Trois Termen en er een paar Sky renners overheen kukelen, en jawel Gerrans moest de Ronde verlaten met een gebroken sleutelbeen, maar de mannen in het zwart konden alle weer opstappen en verder gaan.  Nu is Sky het financieel meest draagkrachtige team binnen het peloton dus werd er geluisterd naar Froome die gestoken in het geel de opdracht gaf om te wachten en persoonlijk z'n kompanen ging ophalen. U weet allen wat er daarna gebeurde. Voor het eerst zagen we de Tour winnaar die hij kan zijn in Bauke Mollema, maar werden we ook gelijk met onze neus op de stinkende feiten gedrukt; zonder een diplomatisch overtuigende, financieel draagkrachtige en corrupte teambaas ga je de Tour niet winnen.

Regels zijn er om aangepast te worden na mate de van te voren bedachte winnaar in de knel komt. Het lijkt verdacht veel op het politieke spel dat wordt gespeeld door lobbyisten in het Brusselsche en sommige beheersen het spel beter dan anderen. De jury binnen het commerciële bedrijf ASO, ook wel de organisatie van de Tour genoemd, vergelijkbaar met de Europese commissie, laat z'n oren hangen naar diegene die het meest overtuigend overkomt en een paar zilverlingen zijn daarin altijd een doorslaggevend argument. De Tour is van binnenuit vermoord en alle geloofwaardigheid over eerlijke sportprestaties zijn vele malen meer beschadigd dan ooit een dopende renner heeft kunnen bewerkstelligen. De schuldvraag van dit debacle wordt zogenaamd onderzocht maar dat zal net zolang duren tot alles zo bekonkeld is dat het de ASO vrijpleit, vraag dat maar aan Johnny Hoogerland.

Niet alleen Bauke Mollema, Chris Froome en Richie Porte waren slachtoffers van de chaos op de Mont Ventoux, ook Jan Bakelants kende pech. Een dronken toeschouwer zorgde ervoor dat hij ten val kwam op de Kale Berg, maar de Tour wacht op niets en niemand, dus vandaag gaat de tijdrit gewoon van start, met Quintana 2 seconden voor Bauke. Ik mag hopen dat onze Mollema het achterwiel van de de mannen die voor hem starten ziet verschijnen zo halverwege de rit en d'r op en d'r over gaat. Tenslotte zou Bauke na de fietsende vlo hebben moeten starten als de Tourorganisatie zich aan z'n eigen regels zou houden.

Mollema is de enige die geen compensatie seconden kreeg gisteren, de enige die echt benadeeld is door de uitkomsten van gekonkel tussen de organisatie en lobbyisten van de macht. Het zou me niet verbazen als de kersverse clown op het Engelse departement van buitenlandse zaken dit tot z'n eerste officiële onderhandeling zou rubriceren op het stapeltje diplomatieke successen, dat overigens niet zo hoog zal worden. Bauke kon er niet van slapen en toen het bedroevende nieuws uit Nice bekend werd nog minder “Ik kon nog niet slapen en nu lees ik over iets veel belangrijkers dan de Tour”, schreef hij op Twitter, “Mijn gedachten gaan uit naar de mensen uit Nice. Wat een bizarre wereld.”

Het is inmiddels bijna 10 uur, ook hier in Spanje staat het droevige gebeuren van gisterenavond op de voorpagina van de krant. "Een vrachtwagen reed gisterenavond in op een mensenmassa op de Promenade des Anglais in de Zuid-Franse stad Nice. Inmiddels zijn 84 dodelijke slachtoffers geteld". De wereld is niet mooi meer, al tijden niet meer. We moeten de laatste overgebleven schoonheden beleven door te kijken naar theater en kunst, het luisteren naar muziek en het meebeleven van sportieve prestaties. Helaas is dat laatste ook geïnfiltreerd door politieke en financiële belangen, voetbal wedstrijden worden "gefixt", Afrikanen die een marathon kunnen winnen worden genaturaliseerd, zij die iets minder hard kunnen lopen zijn ongewenste gelukzoekers, en in de Tour, nou ja, daar is iedere vorm van eerlijke competitie de nek om gedraaid. Het wielrennen, een van de weinige sporten waar pech en vallen als een onvermijdelijk onderdeel van het hele spel was, is nu slechts een soort van Amerikaans worstelen, zonder maskers, dat wel.

Bourg-Saint-Andéol ligt ongeveer driehonderd kilometer van Nice en de tijdrit moet vandaag doorgaan ondanks de afgrijselijke gebeurtenissen. Sport heeft namelijk niets met politiek te maken, normaal gesproken niet. Wielrennen is echter de sport van 't volk, ondanks dat sommigen hun eigen seconden van beroemdheid belangrijker vinden dan de prestaties van de renners. Uw verslaggever zal de Tour volgen vanuit z'n ooghoeken tot dat Tommeke op z'n fiets stapt in z'n nieuwe pak en natuurlijk de prestaties van Bauke volgen. Wat Froome en Quintana doen is me vandaag even helemaal niet belangrijk, genieten van de zon, een eerlijke kop koffie en gesprekken over hoe het echte leven zou kunnen zijn, trekken me meer vandaag. Ate Logo!

PS:
Voor dringende zaken kunt u me bereiken via:
Hotel Rio Piedra
Ctra. Monasterio de Piedra
50210 Nuévalos (Zaragoza) Spain
Phone: 976 849 007
Fax: 976 849 087

Geen opmerkingen:

Een reactie posten