Ja, we waren al vroeg op weg vanmorgen.Vanaf de ontbijt tafel bij McDonalds, een 70 km voor Tarbes, waarop slechts een grote pot koffie, twee kopjes en enkele broodjes liggen, doe ik u dit verslag toe komen. We zijn hier om de beklimming van de Col du Bannstein van dicht bij te kunnen meemaken.
Mijn reisgenoot neemt vandaag afscheid en gaat terug naar de USA. Er hangt hem een levenslange schorsing boven het hoofd! Dat vindt tenminste het World Anti-Doping Agency WADA. Het WADA spant daarom een procedure aan bij het sporttribunaal CAS.
Mijn reiscompaan van de afgelopen dagen ging onlangs voor de tweede keer in de fout met doping. Het is in de sportwereld gebruikelijk dat dat een levenslange schorsing oplevert. Hij kreeg echter acht jaar opgelegd van de Amerikaanse antidopingorganisatie USADA, en hij ging daarmee akkoord in juni. De stap van het WADA lijkt echter nogal overdreven. Tyler is inmiddels 38 jaar en het is zeer onwaarschijnlijk dat hij op zijn 46ste nog een comeback gaat maken. Maar zoals hij me zelf zojuist vertelde, acht hij het niet onmogelijk om als ouwe knar nog steeds terug te keren in het peleton. Hij werd voor de eerste keer betrapt op bloeddoping in 2004, en moest daardoor bijna zijn gouden olympische medaille op de tijdrit inleveren, maar die mocht hij toch houden omdat het b-staal onbruikbaar bleek. Nog een positieve test bij de Vuelta a España in dat jaar leverde hem twee jaar schorsing op. Afgelopen februari ging het weer fout voor de man uit Massachusetts, die inmiddels reed voor Rock Racing. Hij werd betrapt op dehydroepiandrosteron, wat zat in een medicijn dat hij slikte tegen depressies. Hij kondigde meteen zijn afscheid aan. Het Amerikaans kampioenschap in 2008 was zijn laatste grote wapenfeit.
Lance Armstrong zei op de rustdag dan wel dat hij pas zondag op Verbier vuurwerk verwacht, maar het ziet er naar uit dat we vandaag op weg naar Colmar al spektakel te zien gaan krijgen. Météo France verwacht heel wat klank-en lichtspel op de Vogezencols, wat deze linke etappe over 200 km tussen Vittel en Colmar nog verraderlijk kan maken dan ze al was. We hebben zojuist al wat jongeren gezien, die op het parcours probeerden hun hoofd boven water te houden. Als het zo doorgaat, oh, dan wordt het een spektakel. De finale is op papier super lastig met twee cols van tweede en eentje van eerste in de laatste 100 kilometer en de voorspelde onweders kunnen de technische afdalingen nog gevaarlijker maken. 
Er waait ook een forse zuidwester, maar die zit grotendeels in de rug, zodat de avonturiers bevoordeeld zijn vooral in de vlakke aanhef. Vorige week borrelde er veel kritiek op bij uw reporter over het zwakke Pyreneeënmenu met onder meer de Tourmalet op 70 km van de meet in Tarbes, maar ere wie ere toekomt: deze Vogezentocht is wel als een pareltje uitgetekend, op papier toch. De aanloop na de start is nog vlak, de Côte de Xertigny is maar een opwarmertje, vanaf Gérardmer beginnen de serieuze hindernissen. De Schlucht is nog een brede weg naar boven, maar is toch tien kilometer lang. De lange afdaling is bochtig.
Erik Breukink maakt zich zorgen over de fysieke gesteldheid van Laurens ten Dam. Hij kwam , zoals u weet, zondag in de afdaling van de Tourmalet ten val en blijft last houden van zijn verwondingen. ''Waar je hem vandaag had verwacht, denk ik nu dat dat vrijwel onmogelijk is'', hoorde ik de Breuk zojuist zeggen op de radio. ''Laurens zit de laatste twee dagen volledig geblokkeerd op de fiets. Het wordt eigenlijk alleen maar erger. We hopen dat-ie er doorheen komt.''Vanaf Münster wordt het parkoers nog verraderlijker met smalle en heel bochtige wegen. Je kunt je hier echt geen val veroorloven! Al snel doemt dan de onbekende maar erg steile Col du Platzerwasel op. Voor de kenners van de streek: dit is eigenlijk de noordkant van de beruchte Grand Ballon, alleen rijden de renners niet tot de top van de hoogste berg van de Vogezen. De Platzewasel is 1193m hoog, 9 km lang en gemiddeld bijna acht procent. De klim is bovendien erg onregelmatig. Na twee km is er een zeer lastige strook van twee km en na een korte adempauze zijn ook de laatste vier kilometer loodzwaar met stroken boven de tien procent. Een ideaal terrein voor een gewaagd offensief, want de meet ligt op de top nog ruim zestig kilometer verder.
Na een tiental kilometer op en af op het plateau gaat het dan via een erg technische afdaling naar het dal. Meteen gaat het weer bergop naar de Col du Bannstein. Na een korte afdaling volgt dan de laatste klim van 8 km naar de Col du Firstplan, tweede categorie. Na een linke en wellicht kletsnatte afdaling van zes km over een erg smalle weg, zijn de laatste veertien kilometer naar Colmar vlak. Daar kan een achtervolgende groep dus eventueel nog iets rechtzetten. Een saaie rit kan dit onmogelijk worden. De vraag is of Astana nu al voor het geel gaat of AG2R Nocentini nog altijd in het geel kan houden. Of gaan de andere favorieten Astana nu al bestoken? Uw reporter staat aan de finish om dit alles gade te slaan.
Vanavond staat de tafel weer gereed, Tyler zal er niet meer zijn, om me via het oortje de vragen voor te leggen. Maar ik heb al wel een gast! Brusselaar Damien Lesca, verteld vanavond over zijn "gat in de fietsmarkt", en hoe hij door middel van fietsen zijn geld verdiend! Tyler heeft dit idee omarmd, en zal binnenkort in Massachusetts van zich doen horen. Het voordeel van de nieuwe fietsmanier is dat hij geen enkele controle hoeft te verwachten. U leest het verslag van ons gesprek morgen wel.
Ik wens u, ook namens Tyler, een spannende Tourdag!
Karel Kettingkast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten