De normale gang van zaken op de maandagmorgen is tot op zekere hoogte een copy van de zondagmorgen, beste Gazet lezers, een vast stramien dat zich blijft herhalen gedurende de week. Ja zeker, de semi-pensionado status van uw onraadreporter heeft een behoorlijke impact op het tempo waarin dagelijkse handelingen worden verricht. Niet iedereen is in de wieg gelegd om van de zoektocht naar ongedwongen kalmte, rust, vrijheid en onafhankelijkheid een carriere te maken en nog minder verstaan de kunst van het zogenaamde “loslaten”. Sommigen onder ons hebben zo'n niet aflatende geldingsdrang dat er sprake is van een misplaatste adoratie van hun zelfbeeld. Iedere mislukking, elk verzuim van verantwoording tijdens de jacht op een succes en gemaakte fouten met desastreuze gevolgen gedurende hun loopbaan, worden afgewimpeld met de stelling dat hard genoeg proberen ook wel voldoende is. Dank, dank, dank bewees maar weer eens dat zelfreflectie een sporadische eigenschap van afscheid nemende politici is.
Gisteren was het moment dan eindelijk daar, de wielerloopbaan van Peter Sagan zit er definitief op. In de schaduw van de Tour de France reed de drievoudige wereldkampioen zondag zijn laatste wedstrijdkilometers in zijn thuisronde, de Ronde van Slowakije. In een emotioneel bericht op sociale media zwaaide Sagan af. “Na zoveel jaren is het moeilijk te geloven dat mijn reis in het professionele wielrennen tot een einde is gekomen”, schreef hij, “en het einde van mijn carrière in de Ronde van Slowakije, omringd door de steun en liefde van mijn landgenoten, is een herinnering die ik voor altijd zal koesteren.”
De renner die grote successen heeft gekend en regelmatig voor onconventionele momenten in wielerwedstrijden zorgde, voegde daar nog aan toe: “Dank aan iedereen die deel heeft uitgemaakt van deze ongelooflijke reis. Jullie steun is mijn drijvende kracht geweest en ik ben zo dankbaar voor elke aanmoediging. Zonder jullie was ik nooit zover gekomen”. Het zou de afscheidsspeech van Rutte geweest kunnen zijn, ware het niet dat man die nu binnen de NAVO een grote verantwoording wordt toebedeeld – iets waarin hij bewezen niet uitblinkt, maar slechts het talent heeft voor het afschuiven naar anderen en passievol krom weer recht kan lullen – helemaal geen successen te vieren heeft.
Dylan Groenewegen verscheen vandaag aan de start van de derde Touretappe met een bijzondere accessoiree, en opvallende fietsbril, met een kapje over de neus wat de aerodynamica ten goede zou moeten komen. Helaas heeft zo'n bril maar weinig effect als je berg op rijdt. De eerste koersuren van de etappe, die vandaag in het teken stond van Fausto Coppi en door Tortona trok, de plek waar Coppi op jonge leeftijd overleed, verliepen rustig, ook Abrahamsen, in het groen, kon – met wat gein – het eerste puntje weer voor de bolletjes pakken. Voor uw reporter bleken de interviews met verschillende sprinters de laatste live beelden van vandaag. Een afspraak in de middag weerhield hem ervan de hele dag op de bank van het data centrum te hangen.
De eerste sprintclash van deze Tour is dus gewonnen door Biniam Girmay. Met de hulp van vooral God, wist de 24-jarige renner van Intermarché-Wanty na een chaotische finale in Turijn de sprint naar zijn hand te zetten, voor Fernando Gaviria en Arnaud De Lie. Uw onraadreporter was nog juist terug op tijd om de laatste 8 kilometer live te zien via de NOS. Ook de vrouw van Girmay, z'n familie en z'n complete vaderland Eritrea, hadden een groot aandeel in de overwinning volgens de Afrikaanse renner, die natuurlijk daarbij de teamgenoten, de ploeg en de ploegleider niet vergat tijdens het interview direct na z'n overwinning. “We zijn nu echt onderdeel van de grote koersen. Dit is ons moment. Dit is voor alle Afrikanen, ik ben gewoon heel erg blij vandaag”, was zijn statement na de koers. Wilders, Orban, LePen en hun woordvoerders van Gelder, Duk en Derksen denken er van alles van.
In finishstad Turijn lag overigens niet alleen een ritzege voor het oprapen, maar ook de gele trui. Na de tweede etappe in de Tour de France 2024 stonden de eerste vier renners in het algemeen klassement (geletruidrager Tadej Pogacar, Remco Evenepoel, Jonas Vingegaard en Richard Carapaz) in dezelfde tijd. De renners hielden onderweg en aan de finish geen rekening met tijdsverschillen en dus hoefde Evenepoel vandaag bijvoorbeeld maar twee posities voor Pogacar over de streep te komen, om de gele leiderstrui over te nemen. Het bleek echter dat Richard Carapaz als veertiende over de streep kwam en daarmee de gele leiderstrui overneemt van Tadej Pogacar. Morgen zal alles weer anders zijn, we gaan het zien.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten