Ahwel, uw onraadreporter vergaloppeerd zich niet vaak aan het vooraf aangenomen ritme van de dag. Automatisme vergemakkelijkt de dagelijkse gang van zaken, maar kan ook tot verwatering van prioriteiten leiden als onze postbode al om half negen aan belt. Nu is haar mooie verschijning en immer vrolijke lach, sowieso al genoeg om uw verslaggever van zijn stuk te doen geraken, vandaag echter leidde haar olijke gezichtsuitdrukking tot een Portugese vorm van onderbroeken lol. U raad het al, de soms transparante verpakking van Amazon, kan tot een lichte vorm van ongemakkelijkheid escaleren. Overigens is zo'n postbode met een vaste baan en een vaste bezorg wijk een verademing als het gaat om leverzekerheid en flexibiliteit wanneer je eens niet thuis bent. De onderbreking van de automatische volgorde van ontwaken, had gevolgen voor het ochtend ritueel, desalniettemin zat uw verslaggever op tijd voor de schermen. De eerste schermutselingen waren hoopgevend, Poels en van den Broek in een kopgroepje. Helaas waren er meer sprinters die de groene punten wilde veroveren.
Het valt allemaal wat tegen qua prestaties van de Visma ploeg. Er wordt te veel gevallen en de ondersteuning voor de kopman is gewoonweg minder dan vorige jaren. Er is nog niets verloren, maar het data centrum en de robotmatige aanpak veranderen niets aan de energie en kracht die een renner heeft, en zeker niet aan de gemoedstoestand gedurende een etappe. Wielrenners zijn ook mensen, alhoewel heel speciale, dat wel.
De gevreesde rit over de Galibier heeft dus meteen zijn sporen achtergelaten in het klassement.Tadej Pogačar won overtuigend de eerste veldslag, met dank aan zijn ijzersterke maarschalken. Samen sloopten ze de concurrentie, wat heeft geresulteerd in een voorsprong van 45 seconden op naaste belager, de verrassende goed voor de dag komende Belg, Remco Evenepoel.
De mythische Col du Galibier zal nog wel in de benen zitten, maar de sprinters zullen de vermoeidheid morgen moeten negeren. De meeste hebben het zo rustig aan als mogelijk gedaan, maar het zal toch de nodige inspanning hebben gekost. De snelle mannen in het peloton zijn in de vijfde etappe, morgen, namelijk weer aan zet. Vanuit Saint-Jean-de-Maurienne brengt een rit van 177 kilometer de renners richting Saint-Vulbas in de buurt van Lyon. Met slechts twee ‘kleine’ obstakels onderweg lijkt niets een tweede massasprint in de weg te staan. Natuurlijk hoopt uw verslaggever op onverwachte wendingen, maar net als van Kooten en de Bie eind jaren '70 van de vorige eeuw al voorspelden dat de wereld er vandaag uit zou zien als die er uitziet, kun je een sprint wel met enige zekerheid voorspellen.
Koot en Bie? Ja, zo oud is uw onraadreporter inderdaad. Met een voorzienende blik zeiden die al in 1977 het volgende: “Wanneer de polarisatie der standpunten in het gangbare denken en vaak al te weinig door enige kennis van zaken gehinderde impulsieve zich doen blijven ontwikkelen in het huidige, mede door de media veroorzaakte, tempo zal het karakter van een volgende generatie Nederlanders, als een meest in het oog springende wezenskenmerk, een permanente staat van agressieve ontevredenheid met al het denkbare, vertonen”. En wat hebben ze het gelijk gekregen. Vandaag werd het “angst en kwaad” kabinet van Schoof door de koning beëdigd. Het pad richting de duisternis is ingeslagen. Gewoon geduld hebben en overleven, in het Verenigd Koninkrijk heeft het ook 12 jaar geduurd voordat het volk eindelijk door had dat rechts populisme slechts voordelen biedt aan een beperkt aantal populistische insiders.
Geduld is een schone zaak. Maar soms duren zaken gewoon te lang. Een Nederlandse kopman binnen een Nederlandse wielerploeg bijvoorbeeld. Hoe mooi zou het zijn om een Nederlandse ploeg te hebben die het zou aanpakken gelijk de Noren, en de nationale talenten zou bundelen. Misschien gebeurt dat ooit, als we lang genoeg geduld hebben. Stel dat alle Nederlanders die nu in de Tour rijden in dezelfde ploeg zaten? Voor elkaar zouden strijden in plaats van tegen elkaar? Maar goed, de gedachten van uw verslaggever hebben moeite met de concentratie, allemaal terug te leiden naar het onderbreken van het automatisme op de vroege morgen. Morgen maar weer proberen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten