Au, dat doet pijn. Bom dia beste Tourvrienden. Uw onraadreporter heeft van de nodige storingen en tegenslagen het beste weten te maken, maar het uiteindelijke resultaat is een bonkende roffel in de bol. Met dank aan de Firma Zaagblad, die mij in de mogelijkheid stelde om dit jaar, ondanks de tegenwerking van het Lisboa Natícias Engraçadas Journal, om u van de perikelen in het avontuur dat ze ook wel de Tour de France noemen verslag te doen. Ik bevind me op dit moment in Nidderdale en de reis hier naar toe was relaxed maar dat lag niet aan dat drijvende vlot waarmee we het kanaal overstaken.
Ik zal u de trein, bus, taxi en benenwagen belevenissen om in Calais te geraken besparen en ook de overtocht die ik met de ogen dicht dacht te kunnen doorleven verdiend geen noemenswaardige lof. Ook na het verlaten van dat op en neer deinende vaartuig verscheen het een volgend obstakel in de vorm van een groepje collega reporters, allen zoekende naar het loket van het autoverhuurbedrijf.
Ik, natuurlijk, stond achteraan in de rij en u raad het al; geen rechts gestuurd vehikel meer voorradig. Daar sta je dan met je, inmiddels van Ubuntu voorziene, laptop, het door z'n wieltjes gezakte Samsonite en, omdat de eerste etappes verreden worden in het gure Engeland, zware winterjas. Om enigszins serieus over te komen heb ik me een lichtgevend hesje aangeschaft en heeft mevrouw Kettingkast-Sputterbret daar met mooie letters vakkundig “Press” achterop gekliederd. Dat was in zekere zin dan ook mijn redding.
“Bent u hier voor de Tour de France?”, vroeg een dame met een overduidelijk zorgvuldig uitgezocht jurkje aan, wat echter niet kon verhinderen dat haar leeftijd verraden werd door de rimpeltjes op haar decollete. Nou ja eigenlijk vroeg ze; “Hey mate, you're here for that freaky Frence cycling thing?” Ja, mevrouw dat lijkt me wel duidelijk, ik heb tenslotte een laptop onder mijn arm en er staat erg mooi “Press” op mijn hesje. Geïrriteerd ja! Maar nadat ze me een lift aanbood bleek ik aardig instaat dat gevoel te verbergen. En zo, beste Tour Volgers, kwam het dat u onraad reporter nu op een gezellige kamer in het Roslyn House te Pateley Bridge, vlak bij Nidderdale in Harrogate, z'n eerste verslag voor u kan typen.
De wifi is gratis en dat is maar goed ook want bij het gebruik van het onlangs aanschafte G4 mobiele wifispot kastje buiten Portugal wordt de bankrekening tot 0,0 afgeroomd. Ik moet toegeven, Janet, na nu blijkt een 67 jarige beroemdheid hier op het eiland, heeft me op een mooie plek ondergebracht. Een klein hotelletje met 6 kamers voorzien van alle gemakken en de eigenaren Laurence an Liz hebben me hartelijk ontvangen. Nee, dat “English Breakfast” is niet echt mijn ding, maar de vriendelijkheid waarmee het een paar uurtjes geleden werd gepresenteerd maakt veel goed.
Ja ja, ik weet het gaat allemaal om de zaken die zich afspelen in tussen start en finish van onze favoriete wielerkoers, maar gisteren bleek het gewoonweg onmogelijk om nog optijd bij de finishlijn te komen, er was zo veel te doen, en de ondersteuning van Mart Masterdont en Jeroentje laat nog op zich wachten tot we weer terug zijn op het vaste land van ons verenigd Europa. Overigens viel het niet mee om Jeroentje weer in het team te lullen. Hij is depressief, heeft de afgelopen maanden een soort van verlatingsangst opgebouwd en de 23 therapeutisch ingestelde blondines en brunettes hebben ook nog geen positief resultaat kunnen bewerkstelligen. We hopen maar dat de afleiding straks in het Tourwereldje voor verbeteringen gaat zorgen.
De Tour verbroederd, dat is gisteren wel bewezen. Nee, die Engelsen hebben het niet zo met Fransosen normaliter, maar gezien de aantallen toeschouwers langs het parcours is zo'n wielerevenement een goede stopverf om diverse haarscheurtjes tussen de naties te dichten. Eigenlijk was de etappe van gisteren maar bijzaak op het internationale sport plateau, alhoewel, in tegenstelling tot de achter ons liggende fantastische Giro van dit jaar, schijnen de bazen van Mart Masterdont de etappe van haver tot gort te hebben uitgezonden. Ja, ik heb het via de beeldbuis mogen waarnemen, alhoewel ik me slechts op 20 kilometer, of waren het mijlen, bevond van de meet in Harrogate, onder het genot van een lekker Belgisch biertje (waarover later meer).
De eerste etappe in de 101ste editie van de Tour de France is dus gewonnen door Marcel Kittel. Zoals verwacht eindigde de etappe in de straten van Harrogate in een massasprint. Daarin bleek de sterke sprinter van Giant-Shimano de sterkste, en pakte dus de groene en gele trui. De Duitser liet Mooi toch, dat de eerste etappe symbolisch (want dat is ook een fuctie) geopend werd door prinses Kate. We zagen de ouwe Jens Voigt veel in beeld de eerste bolletjes trui is dus voor de 41-jarige Duitser. Op 11 kilometer van de meet zorgden de verschillende treintjes voor een tempoversnelling in het peloton.
Met nog vier kilometer te rijden, nam de ploeg van kopman Cavendish, Omega Pharma-Quick Step, de leiding in het peloton. In een zeer lastige lastige finale wist Fabian Cancellara weg te springen uit het peloton. Giant-Shimano zorgde ervoor dat de Zwitser werd teruggepakt. Marcel Kittel wist het ploegenwerk uitstekend af te maken terwijl achter hem Mark “kamikaze” Cavendish voor een valpartij zorgde. Veel meer is er eigenlijk niet te melden, van waar u verslaggever zich ophoudt, maar misschien dat er nog wat nieuws binnen sijpelt gedurende deze zonnige zondag.
Over dat Belgische bier...
Uw verslaggever heeft gisteren natuurlijk gekenen naar de wedstrijden op het WK, en wel met een exclusief clubje mensen die zich ook hadden genestelt in Pateley Bridge. Janet schijnt zich goed te kunnen manouveren in het wereldje van “dining and wining” en dus werd ondergetekende uitgenodigd voor een avondje “Food, Football & Beer”
Nou heeft Janet overigens 3 huizen, eentje in Nidderdale, maar ook Kent en London. Ze is een nogal actief lid van de Nidderdale gemeenschap en ze schijnt nogal wat tijd te besteden aan een aantal lokale typisch Engelse clubjes en verenigingen. Ze is voorzitter van de Burley Bridge Association, want ze wil kosten wat het kost een brug over de rivier de Wharfe om van Noord naar West Yorkshire te kunnen rijden met haar gepantserde wagen. Hoe dan ook, als iemand maar iets te zeggen heeft in het culinaire wereldje blijkt het een vriendje te zijn van Janet en zo ook de heren van het Ridderschap van de Roerstok.
Jawel, Tourmakkers, U reporter dacht ook gelijk aan vrijmetselaars of een of andere occult genootschap, maar niets bleek minder waar. Het is een exclusieve club van bierbrouwers, die ter ere van Michael Jackson, nee niet die maar de schrijver van de Spectrum Bieratlas, de wedstrijd Belgie – Argentinië gingen bekijken onder het genot van heerlijke Trappist. Het schijnt dat Jacksons publicaties voorkwamen dat er diverse biersoorten verdwenen, waaronder een aantal onbekende uit België. Zijn belangrijke bijdrage aan het internationale succes van het Belgische bier werd in 1997 bekroond met een benoeming tot ereofficier in de Ridderschap van de Roerstok, een eer die tot dan toe alleen aan brouwers was voorbehouden.
We keken de wedstrijd en dronken uit de bierglazen die Jackson in 1998 op de markt bracht. Ja, traditie heeft ook z'n charme, alhoewel ik het redelijk onbeleefd vond dat de heren al voor het einde van de eerste helft Nederland – Costa Rica, het zaaltje laveloos uit kropen en U verslaggever eenzaam en alleen, ver na middernacht stond te applaudisseren voor het krul effect dat Louis Geniaal had bekokstooft.
Ik geloof niet dat ik daarmee enige bierbrouwer uit z'n coma heb kunnen ontwaken. Proost Jakowitz!, heb ik nog geroepen omdat ik nu weet dat Michael Jackson welliswaar in 1942 te Wetherby werd geboren, maar dat zijn Joodse grootvader, Chaim Jakowitz, destijds vanuit het Litouwse Kaunas naar Engeland was gevlucht. Dat schijnen er meer te doen tegenwoordig waardoor de eigengereide Engelsman zich verplicht voelt te emigreren naar Portugal, zoals er inmiddels al een miljoen eiland onderdanen deden.
Uw onraadverslagever is vastberaden er deze Tour wat van te maken, natuurlijk gaat mijn interesse uit naar de Nederlandsche deelnemers die tegenwoordig zo mooi verspreid over internationale ploegen hun talent tentoonstellen.
Maar het zal U niet verrassen dat ik Tiago Machado en José Mendes op de voet zal volgen! Ahwel beste TourToto vrienden, de contacten met Felix en Ted zijn wat problematisch op het moment en gelukkig ben ik Chapalure ook nog niet tegen het lijf gelopen, maar alles ligt nog open. Wat het vandaag gaat worden? We zullen het zien! Ik wens u een gezellige Tour-zondag voor de TV of de PC, met een biertje en knakworstjes of zo......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten