Etappe 3: Roet in het eten, een stok tussen de spaken en bloederige verhalen.

Het verdikt van de dag, beste Tourgazet volgers, begon een gigantische lading regen in Valenciennes op 10 minuten van de officieuze start, maar het peloton stond, net als de dag ervoor, 182 renners sterk, toch nog op tijd klaar voor het Départ fictif. Of het een oorspronkelijke uitvinding is van de organisatoren van de wielerkoers is uw onraadreporter onduidelijk, feit is wel dat het principe van gewoon een optocht als de start van een wedstrijd te benoemen, inmiddels wereldwijd is ingeburgerd. Zoals de wielrenners eerst nog over 6,5 kilometer aan natte wegen door de stad pedaleren zonder echt aan de strijd te zijn begonnen, heeft bijvoorbeeld Nederland al een jaar lang te maken met een "autorité fictif". Je ziet wel beweging, maar er wordt bewust geen vooruitgang geboekt. Na een kwartier neutralisatie kon de derde Tourrit nog steeds niet officieel van start, er was nog wat oponthoud met terugkerende renners die ongetwijfeld voor nieuwe regenjasjes langs de ploegwagens moesten. Een handvol lekke banden en andere mechanische problemen belemmerden een start op de voorziene tijd, maar Christian Prudhomme zwaaide uiteindelijk dan toch met z'n vlaggetje zodat de wedstrijd kon beginnen. Niemand leek zin te hebben om aan te vallen vanaf de start, dus besloot Jonas Rickaert (Alpecin-Deceuninck) dan maar voor het peloton uit te gaan rijden.

Matej Mohoric die zich bij Rickaert voegde kwam ook tot de conclusie dat zo'n avontuur zinloos zou zijn en zodra het peloton weer voltallig was, leek het een lange dag pedaleren richting Duinkerke te worden. Na twee hectische dagen leek het tijd om wat bij te praten in het peloton. Her en der keuvelden de renners wat met elkaar. Koffie kransjes zonder koffie, met als gespreksonderwerp de tactisch onhandige manier waarop mevrouw Vingegaard wilde laten zien wie thuis de broek aan heeft. Terwijl het Britse parlement, waar een zogenaamde “arbeiderspartij” de meerderheid heeft, tot een verbod op Palestine Action, de organisatie die kinderen beschermt tegen genocide, besloot onder de Terrorism Act 2000, waardoor het juridisch gelijk werd gesteld aan groepen zoals ISIS en lidmaatschap of steun kan nu leiden tot een gevangenisstraf van maximaal 14 jaar, veranderde een rustige peloton-dag op de noord-Fransche wegen in een drama. 

Natuurlijk was er gewoon een winnaar want Tim Merlier boekte een mooie zege voor Soudal-Quick-Step en haalde zo enigszins de druk bij Remco Evenepoel weg. Maar na afloop ging het niet over de overwinning van de Europees kampioen of nummer twee Jonathan Milan, die zijn sprint graag had overgedaan. 

Bij Alpecin-Deceuninck moesten ze – net als de 27 demonstranten, waaronder een 80 jarige vrouw, die op Parliament Square werden gearresteerd op verdenking van terroristische misdrijven, zijnde het omhoog houden van een bord met de tekst “ik ben tegen genocide, ik steun de Palestine Action” – een bittere pil slikken door het uitvallen van groene trui drager Philipsen. 

Uiteindelijk ging vooral over de hectiek in de laatste tien- tot vijftien kilometer en de daaropvolgende valpartijen. We zagen onder meer Jordi Meeus zwaar vallen en ook in de laatste paar honderden meters ging het mis. Niet raar na alle versmallingen en de bocht waarin de finishlijn was neergelegd, maar toch. 

Het gaat weer wat beter met uw verslaggever. De hittegolf houdt aan in de Alentejo, de 45 graden Celsius, wat geen conditie is om tot enige vorm van productiviteit te komen, de onthutsende beelden van valpartijen en – het blijft een persoonlijke vorm van angst voor familie en vrienden – de gevaarlijke toestand in de wereld, zorgden voor een zowel mentale als lichamelijke uitputting. Halverwege het bloederige, beeldend en bloemig vertelde verslag van Fabio in de avondetappe ging het mis. Uw onraadreporter heeft het einde van de uitzending dus niet gezien.

De finale van de vierde etappe vandaag is er weer eentje voor de klassiekerspecialisten. Wie trekt de macht in Rouen naar zich toe? Er zal op deze dinsdag ongetwijfeld iets meer gendarmerie op de been zijn dan normaal het geval is in de Tour. Startplaats Amiens – dat sowieso over een rijke historie beschikt – is namelijk de geboorteplaats van de Franse president Emmanuel Macron. Ondanks alle wereldproblematiek, waar fascisme en zionisme hand in hand lijken te marcheren en zich nestelen in bijna iedere samenleving, lijkt het uw onraadreporter sterk als hij er vandaag níet is. Na de regen van de afgelopen dagen, lijkt het peloton vandaag meer geluk te hebben. De temperatuur komt in finishplaats Rouen niet hoger uit dan 19 graden Celsius, maar het lijkt wel droog te blijven. Het waait de hele middag vanuit het noorden aan windkracht drie. In de openingsfase hebben de renners de wind schuin in de rug. In het slot van de etappe staat de wind schuin van voren. We gaan er met goede moed en vol verwachting naar kijken!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten