Gisteren won hij nog de prijs voor de strijdlust, vandaag zou Mads Pedersen niet meer in actie komen, allemaal ten gevolge van de valpartij in de vijfde etappe. Zo ziet u maar, beste Tourvolgers, dat niet ieder ongeluk gelijk de gevolgen onthult. Een foute beslissing mag dan voor al eerst helemaal niet zo desastreus uitwerken, edoch kunnen de consequenties zich dagen, weken, ja soms jaren, later presenteren. Hoewel de eerste röntgenfoto’s van de 28 jarige Pedersen geen tekenen van een breuk lieten zien, werd samen met het team besloten dat hij nu toch verdere onderzoeken zal moeten ondergaan. Topsport is nu eenmaal een gevaarlijke bezigheid, niet alleen met het oog op ongelukken en blessures, maar ook voor de algemene gezondheid, gezien de toch steeds weer voorkomende hart problemen bij atleten. Het is zus zaak dat doctoren die sporters begeleiden onafhankelijk hun werk kunnen doen. Artsen in dienst van een wielerploeg is net zo min als bedrijfsartsen een goed idee, de belangenverfstrengeling kan grote gevolgen hebben voor individuele sporters in de periode na hun sportcarrière.
Dat foute beslissingen uit het verleden grote gevolgen kunnen hebben is wel gebleken na de verkiezingen in het Verenigd Koninkrijk. Ook daar koos me, 12 jaar eerder dan in Nederland, voor een bende van populistisch rechtse graaiers en geloofde een groot deel van het inmiddels educatief achter gebleven volk in de sprookjes geprint op weiland-brede vlaggen en bill-boards, de teksten op bussen en de retoriek over het gevaar van alles wat maar niet aan de nationalistische, racistische en fascistische eisen van de Brexit illusie voldeed. Het zou een decennium duren voordat men eindelijk besefte dat het niet de vluchtelingen en Oost-Europese arbeiders waren die het land leeg roofden. Na alle schandalen, waarbij zelfs schoon drinkwater, oppervlakte water, het landelijke gezondheidssysteem en covid patiënten ondergeschikt waren aan het winstbejag van corrupte politici, viel eindelijk het kwartje bij een kleine meerderheid van het volk. Jawel, een kleine meerderheid, omdat er altijd nog een gelovende groep is die denkt dat meer van hetzelfde maar dan nog extremer een oplossing is. Het is slechts een kijkje in de toekomst, een voorbode van wat het vaderland van uw onraadreporter te wachten staat.
En já, in dit geval is onraadreporter de juiste term. De schandalen in de lage landen, Groninger aardbevingen en gaswinning, de toeslag “affaire”, vrije kaartjes van de belastingdienst voor vriendjes van Rutte, schade afhandelingen in Limburg, de extensieve groei van armoede, nee, allemaal nog niet erg genoeg voor het volk waarvan een groot deel van de jeugd niet eens meer redelijk kan lezen en schrijven. Er is gekozen voor nog meer van hetzelfde, alleen veel extremer. Laten we hopen dat het tot inzicht komen niet zolang duurt als bij de buren aan de andere kant van het kanaal.
Ook waar de twee werelden, die van fietsen en die van het dagelijks verkeer, elkaar kruisen komt het regelmatig tot interacties met een slechte afloop. De Italiaanse winnares van de Waalse Pijl en de Amstelgold race, Marta Cavalli, werd vrijdagmorgen tijdens een training aangereden door een auto, waarbij haar fiets in tweeën brak en ze door een ambulance met spoed werd overgebracht naar het ziekenhuis. Ook bij haar zijn er geen breuken geconstateerd, maar Cavalli zou wel nog felle pijn hebben in haar nek. Volgens het Italiaanse Bici Sport zijn er dus geen breuken vastgesteld en kan ze haar armen en benen ‘gewoon’ bewegen, alsof het daarmee is afgedaan. De gevolgen kunnen weken of maanden later nog tot complicaties leiden en zo zou een ongeluk zonder zichtbare gevolgen een sluimerende negatieve impact op het leven van een sporter kunnen veroorzaken.
Terwijl de druppels druppelden en regenjasjes sponsornamen bedekten, waren het Powless, Abrahamsen en Bissegger die er gelijk de beuk maar in gooiden, ze hadden het waarschijnlijk koud. Het vormen van een kopgroep ging dus makkelijk gegaan. Het verschil met het peloton ging al snel richting de twee minuten en de eenzame Quentin Pacher die dacht nog naar de kop te kunnen rijden leek geen seconde dichter bij de voorste drie mannen te komen.
Op de Côte de Vitteaux pakte Jonas Abrahamsen twee bergpunten. Het was behoorlijk onrustig in het peloton, alhoewel er direct wat sprinters in de problemen kwamen. Terwijl in Oostenrijk Filippo Ganna de vierde etappe, die eindigde op de Grossglockner, op zijn naamschreef, was het Abrahamsen, tot nu toe een van de smaakmakers van de Tour, die maar weer eens op avontuur aan te ging. Hij won alle bergpunten en reed met 6 minuten voorsprong op het peloton.
Met al meer dan honderd kilometer eenzaam op kop te hebben gereden met een gemiddelde is rond de 44,4 km/u, leek het er op dat het peloton zich nog niet gewonnen gaf. Op dat moment kwam het droevige bericht dat in de Ronde van Oostenrijk, een landgenoot van Abrahamsen dodelijk verongelukt was. Andre Drege zat in de kopgroep van de dag in de Tour of Austria en kwam met voorsprong over de hoogste klim van de dag, de Hochtor. Hij kwam in de afdaling van de beroemde beklimming van de Großglockner ten val en liep daarbij dodelijke verwondingen op. De podiumceremonie werd geschrapt en het is nog niet duidelijk of de slotrit van de Tour of Austria morgen nog verreden gaat worden na het trieste nieuws over het overlijden van Drege.
De koers kabbelde ondertussen wat voort. Op een kleine zeventig kilometer was er wel even wat opschudding door een kleine valpartij met onder meer Warren Barguil. De groep brak eventjes in twee stukken, maar binnen geen tijd was de orde hersteld. Langzamerhand begon de grinta bij Abrahamsen begrijpelijk wat af te nemen. De voorsprong verkleinde gestaag en dat natuurlijk ook te maken met een versnelling in het peloton. Abrahamsen werd op een kleine vijftien kilometer van de streep ingerekend.
In de glooiende aanloop naar de sprint lieten enkele snelle mannen al snel lopen, onder wie ook Fabio Jakobsen, maar andere sprinters als Mark Cavendish zaten nog wel van voren. Ook de groene trui drager zat goed gepositioneerd bij het ingaan van de oplopende laatste kilometer, met nog drie ploeggenoten voor zich. De Fransman Bryan Coquard zette vervolgens, wat te vroeg, de sprint in. Biniam Girmay en Jasper Philipsen kwamen als eerste voorbij de Fransman en streden met elkaar om de zege. Philipsen had aanvankelijk het voordeel, maar Girmay gaf zich niet gewonnen. De renner van Intermarché-Wanty ging toch nog voorbij Philipsen en pakte zo zijn tweede zege in deze Tour de France. Je zou denken dat de ploegen van al die mindere sprinters het nu wel begrepen hebben en andere strategie zouden uitdenken, maar vooral binnen ploegen met sprinters lijkt het conservatisme zo te zijn ingebakken dat er geen ruimte is voor creativiteit.
We waren er gisteren al bang voor, dat Bernard een boete zou krijgen voor het reclame maken voor de wielersport tijdens de tijdrit. De grote aantrekkingskracht voor het wielrennen heeft namelijk alles te maken met de benaderbaarheid van de renners, het mee leven langs het parcours, het van dichtbij beleven van de wedstrijd en het persoonlijk contact met renners door fanclubs en familie tijdens de koers. De extreme versie van wokisme heeft ook zijn invloed binnen de ASO en UCI. Je eigen vrouw en kind een knuffel en een zoen geven levert je een boete van 200 Zwitserse Franken op wegens “Ongepast gedrag tijdens de wedstrijd”, het moet niet gekker worden!
Morgen is de dag van die je wist dat komen zou. De dag waarop onze wereldkampioen zijn etappe overwinning moet veiligstellen. Uw onraadreporter ziet daar toch nog wel wat kapers op de kust, waarvan eentje zelfs de gele trui draagt! We gaan ons voorbereiden op een mooie zondag. Mogen we ons daar op verheugen na de zwarte zaterdag die het uiteindelijk voor de wielersport, Andre Drege en zijn familie en ploeggenoten zou worden? Uiteindelijk toch wel, schat ik in. De Tour stopt voor niemand, zo is het gezegde, maar de Tour stopt sowieso voor niets en elke editie heeft zijn verhalen, zo ook de ronde van Oostenrijk. Laten we hopen dat er minder risico's genomen worden, afdalingen niet de opmaat meer zijn voor een finish en ook de renners zelf wat beter gaan inschatten wat wel en niet kan. Morgen misschien modder, misschien stof, en als dat is opgetrokken wellicht een Nederlandse winnaar!
Op wie stemden de Nederlandse Tourrijders? Op wie stemmen de Franse Tourrijders?
BeantwoordenVerwijderen