Etappe 18; Loon na werken, wel mee mogen doen is belangrijker dan niet mee mogen doen en top talent dat een team bevriest.

 

"Loon na werken”, wie kent hem niet, beste wielerfans, de uitdrukking die maar weinig navolging krijgt in de praktijk. Vandaag was weer eens zo'n dag dat uw onraadreporter, ondanks de knullige tactiek van het Visma team, die wederom een Nederlandsche overwinning zou blokkeren, geen betere winnaar had kunnen voorstellen. Het is waarschijnlijk grootste succes in de wieler carriere van Victor Campenaerts, het winnen van de achttiende etappe van de Tour van 2014. De Belg, nu nog in dienst van Lotto Dstny klopte in Barcelonnette zijn medevluchters Mattéo Vercher en Michal Kwiatkowski.

Onze landgenoot Bart Lemmen eindigde als zesde, na een dag lang de ijzers uit het vuur gehaald te hebben voor Van Aert, de Belg die zo langzamerhand een echte stoorzender wordt voor het Nederlandse Visma team. Jawel, uw verslaggever is verbolgen over het feit dat het telkens Nederlandse talenten zijn, binnen uitgerekend een team dat met een Nederlandse licentie en sponsors rijdt, die zich opofferen voor een gefortuneerde renner binnen de selectie, alleen maar omdat hij dan “een kans” zou hebben. Het is een stramien dat zich steeds vaker afspeelt in de koers en de kans op Nederlandsch succes ondermijnt. Bart Lemmen was vandaag overduidelijk in staat geweest een Tour etappe te op zijn naam te schrijven ware het niet dat team orders anders besliste. Daarom was vandaag waarschijnlijk ook het hoogtepunt van Campenaerts carriere, hij gaat ook voor Visma “knechten” in het volgende seizoen.

Mocht het morgen allemaal in de soep lopen voor Visma, en het aankomen op de ondersteuning voor de minieme kans die hun kopman Vingegaard nog heeft, treft Bart Lemmen geen enkele blaam mochten de vermogens van de 28 jarige laat-instromer niet voldoen. Een ding is wel duidelijk, als je de Tour wil winnen, moet je geen Wout van Aert opstellen, dat lijdt veel te veel af van het uiteindelijke doel. Stel je voor Geesink zou in zijn afscheidsjaar de leiding tijdens de koers opzich hebben genomen, zonder egotripperij, zonder etappe koorts maar met ervaring en de focus op het doel waarmee men aan de start staat. Het is moeilijk voor ieder individu dat de smaak van succes geproefd heeft om een stapje terug te doen en in het belang van het team te werken. Voorbeelden genoeg, denk alleen maar aan die oude man in zwijnenparadijs, waar de beer geschoten is maar “lebendiger” is dan ooit, losgeslagen van de realiteit en overtuigd van zichzelf, daarmee de toekomst van een (nu nog) democratische staat op het spel zettend.

Het dreigt een wel heel hete en lange sportzomer te worden. De code rood waarschuwingen op de smartphone komen met een hogere frequentie binnen dan de onzin berichtjes op Facebook, de siësta uren beginnen al ver voor het middaguur en verkorten de productiviteit met minstens de helft van de dag. Na dit weekend gaat uw onraadreporter met een tijdelijk pensioen, dat wil zeggen, tot volgend jaar de Tour weer van start gaat. Natuurlijk zullen de prestaties op de olympische spelen niet geheel onbeschouwd blijven, maar de beeldscherm uurtjes zullen zich toch echt beperken tot de hoogtepunten en samenvattingen. En nee, Femke Bol is niet het zusje van Cees Bol, alhoewel ze allebei behoorlijk rap zijn in hun discipline.

Opvallend is wel dat er bijvoorbeeld vijftien Russische en zestien Belarussische atleten deelnemen aan de Parijsiaanse spelen, het gaat dan om individuele atleten, die onder neutrale vlag mogen uitkomen. Rusland en Belarus zijn door de Russische invasie in Oekraïne grotendeels uitgesloten van deelname. Zelfs in de teamsporten zijn beide landen helemaal niet welkom in Parijs. Ik hoor vaak aan de opinietafels dat je politiek en sport niet moet vermengen, en er zullen ongetwijfeld Russische sporters zijn die het absoluut niet eens zijn met Putin. Dat neemt niet weg dat voor het Olympisch comité een onrechtmatige invasie en het bombarderen van ziekenhuizen wel degelijk een reden zijn om sporters uit die landen te boycotten. Wat uw onraadreporter hoogst verbazingwekkend vindt is dat er wel Israëlische sporters mogen deelnemen en met hun eigen vlag in de openingsparade mogen zwaaien. Politieke en economische belangen, ontvlammen dus discriminatoire ongelijkheden binnen het sportevenement dat de wereld zou moeten verbinden. Russische sporters mogen geen banden hebben met het leger of veiligheidsdiensten in hun land en moeten afstand hebben genomen van de Russische agressie in het buurland, Israëlische sporters kunnen openlijk hun steun uitdragen voor oorlogsmisdadiger Netanyahu en de volkerenmoord die hij heeft geïnitieerd.

Welnu, morgen moet alles duidelijk worden. De startplaats van de dag, Embrun, is extreme uitdagingen op het gebied van sport niet vreemd. Naast zes Tourstarts staat de plaats ook bekend om de Embrunman. De race is een Ironman-triatlon, waarbij deelnemers in zware omstandigheden 234 kilometer afleggen in de Alpen. De renners slaan in de Tour het zwemmen en hardlopen over, maar krijgen daar een uitdagender parcours voor terug dat het peloton richting Isola 2000 brengt, die het strijdtoneel zou kunnen worden van de beste renners in koers. Het is het slotstuk van een slopende dag in de Alpen. Vanuit Embrun rijden de renners over glooiende wegen richting de voet van de Col de Vars. Na een kleine drie weken koers zullen de benen hier snel tegenstribbelen, maar het zwaarste moet dan nog komen. 

Een afdaling brengt de renners naar de voet van de Cime de la Bonette, het dak van de Tour met een  duizelingwekkende hoogte van 2.802 meter. Nergens in Europa kan men via geasfalteerde wegen hoger komen dan hier. In totaal brengen 24 haarspeldbochten de top. Vanaf de top van de Cime de la Bonette dalen de renners veertig kilometer lang richting de voet van deze slotklim. De sola 2000 is ruim 16 kilometer lang en stijgt aan gemiddeld iets meer dan 7%. In de eerste acht kilometer zijn percentages boven de acht eerder regel dan uitzondering. Daarna vlakt de klim af en rijden de renners aan zo’n 6% omhoog. Op het einde worden de renners nog een laatste keer uitgedaagd. Daar loopt het wegdek aan zo’n 8,5% naar de meet. Dat het spectaculair wordt lijkt duidelijk, maar of het ook spannend wordt, gezien de verhoudingen binnen de top van het klassement, valt nog maar te bezien. We gaan er geconcentreerd naar kijken...... met een Nederlands vlagje, een klein hoopvol Nederlands vlagje.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten