Na anderhalve week Tour de France en alle gebeurtenissen van gisteren, beste Tourgazet volgers, kwam uw reporter tot een wel erg verontrustende ontdekking; Een lege Koelkast! Gelukkig was de koers redelijk op tijd afgelopen, is er een uur verschil tussen Portugal en de rest van Europa en zijn alle supermarkten tot 22.00 uur open. Het mag dan ook niet als een buitenproportionele beslissing gezien worden, om na de laatste woorden van analist Marcel Kittel op de NOS direct de boodschappentassen in de kofferbak van de Fransche voiture te gooien en met gedreven wilskracht naar de stad – voor uw verslaggever is dat de historische plaats Elvas – te rijden om met een boodschappen kar door de Lidl te manoeuvreren. Het zou echter geenszins een eenvoudige heen en terug reis worden, de reden waarom U gisteren verschoond bent gebleven van een verslag van etappe 11.
Het bleken denderende, donderende openingsuren, woensdag, waarbij in de openingsfase werd gestreden om in “de vlucht van de dag” te geraken. Uiteindelijk was er dan die maar half geslaagde poging van Richard Carapaz, Mattéo Vercher, Paul Lapeira, Ben Healy, Oier Lazkano en wat kompanen die pas na 90 kilometer 2 minuten ruimte kregen van het peloton.
Jawel, er moest echt gevochten worden om - gelijk Mevr. Kettingkast-Sputterbret zich door horden Spanjaarden, die massaal voor BTW vrije verse groenten en vlees de grens overkomen, aan de kassa te geraken - ook maar met een minuutje aan de eerste klim van de finale, de Néronne, te mogen beginnen. We zagen Van Aert te onbesuisd een bocht insturen en ten val komen. Ach, waren ze bij het Visma team maar eerder tot de conclusie gekomen dat de Belg, vooral mentaal nog niet toe was aan deelname van de Tour. Hoezeer missen we een voorman op de weg als Robert Geesink. UAE nam het initiatief, Lazkano en Healy hielden het wat langer vol dan de rest van de kopgroep.
Na werk van Pavel Sivakov, Juan Ayuso – die zich raar verhoud tot zijn team en vervolgens wel loste – en Adam Yates was de favorieten groep uitgedund tot een select gezelschap met Pogacar, Portugals hoop in bange dagen João Almeida, Jonas Vingegaard, Wilco Kelderman, Primoz Roglic, Remco Evenepoel, Carlos Rodriguez en Giulio Ciccone. De gele trui knalde onbezonnen weg op 600 meter van de top, waarbij hij direct een gat forceerde, maar waar Roglic en Vingegaard elkaar vonden met daarachter Evenepoel, en hun eigen tempo kozen. De top-4 op de top, op 30 kilometer van de meet! Het was Vingegaard die in de achtervolging verrassend aan de boom schudde. Evenepoel en Roglič moesten een voor een afhaken bij de kopman van Visma, die het gat op Pogačar verkleinde van 33 seconden naar 19 seconden. Het werd een man-tegen-mangevecht, met snelheden die uw onraadreporter deden denken aan de frequentie waarmee de kassa medewerker van de Lidl de barcodes langs de scanner sleepte, waardoor ondergetekende met zweet op de rug moest proberen de stapel boodschappen, voordat ze tussen balie en boodschappenkar zouden vallen, te onderscheppen.
Pogačar pakte met grote moeite de 8 bonificatieseconden op de top van de laatste echte beklimming, waarbij Vingegaard al naast hem reed en de 5 seconden binnen sleurde. In de afdaling draaiden Pogačar en Vingegaard goed rond, ze beklommen samen de Col de Font de Cère, en daalden ook als duo richting Le Lioran. De afdaling richting de finish was smal, technisch en op sommige plekken nat. Dat zorgde ook voor een val voor Roglič, die onder druk gezet werd door Evenepoel. Ondertussen gingen Vingegaard en Pogačar strijden om de ritwinst. Het draaide uit op een oplopende sprint met twee. Vingegaard maakte er een lange sprint van, waarna Pogačar langszij kwam en hem tot het uiterste dwong. Vingegaard had nog een extra jump in huis en wist verrassend de rit te winnen, waardoor hij ook nog extra bonificatieseconden pakte op de streep.
Uw verslaggever doet niet aan bonuspunten of secondes, maar wel aan pitstops en Portugese koffie. Daar ging het dus fout, beste Tourgazet volgers. Zo als u wellicht weet of niet weet heeft ieder café, ieder restaurant en ieder terras wel een paar beeldschermen hangen en... er was voetbal op de TV. Een of andere belangrijke wedstrijd met veel oranje.
Nu is uw reporter niet zo op de hoogte, en was dan ook lange tijd in verwarring omdat er 12 Nederlanders op het veld zouden staan. In de opstelling onder in beeld, stond ene Xavi, maar de verslaggever had het steeds over Simons of zo – de Portugese uitspraak van Nederlandse namen is wat curieus – en het was eerst moeilijk te doorgronden. Alle voetballers hebben hun achternaam op hun shirt, er liepen er 10 (plus een doelman), maar geen Simons. Nu bleek dus dat zo'n jankertje zijn voornaam op z'n shirt heeft staan. Nederland verloor (misschien onverdiend), maar het begint volgens mij met discipline en eenheid, dat noemen ze ook wel een team. Uw verslaggever zou – als hij bondscoach was, liever niet – beginnen met geen instabiele jonge kereltjes op te stellen die niet eens hun eigen achternaam kunnen invullen op een formuliertje voor de drukker.
U begrijpt, het was vandaag een vroege opstanerij, met alle gevolgen van dien. Já, het is de consequentie van het afwijken van de schema's die zijn gemaakt voor deze Tour periode. Desalniettemin, een bijna lege ijskast is ook een groot gevaar, voor je het weet pak je er iets uit, bij gebrek aan beter, waarvan je belooft had dat je het er in zou laten. Welke verhalen uit de Tour, die soms een droevige wending nemen, moeten worden opgeschreven, welke gaan ten onder aan de hype en de waan van de dag? Neem nou Fred Wright, de Britse coureur van Bahrain Victorious die de hele dag gisteren voor de bezemwagen doorbracht en uiteindelijk buiten de tijdslimiet binnen kwam, of het fenomeen mondkapjes, die hun herintrede doen in de Tour. Michael Mørkøv die bezig is aan zijn laatste maanden als beroepswielrenner, heeft dus ook positief getest op het coronavirus en kon daardoor ook vandaag niet starten. De Tour is een afval race, maar de redenen bij laatste renners die het peloton verlieten, lijken toch echt op externe factoren. Vandaag was het Pello Bilbao, ploegmaat van Wout Poels, die aan het elastiek van het peloton reed en net als voor Fabio Jakobsen bleek het gewoonweg niet meer mogelijk de rest nog te volgen, ook zij zijn dus niet meer in koers.
Terwijl de torenspits van de bekende gotische kathedraal van Rouen in brand stond, er diverse virussen ontsproten in het peloton, de rechtbank in Lelystad uitspraak deed over de zaak van een frauderende tiener met een spiekbriefje en het plan om vanaf 2030 in Nederland te gaan rekeningrijden, gaat toch niet door. Drie van de vier coalitiepartijen willen een streep zetten door de hervorming, waarmee we hier in Portugal al vele jaren naar tevredenheid ervaring hebben.
Dat Biniam Girmay zijn derde ritzege van deze Tour de France boekte was achteraf een te voorziene uitkomst. De Eritreeër was in Villeneuve-Sur-Lot de snelste in de massasprint. De belangrijkste gebeurtenis van de dag was waarschijnlijk de pech van Primoz Roglic. De Sloveen was op twaalf kilometer van de streep betrokken bij een grote valpartij en verloor daardoor veel tijd.
Terwijl op de Fransche marktplaats Leboncoin 11 Amerikaanse Enve fietsen worden aangeboden, toevalligerwijs hetzelfde aantal als de fietsen die werden ontvreemd bij de Franse ploeg TotalEnergies, die daardoor vandaag een karig aantal reserve fietsen en wielen ter beschikking hadden, deelde ploegleider Aldag mede dat Roglic foto’s is gaan laten nemen om te ontdekken of hij ernstige blessures heeft opgelopen. Over een mogelijke opgave bleef hij vaag, maar het mag duidelijk zijn dat de ambitie naar de gele trui nu wel is verdwenen.
Ook Alpecin-Deceuninck is twee renners kwijtgeraakt, Jonas Rickaert en Søren Kragh Andersen raakten vroeg in de etappe naar Villeneuve-sur-Lot op achterstand en finishten buiten de tijdslimiet. Yevgeniy Fedorov (Astana Qazaqstan) moet door het niet halen van de tijdslimiet de koers verlaten. Daarnaast werd de Fransman Démare, die Wout van Aert hinderde in de sprint teruggezet in de uitslag: van plek 3 naar plek 67. Ook Mark Cavendish die aanvankelijk finishte als vijfde werd na afloop gedeclasseerd. Oh, Oh, Sir Mark is woest, omdat volgens hem de fout elders werd gemaakt. Zijn ploegleider Mark Renshaw verwoordde de gemoedstoestand van Cavendish diplomatisch als “Hij is van streek en boos.”
Kortom beste Tourvolgers, het waren twee enerverende dagen met mooie successen, spannende momenten en droevige voorvallen, zowel in de koers als daar buiten. Morgen is er een nieuwe etappe, nieuwe kansen en in de dertiende rit, die voor de bijgelovige gelukkig niet op de dertiende valt, brengt de stoet van Agen naar Pau. Op voorhand is het lastig te voorspellen wie na 165,3 kilometer de meeste kans maakt op de winst. Pure sprinters, sterke rappe mannen of toch een vluchter? In Pau is niemand die nog op de fiets zit kansloos
Geen opmerkingen:
Een reactie posten