Uw verslaggever gaat de ventilator op een strategische plaats zetten. Het is 40
graden Celsius, de bosbrand dreigingen zijn op het hoogste niveau. De bank
staat geduldig te wachten en vooralsnog houdt 20 jaar oude TV het vol. Eerst
wat afleiding, de spanning komt als de favorieten van start gaan. Koffie, koek,
droge voeten en verkoeling, wat wil een mens nog meer….
Watersnoodwaanzin, viruswaanzin en waanzinnige aantijgingen over opgevoerde fietsen.
Terwijl de,
volkomen van de realiteit losgezongen viruswaanzinnige, sekteleider Willem
Engel, de watersnoodramp in Limburg in twijfel trekt en zich, tussen witte
poeder neus en liegende lippen door, vergelijkt met P.R. de Vries, omdat die
ook altijd de waarheid achterhaalde, bereiden de fietsmatadoren in de Tour zich
voor op de tijdrit. Na een dagje toeristisch fietsen van het peloton, moet het
vandaag voor sommige tot een explosie van energie komen. Matej Mohorič won gisteren voor de tweede keer
deze Tour de France een etappe in Libourne, na een solo van 26 kilometer. Uw
onraadreporter mistte het moment dat de finishlijn gepasseerd werd omdat het
tweede scherm nu eenmaal meer aandacht trok. De ramp die in de zuidelijke
provincie, Duitsland en België voor immense schade en dodelijke slachtoffers
heeft gezorgd, waarbij duizenden mensen hals over kop hun huis hebben moeten
achterlaten, is er volgens Engel ‘opeens’ en zou zomaar een hoax kunnen zijn om
de “viruswaarheid” uit het nieuws te verdringen. Het maakt pijnlijk duidelijk dat
zijn hoofd slechts een leeg hulsel is dat slechts dient om zijn oren uit elkaar
te houden en dat deze, naar een dwangbuis solliciterende, leider van de “basket
of deplorables”, geen benul heeft wat de invloed is van extreme regenval op
rivieren, want hij lijkt niet te begrijpen hoe “het enige gebied boven
zeeniveau” kan overstromen.
Ondertussen
hebben in de reële wereld de duizenden inwoners van Roermond die donderdag en
gisteren zijn geëvacueerd, te horen gekregen dat zij voorlopig nog niet terug
naar huis kunnen, en dat het hoge waterpeil nog zeker tot aan zondagmorgen
aanhoudt. “Down the river” moeten steeds meer mensen huis en haard ontvluchten
en proberen brandweer, leger en andere hulpdiensten te redden wat te redden
valt. Twee schermen dus vandaag. Uw onraadreporter moet opschieten, de eerste
renners zijn al van het start plateau gereden, de Taalstaat is afgelopen, de personificatie
van de kapitalistische uitwassen, Kelder, begint met z’n radio uurtje vol imaginair
elitair gebral. Ja, het is tijd om de TV aan te zetten, maar niet voordat we
even stilstaan bij slechte verliezers. Ook in het peloton zijn er complotdenkers,
verliezers die niet hun eigen prestatie aan een gedegen analyse onderwerpen,
maar geheel in de trend van het huidige populisme en “awokeness” de schuld voor
hun falen afschuiven op concurrenten met meer passie, kunde, inzet en
zelfkennis.
Volgens de
Zwitserse krant Le Temps zijn enkele renners in de Tour de France uit eigen
beweging een onderzoek begonnen naar UAE Emirates, Deceuninck-Quick-Step,
Jumbo-Visma en Bahrain Victorious. De fietsen van deze ploegen zouden ‘een
vreemd geluid’ maken. “Het is een
vreemd geluid en komt van de achterwielen. Het klinkt metaalachtig, zoals een
slecht afgestelde ketting. Ik heb het nooit eerder gehoord”, liet een anonieme Tourdeelnemer
na de eerste week aan Le Temps weten. Een andere anonieme renner zei: “We
hebben het niet over een motortje in de crank of een elektromagnetisch systeem
in de velgen, maar om energieterugwinning via de remmen. Over ‘inertie’ die
wordt opgeslagen zoals in de Formule 1.” Toevallig zou het gaan om de ploegen
die etappes wisten te winnen. De UCI voerde natuurlijk in de eerste twee weken
van de Tour al 720 fietscontroles uit en die waren allemaal negatief. Je kunt
je natuurlijk afvragen, nu de doping controles beter functioneren, waarom die
andere ploegen plotseling langzamer en minder succesvol in de ronde rijden. Als
de feiten zijn zoals ze zijn zou een excuus voor zulks lage verdachtmaking op z’n
plaats zijn, maar inmiddels is het sorry zeggen gedevalueerd tot slechts een
mededeling zonder enige oprechtheid, we zien onze Koning, Rutte en ministers
dat dagelijks doen.
Wie niet te “groot”
bleek om toe te geven dat hij een grove fout maakte is Mark Cavendish, hij
heeft zijn excuses aangeboden voor zijn woede-uitbarsting voor de start van de
negentiende etappe. De Britse sprinter was niet tevreden met zijn fiets en liet
dat op niet mis te verstane wijze merken aan een mecanicien. Gisteren, na de
etappe van Mourenx naar Libourne verontschuldigde Cavendish zich voor zijn
gedrag. Pijnlijk is het wel omdat zijn mecaniciens onvermoeibaar werken en er
altijd voor zorgen dat hij veilig op pad kan en succesvol kan zijn. “Ik ben al
meer dan tien jaar zeer goede vrienden met mijn mecaniciens. Hoewel ze weten
dat ik een kort lontje heb als ik gestrest ben, verdient niemand het om zo’n
stem tegen ze op te zetten”, verontschuldigde de viervoudige ritwinnaar zich.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten