Twee etappes vol spektakel en verdriet

Twee dagen vol spektakel, beste wielervrienden. De Tour van dit jaar blijkt een aaneenschakeling van teleurstellende resultaten, fantastische hoogtepunten en de conclusie dat er toch echt 1 renner boven het maaiveld uitsteekt. Favorieten haken af door ongelukkige valpartijen en de gevolgen daarvan, renners met een tegenvallend resultaat in de tijdrit herpakken zich en blijken de strijd nog niet op te geven voor de tweede plaats in het klassement. Er moet wel heel veel pech op de Fransche wegen liggen wil de leider in het klassement, Tadej Pogačar, nog van zijn positie worden verstoten. Uw onraadreporter concludeert dat het “best wel” een succesvolle Tour is voor de renners uit de lage landen.

Wout Poels had gisteren één missie: zoveel mogelijk bergpunten verzamelen om de leiding over te nemen in het bergklassement. Hij koos de enige strategie die tot succes leidt. “Alleen maar aanvallen, aanvallen, aanvallen”, zei hij na afloop. In het bergklassement staat hij met 23 punten voorlopig riant aan de leiding. De bolletjes trui is voorlopig dus een Nederlandse aangelegenheid. Na een week lang de gele trui voor Van der Poel, Wilco Kelderman op een verdienstelijke zevende plaats - met ruimte voor verbetering - in het algemeen klassement en tot nu toe iedere dag een Nederlander op het podium gaat het helemaal niet zo slecht. Natuurlijk is het spijtig voor de enige Nederlandse ploeg dat ze hun kopman zagen vallen, opstaan en uiteindelijk toch dankzij zijn verwondingen zien achter geraken, maar de Nederlanders in “buitenlandsche dienst” laten zich uitdrukkelijk gelden in het peloton.

Jonas Vingegaard is, nu Primož Roglič en Steven Kruijswijk zijn uitgeschakeld voor een goed klassement, de klassementskopman van Jumbo-Visma in de Tour de France. De Deen eindigde gisteren keurig als tiende in de eerste Alpenetappe naar Le Grand-Bornand en is in het klassement opgeschoven naar de vijfde plaats, op exact vijf minuten van de voorlopig ongenaakbare Tadej Pogačar. Het is een min of meer gedwongen keuze van de Jumbo-Visma leiding om dan toch nog drie Nederlandse renners in de selectie op te nemen, ze moeten de sponsor tenslotte bevredigen en zorgen dat de schijn wordt opgehouden dat het hier om een Nederlandse wielerploeg handelt. Aan talent van eigen bodem geen gebrek, maar de duurst betaalde (buitenlandse) renners moeten nu eenmaal hun waarde kunnen bewijzen. Het team zal het dus in de komende Tourritten moeten stellen zonder Primož Roglič. De Sloveen heeft, in samenspraak met zijn ploeg, besloten om uit de ronde te stappen, hij heeft nog te veel last van zijn blessures en richt zich op nieuwe doelen. Geen wonder dat ze zo happig zij om Wout Poels naar de Jumbo-Visma ploeg te halen. Tip van een ervaren wielerverslaggever; “Wout, Doe het Niet!!”

Wout Poels zou enkel en alleen maar “in beeld” zijn bij Jumbo-Visma om de ploeg rondom Primoz Roglic voor het hooggebergte te versterken, hun Nieuw-Zeelander George Bennett zou dicht bij een overgang naar UAE Emirates zijn. Ook is er nog altijd geen duidelijkheid over de toekomst van Tom Dumoulin, die pas na de Olympische Spelen een beslissing neemt over zijn toekomst. Inmiddels heeft Jumbo-Visma voor de komende jaren al de Australiër Rohan Dennis en de Fransman Christophe Laporte vastgelegd. Het team moet, en daar komt het cordon aan Nederlandse “knechten” in beeld,  echter ook een Nederlandse identiteit behouden met Jumbo Supermarkten als hoofdsponsor. Het minste wat je van de enige Nederlandse ploeg zou mogen verwachten is dat ze volgend jaar de Tour rijden met een Vaderlandse renner als kopman, er is keus genoeg!

Twee jaar nadat een modderstroom een aankomst in Tignes voorkwam doet de Tour de France, vandaag, een nieuwe poging om te finishen in het populaire skioord. De negende etappe is opnieuw een dag voor de klimgeiten van het peloton. Het bijna 145 kilometer lange parcours kent maar liefst vijf gecategoriseerde beklimmingen. Uw verslaggever gaat het allemaal bekijken vanaf de bank. Of er details te bespreken vallen zullen we nog wel zien. Natuurlijk zal er vanzelfsprekend weer het een en ander aan malheur te melden zijn en een succesverhaal is natuurlijk op handen, er is tenslotte altijd een winnaar. De rode draad in de berichtgeving over deze Tour is in ieder geval dat de meeste ”experts” die hun commentaar mogen geven op de wedstrijd – uitgekozen omdat ze zelf enige successen in het wielerpeloton hadden – voormalige dopingzondaars zijn die hun overwinningen te danken hadden aan pilletjes en bloedtransfusie. Het is een armoedige aanblik om de zogenaamde glorierijke beelden terug te zien van prestaties waarvan je weet dat ze “onder invloed” zijn geleverd.