Het antwoord op
mijn laatste vraag van gisteren is bevestigend beantwoord, beste
wielervrienden, en hoe!! Geel, groen, wit en de top vijf voor de Nederlandse
supermarkt formatie. Jawel, de dag was historisch voor de Nederlandse wielerwereld.
Uw onraadreporter heeft bewapend met laptop, parasol en klapstoel de spannende
momenten doorgebracht vlak naast de schaduw van de Japansche toren hier in het
Brusselsche. Dichterbij het grote circus kon Taxi Ben ons niet brengen, maar alla,
we hebben alle ploegen langs zien komen en de tijden en uitslagen kunnen volgen
via de NOS. Jawel, uw verslaggever en zijn tekenares maken inderdaad wel eens
gebruik van het positieve commentaar van Dijkstra en de negatieve lulverhalen
van de voormalige Koning van Biafra.
Terwijl Marianne
Vos – na de tweede – ook de derde etappe van de Giro Rosa op haar naam schreef
in de etappe naar Piedicavallo en Herman van dee Zandt de overgang van het
eerste naar het tweede net voor zijn rekening nam, waren de renners van die Sky
ploeg – uw reporter kan nog steeds die nieuwe sponsornaam niet onthouden –
comfortabel gestationeerd in de hete zetels. Intussen hadden we vernomen dat
Wilco Kelderman zich met materiaal pech naar de finish moest snellen, maar met
een vierde plek voor het Duitsche Team Sunweb bleef de averij binnen de perken.
Het is wel jammer dat ze bij die ploeg minder vertrouwen hebben in “de tweede
lijn”. Het wegvallen van DuMoulin mag geen reden zijn om, met minder dan het
voornemen om de Tour te winnen, aan de start te verschijnen.
Geraint Thomas en
Egan Bernal mogen dan beweren dat het een positieve dag was, omdat ze tijd
wonnen op de klassementsrenners, het zou maar zo een denkfout kunnen zijn dat 20
seconden achterstand op Kruijswijk maar een te verwaarlozen theoretisch gegeven
is. Uw verslaggever dacht dat het van generlei belang zou zijn om te vermelden
dat hij ook de viervoeter, die deel uit maakt van de familie, als reisgezel aan
zijn zijde heeft. Maar niets is minder waar. De confrontatie met een der
Belgische Gendarmerie dienstkloppers liep vandaag uit op een spreekwoordelijk
gevecht om het gelijk. Uit eindelijk heeft Ella, onze hond met diva maniertjes,
het dispuut voor mij gewonnen. De uitdrukking “te kakken gezet zijn” heeft
vandaag zijn hoogtepunt bereikt met het tevoorschijn toveren van een heus
poepzakje!
Op het moment dat
de truien werden aangetrokken op het podium, Donald Trump voor het eerst sinds
mensenheugenis zijn TV uitzette omdat hij vrouwen met talent en
overwinningsdrang niet kan aanzien, arriveerden uw onraadverslaggever, Petra en
de viervoeter in het beroemde Délirium Café. Ja zeker, we houden wel van een
biertje, vooral tijdens een spannende voetbalwedstrijd tussen Nederlandsche deernen
en Amerikaanse kenaus met een religie verplaatsende overtuiging. Wat dat betreft
was het een uiterst slechte dag voor de bewoner van het witte huis. In plaats
van oranje was de winnende kleur vooral het met alle andere kleuren vloekende
roze. Mejuffrouw Vos in de Giro Rosa, een gouden schoen winnende, volkslied
knielende, audiëntie weigeraar met roze haar en dan ook nog het Roze Olifant logo
onder ogen krijgen van het café Délirium. Uw reporter is trouwens bekend met
het fenomeen van de Roze Olifant, ook in Lissabon is een filiaal!
Tijdens een
kleine wandeling, naar het opzoek zijn naar Taxi Ben, door het inlopen van een
doodlopend straatje, kwamen we oog in oog te staan met Jeanneke Pis. Na het via
twitter wereldkundig maken van deze ontmoeting kwam er direct een vraag naar de
locatie door een heerschap, met een fetisj voor plassende madammekes. Toen
andere twitteraars hem waarschuwde dat dit bericht uit Brussel kwam en niet uit
Moskou, kwam er een gouden straal van “fake news” opmerkingen.
Dat er nog meer
mensen “pissed-off” zijn bleek wel uit het nieuws dat Gilbert bij Deceuninck-Quick.Step
vertrekt. Hij reageerde bijzonder ontgoocheld over het niet deel mogen nemen
aan de Tour en sloot een verlengd verblijf bij die ploeh al snel uit. Gilbert gaat
terug Lotto-Soudal.
En nu, na twee
dagen Brussel en omstreken, trekt de Tourkaravaan morgen eindelijk naar het waar
het allemaal moet gebeuren: Het land der Fransozen! De eerste etappe op Fransch
grondgebied belooft meteen bijzonder interessant te worden, gezien de bijzonder
heuvelachtige finale. Wie kraait er net zo hard victorie als een door de
rechtbank gedaagde haan in champagnestad Épernay? We starten dan wel in Binche,
maar al na amper tien kilometer bereiken we de grensovergang in het plaatsje
Macquenoise, vlak voor Hirson.
Uw reporter gaat
zien of hij een voiture kan huren zodra we door Taxi Ben zijn verplaatst naar Frankrijk.
Het schijnt dat zo’n blaastestapparaat standaard wordt meegeleverd en met
betrouwbaar vervoer kan de Tour écht beginnen. Vanaf Reims hopen we dus de
vrijheid van eigen vervoer te ervaren. Maar liefst zeven klimmetjes, waarvan er
vijf een categorie hebben gekregen, liggen op de renners te wachten. En de
uitkomst op de meet? Laten we hopen op nog een dag geel, groen en wit… en wie
weet wel bolletjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten