Over historische wegen, rustdag, drama en broodnijd.


Jawel beste Tourvolgers, de stilte voor de storm kabbelt voort in de luwte van wat parasol schaduw en aan de rand van menig Fransch rimpelloos zwembad. Maar verborgen achter al die sereniteit is een ware strijd gaande tussen managers, sponsoren en wielerteams. Nee, die nostalgie met dorpskoersen, wijwater strooiende kapelaans, Vlaamse plattelanders die fungeren als surrogaat ouders voor jonge talenten en wind doorklievende waaiers van mannekes die dromen om ooit op hun Benotti Gent-Wevelgem te winnen, is slechts een hooggehouden façade ter opluistering van een eventueel heldendom. De waarheid woont in Monaco naast een Formule 1 coureur en gaat gewoon met een Tesla naar de bakker.  D’r is niks mee hoor, beloond worden voor jarenlange devotie aan het wielrennen, maar menige “commentator” legt nog steeds de link met de heroïek van vroeger tijden toen de renners nog zelf de banden moesten wisselen. Tijden zijn veranderd, zo ook de sport. 

Vroeger wilden landgenoten elkaar nog wel eens helpen, niets is beter dan een winnaar te hebben in de Tour de France, van generlei belangrijk uit welke ploeg hij voort komt, om nieuwe generaties te laten participeren in de jacht naar succes. Maar met twee renners in de top-10 van het klassement en reeds twee ritzeges op zak zullen ze het bij LottoNL-Jumbo er alles aan doen om achter onze Tom aan te rijden, ook al nemen ze Froome of Thomas mee in de slipstream waardoor de kans op eigen succes nihil wordt, aldus ploegleider Nico Verhoeven.

Morgen in de etappe naar Bagnères-de-Luchon zal de Nederlandse formatie opnieuw een poging doen om te stijgen in het klassement natuurlijk en ook wij, onraadreporters van de Tourgazet Plagiato, hopen dat Kruijswijk een geweldige dag mag beleven. Een samenwerking met het Sunweb van Tom Dumoulin om daarmee Sky onder druk te zetten is volgens Verhoeven niet aan de orde. “Tom is ook onze concurrent, en als we die voorbij kunnen streven en daarmee Froome of Thomas aan de eindoverwinning helpen, dan doen we dat gewoon. We gaan vooral uit van onze eigen kracht”, is de ploegleider duidelijk. “Op dit moment is de situatie in ieder geval nog dat we met twee man meestrijden voor het Tour-podium”. De mannen van Team Sunweb weten dus achter wie ze aan moeten rijden, kosten wat het kost! Misschien moet Tom maar eens met Bauke babbelen, ook al komen die twee teams samen, budgettair gezien nog niet in de buurt van Sky.

Op zo’n dag als vandaag hebben de informanten van uw verslaggever het druk, nogal wiedes, er worden nog al wat kogels door de kerk gejaagd. Zo is besloten dat BMC is per 1 januari 2019 de nieuwe leverancier wordt van de fietsen van Dimension Data. Menige rijder bij Team CCC zal dus een ander merk onder de kont hebben dan hij de afgelopen jaren was gewend. Andere kogels werden afgevuurd door dictatortje Dmitry Konyshev aan het adres van Marcel Kittel en dat heeft de relatie tussen de Duitse spurtbom en zijn “Zwitserse” werkgever dusdanig beschadigd, dat de Duitser aanstuurt op een vertrek bij Katusha-Alpecin. Ook Tony Martin wil zijn aflopende contract niet verlengen bij de dictatoriaal geleidde ploeg. Een mogelijk vertrek van Kittel en Martin zou een hard gelag zijn voor co-sponsor Alpecin. Het Duitse bedrijf was ingestapt met de belofte dat er Duitse toppers naar de ploeg zouden komen, in plaats van vertrekken. Quick-Step Floors en Dimension Data zijn al in de running om Martin binnen te hengelen. 

Nu uw verslaggever dan toch de analyse ontrafeld over landgenoten die elkaar dwars zitten, is het misschien wel handig dat Mikel Landa nog eens nadenkt over de mogelijkheden qua samenwerking om het bolwerk Sky te slim af te zijn. Ook hij hoopt om vanaf de 6e plaats in het klasement nog door te stomen naar he podium. Daarvoor heeft Landa echter wel hulp nodig, zo zegt hij: “Wij zullen het blijven proberen, maar ik denk dat we met Primož Roglič en Tom Dumoulin samen zouden moeten werken om elkaar te helpen.” Landa denkt dus dat met de hulp van Sunweb en LottoNL-Jumbo de Sky-trein – die na het uitvallen van Gianni Moscon nog maar zeven renners telt – ontregeld kan worden. Nou, dat heeft hij dan behoorlijk verkeerd ingeschat, want de LottoNL-Jumbo ploegleiders hebben al aangegeven er alles aan te doen om landgenoot Dumoulin van het podium te fietsen.

Terwijl de Portugese telex doorratelt en vermeld dat Simon Yates en Adam Yates ook in 2019 en 2020 de kleuren van Mitchelton-SCOTT zullen verdedigen, is het van belang om even na de rit van morgen vooruit te blikken. Vanuit de finishplaats van de voorgaande etappe, Carcassonne, zullen de renners de Pyreneeën in pedaleren. Nee, reuzen als de Col du Tourmalet, Col d’Aubisque of Luz Ardiden worden in de etappe niet aangedaan, maar na een relatief vlakke aanloopfase worden in de laatste koersuren enkele cols beklommen waarop wielergeschiedenis is geschreven. Via plaatsjes als Montréal, Belpech, Pamiers en Le Mas-D’Azil gaat het naar de tussensprint in Saint-Girons. Onderweg worden de klimmersbenen al getest op de Côte de Fanjeaux en de Côte de Pamiers, daarna komt de eerste echte beklimming van de dag, de Col de Portet d’Aspet.

De Col de Portet d’Aspet doet bij vrijwel iedere wielerliefhebber een belletje rinkelen. En niet vanwege de lengte van de beklimming. Of de steiltegraad. Of de historische duels die er (niet) op zijn uitgevochten. Maar vanwege een naam: Fabio Casartelli. De Italiaan vond in 1995 in de afdaling van deze klim de dood. De beelden staan op het netvlies gebrand; de destijds 24-jarige renner die levenloos naast een betonblok ligt, omgeven door een plas bloed. Met loeiende sirenes werd Casartelli afgevoerd naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis, alwaar hij enkele uren later dood werd verklaard. Bijna drie decennia na dit tragische ongeval zal de Tourorganisatie op de Col de Portet d’Aspet weer halt houden bij het onthulde monument ter ere van Fabio Casartelli. Opdat we nooit vergeten. Nee, bij deze berg denkt men niet aan heldendaden of onvergetelijke krachtexploten, maar de zwanenzang van een Italiaanse wielrenner.

Na de top van de Portet d’Aspet gaat het via een snelle en dus vervloekte afdaling direct naar de tweede klim van de dag: de Col de Menté. Op deze klim zullen enkele favorieten zich wellicht roeren, we hopen dat onze Tom zijn landgenoten goed in de gaten houdt. De Col de Menté is natuurlijk ook omgeven door dramatiek. We moeten hiervoor terug naar het jaar 1971 toen Eddy Merckx al een paar jaar de koning van het peloton was en op jacht was naar een derde Tourzege in successie. Er was echter een renner die daar een stokje voor wilde steken. Luis Ocaña blijkt die Tour onaantastbaar bergop en de zo onaantastbare Merckx lijdt die achtste juli zijn tot dan grootste nederlaag ooit. Het verschil aan de meet bleekt namelijk negen(!) minuten. De Spanjaard leek Merckx zijn grootste nederlaag toe te brengen. Tot de veertiende etappe naar Luchon, specifiek de afdaling van de Col de Menté. De Belg had deze dag aangegrepen om zijn Spaanse concurrent onder druk te zetten. Regen, hevige onweersbuien en donderwolken, Ocaña en Merckx dalen op het scherpst van de snede, in een spierballenduel pur sang. Baf! Merckx valt, gevolgd door Ocaña! Op het moment dat de Spanjaard weer opkrabbelt, wordt hij aangereden door een breed uitwaaiende Joop Zoetemelk. Het blijkt het einde van de Tour voor Luis Ocaña, die hij ogenschijnlijk niet kon verliezen. Waar Merckx na afloop van de rit de gele trui krijgt uitgereikt, ligt zijn rivaal in het ziekenhuis de fysieke en emotionele pijn te verwerken. Uit respect weigert de nieuwe leider vier dagen de gele trui te dragen. Overigens nam Ocaña twee jaar later revanche door met overmacht de Tour te winnen.

Er zijn dus nogal wat strijden gestreden op de bergen en in de afdalingen waar de renners vandaag over rijden. Na de top van de Col de Menté is het nog 47 kilometer tot de finish die na de top van de Col du Portillon ligt. Inmiddels hebben de renners Frankrijk dan achter zich gelaten, om voor een korte periode op Spaans grondgebied te koersen. De Portillon wordt nergens echt steil maar de laatste vier kilometers zijn het zwaarst en eenmaal op de top, staan er nog negen dalende kilometers op het menu naar finishplaats Bagnères-de-Luchon. Misschien dat er bij Sunweb gezocht kan worden naar samenwerking met Warren Barguil, die wil tenslotte voor de bolletjestrui gaan en heeft zich al sportief geuit door, ook al was het maar een paar honderd meter, zijn voormalig ploeggenoot Dumoulin te helpen. Ons wacht weer een spannende Tour dag morgen! Gaat u er lekker voor zitten! Ate Logo!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten