Over het redden van het wielersport imago, en dat daar vrouwen voor nodig zijn!

Ahwel, beste tourvrienden, we moeten de eerste Alpenetappe toch zeker van achteren naar voren nabeschouwen. De dag eindigde met 4 mooie dames aangevuld met mama Marijn aan een tafel voor de poort van een 2 sterren restaurant. Nee, gegeten hebben ze er niet, dat is vooralsnog een paar opgestapelde minimum loontjes te ver. Het hoogtepunt van de avond was toch wel het afwezig zijn van die dopingdraver Nelissen en z’n halve wijsheden. De aanleiding was natuurlijk dat “la Course” verreden werd, maar in de tijdlijn terugkijken was dat al weer lang geleden.

Om met de laatste momenten op de meet te beginnen, Dylan Groenewegen heeft de eerste Alpenetappe overleefd. Ondanks dat hij met een gehavende knie van start ging, finishte hij een halve minuut voor de tijdslimiet van ruim 34 minuten. Eenmaal over de meet bleek ook dat op de slotklim Dumoulin nog als enige over was van het Sunweb team. Hij nestelde zich achter de Sky-trein, maar had geen ploeggenoten bij zich. Laurens Ten Dam bleek in goeden doen, ondanks de voorbereiding op de camping, maar voor de rest is het team gewoon niet samengesteld met de type renners die nodig zijn in de bergen. Het ontbreken Wilko Kelderman mag daar geen excuus voor zijn, LtD heeft tenslotte die functie goed waargenomen vandaag. Nee, er moeten toch meer renners binnen de organisatie zijn om uit te selecteren.

De oplossing ligt natuurlijk in het maximeren van een team budget. Omdat er steeds meer “Poolse schoenverkopers”, “Arabische weldoeners” en “Russische entrepreneurs” zich het wielerwereldje binnen smeren, is het peloton niet ver van “Juventus achtige” toestanden. Sky is een slecht voorbeeld van de vercommercialisering en is al aardig op weg om net als in het “echte” zakenleven te opereren. Geld is macht, geld wint altijd. De belangenvereniging van professionele wielerploegen, AIGCP, mag zich dan druk maken over de “veiligheid van de renners, en vooral om imago schade, maar een briefje sturen aan de UCI is nog lang geen oplossing. Ja, ze stuurde een dag voor de Tour een document op waarin ze de internationale wielerbond ter verantwoording riepen voor de zaak van Chris Froome. Iwan Spekenbrink, naast baas van Sunweb ook de voorzitter van de AIGCP, en het gaat hem vooral om de manier hoe de UCI is omgesprongen met de Froomage-affaire. Volgens Richard Plugge, manager van Lotto-Jumbo en vice-president van de belangenvereniging, zijn het bij de UCI veredelde vrijwilligers met politieke belangen, die geen zicht hebben op de economische belangen van de professionele wielertak van ploegen en organisaties. Bij Sky hebben ze het echter wel goed begrepen.

Voordat onze Tom zijn mening over de dag kon verkondigen en het Hollandse sprintkanon nog net optijd over de meet kwam, had een half uur eerder al Alaphilippe, zijn eerste ritzege in de Tour weten te boeken, en had Izagirre, weliswaar op respectabele achterstand, Taaramäe kunnen voorblijven om tweede te worden. Mollema, Zakarin en Majka verloren uiteindelijk gevoelige tijd op de concurrentie. Urán was de grote verliezer van de dag met ruim zes minuten achterstand.

De rest van de kopmannen deden wat ze moesten doen, niet meer, niet minder. Een paar uur eerder op de dag was Sagan er alles aan gelegen om zijn voorsprong in het puntenklassement uit te breiden. Samen met zijn ploegmaat Lukas Pöstlberger was hij de motor van een 21 renners tellende kopgroep, die zich na de top van de Col de Bluffy had afgescheiden. Meest opvallende mede vluchter was Greg Van Avermaet die het uiteindelijk lang vol hield en wederom zijn voorsprong als leider van het klassement vergrootte.

Veel indrukwekkender was  dat Annemiek van Vleuten voor de tweede keer op rij La Course op haar naam heeft geschreven. De renster van Mitchelton-Scott reed zich in de laatste vijftig meter voorbij Anna van der Breggen, die zich los had gereden op de slotklim Col de la Colombière. Wel, dat was nog eens een voorbeeld van imago verbetering! Daar kan geen brief van welke belangenorganisatie tegenop! In de afdaling naar de streep in Le Grand-Bornand bleef het verschil tussen de Nederlandse dames beperkt. Het liep op tot maximaal tien seconden.

Van der Breggen viel in de laatste honderden meters van de koers stil. Van Vleuten zag haar kans en sprong in de laatste vijftig meter nog voorbij haar landgenoot. De Zuid-Afrikaanse Moolman eindigt als derde. Het echte koersen, gaan voor de overwinning, geen robotmatige knechten die voor een miljoen per jaar het 10 miljoen per jaar verdienende parade paardje aan de overwinning moeten helpen door de koers te neutraliseren, nee, strijd, doorzetten en het gevoel volgen, dat geeft de wielersport een beter imago!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten