Ahwel, wat zullen we zeggen van den eergisteren dag beste Tour volgers. Zo'n ploegentijdrit is niet echt bevorderlijk voor een eerlijke competitie. Zeker niet als de een met 9 renners mag starten, terwijl de ander het met 6 moet doen, gewoon vanwege gebroken sleutelbenen, ontwrichtte schouders en gebroken ruggenwervels. Bauke en Robert liepen dus allebei extra achterstand op. Genoeg, zand er over, we begonnen opnieuw, vandaag! Uw onraadreporter was een beetje de weg kwijt.
Waar de renners een enkeltje met het vliegtuig namen en de ploegbussen de tolweg, was ondergetekende natuurlijk onderweg op de Fransche b-wegen. Nee, helemaal tot daar waar ik wilde belanden ben ik niet gekomen op de rustdag. Rustdag noemen ze dat, stress, Fransche coureurs, brede tractoren en met mest beladen karren, ik heb ze allemaal voorbij zien komen gisteren. Uw verslaggever dacht het slim aan te pakken door de nachtelijke uren te gebruiken om de drukte te vermijden, maar al ik zag waren verbogen vangrails, diepe afgronden en besmeurde wegwijzers.
D936, D15, Monfort, Araux, D419, D2, Préchacq-Navarrenx, D116, Précilhon, het duizelde nummers en namen. Hoge bergen, diepe dalen ik geloof dat ik nog ergens de voet van de De Col d’Aubisque en de Col de Marie Blanque gepasseerd ben, ik weet niet waar ik allemaal geweest ben in de nachtelijke uren. Uiteindelijk heb ik de voiture langs de weg geparkeerd en gewacht op de dageraad. Heel verhelderend dat daglicht. In de Achteruitkijkspiegel las ik tacseB en het duurde even voordat m'n hersenen de letters van Links naar Rechts hadden ontcijfert, Bescant!
Ik bleek dus aardig in de juiste richting te zijn gereden, alhoewel de etappes van de komende dagen enige creativiteit vragen als je ze wilt volgen vanaf een enkele overnachtingslocatie. Uw onraadreporter draaide de voiture en nam de afslag Buzy, waarna 5 minuten dal-inwaarts het eerste bordje "camping" al opdook. Moe van de nachtelijke rit besloot ik door de geopende slagboom te rijden en me te melden bij de receptie. Dat liep even anders dan verwacht. Halverwege het smalle paadje moest ik de linker spiegel inklappen omdat er een ouder stel in een Volkswagen polo met daarachter een caravan de camping al vroeg wilde verlaten. Na een vriendelijk gesprek met de dame van de receptie besloot ik ook deze camping de rug toe te keren. Niet vanwege het feit dat ze de natuur daar erg letterlijk nemen, dat is uw verslaggever wel eens vaker overkomen, maar domweg omdat er geen internet verbinding is.
Nu bleek het verlaten van dit stukje paradijs in Vallée d’Ossau ook niet zo makkelijk, de poort werd geblokkeerd door een wegglippende polo die blijkbaar niet het vermogen had om de veel te zware caravan het heuveltje op te trekken. Je vraagt je af wat mensen denken als ze op vakantie gaan met zo'n combinatie. Het duurde even voordat er wat lieden waren opgetrommeld om te helpen duwen, maar uiteindelijk werd het pad vrijgemaakt en kon uw verslaggever opzoek naar een standplek met wereldse verbinding.
Uiteindelijk reed ik gisteren zo tegen lunchtijd Camping Le Rey op, gelegen op net 500 m hoogte met zicht op de berg Le Rey. Mooi in het groen, aan de voet van de berg, een beetje heuvelachtig terrein met standplaatsen waarop de slaapwagen zich ongetwijfeld thuis zou voelen.
Nadia en Jean-Luc, de uitbaters, verwelkomden me hartelijk op hun gezellige familiecamping en verzekerden me dat de wifi echt bij de prijs van een overnachting was inbegrepen en dat de verbinding uitstekend was. Na een paar uurtjes luieren wandelde uw verslaggever naar het dorpje dat even verderop ligt, kocht de benodigde versnaperingen voor een paar mooie tourdagen en was precies op tijd terug om het laatste nieuws via de NPO1 te zien. Nee, dat doe je niet voor je plezier, maar uw reporter moet, bij gebrek aan tijd, dat geblaaskaak van Danny Nelissen, voor lief nemen om te zien wat er zo al is gebeurt op de rustdag in de Tour.
Wout Poels, zich momenteel in een dienende rol afbeulend voor geletruidrager Chris Froome hoorde ik zeggen; “Ik zie deze Tour als een opstap in mijn carrière om volgend jaar in de Giro een eigen klassement te gaan rijden, Volgens mij willen ze dat bij de ploeg ook. We hebben het er al een beetje over gehad.” Zo bezien zou het vertrek van Richie mooi zijn, misschien dat hij dus echt de kans krijgt.
Het meest opmerkelijke en tegelijkertijd ook droevige nieuws van de rustdag was dat Ivan Basso teelbalkaner heeft en zal de Tour de France niet voort kunnen zetten. Het werd geconstateerd bij een controle in het ziekenhuis. De 37-jarige Italiaan had na een valpartij last van zijn linker teelbal. Bij een check in het ziekenhuis zagen de artsen een klein gezwel. Op de persconferentie maakte de klimmer van Tinkoff-Saxo het nieuws wereldkundig. Ploegleider Steven de Jongh merkte op dat het nieuws vreselijk koud op hun dak was gevallen. Ze zijn heel emotioneel, vandaar ook dat de persconferentie kort was geweest. Ze gaan zeker door met de Tour de France. "Het zal moeilijk zijn nu de knop om te draaien, maar we willen het geel naar Parijs brengen, ook voor Ivan" volgens de succesvolle ploegleider.
De afgelopen nacht was koud! Nee, de Portugese slaapwagen heeft geen standverwarming, en het truukje met een baksteen op het gasbrandertje was dan ook een uitkomst. Geslapen heeft uw verslaggever echter als een roos en is er helemaal klaar voor.
Gezien de bijzonder gevarieerde eerste week zullen we het de parcoursbouwers vergeven dat we tot na de rustdag hebben moeten wachten op de eerste bergetappe. Vandaag is het dan zover. Als de renners hun stalen ros weer hebben betreden en de benen soepeltjes draaien, wordt er koers gezet richting de Pyreneeën. De aanloop door de groene heuvels van de Pyrénées Atlantique is lang en niet al te lastig. De aankomstlijn ligt echter getrokken in het skioord La Pierre Saint Martin, direct na de beklimming van de Col de Soudet. Nee, geen makkelijke puist om tegenaan te rijden. Met nog een hoop bergen in het vooruitzicht, is het goed mogelijk dat de favorieten elkaar in deze fase nog voornamelijk het wit uit de ogen kijken. Aan de sfeer en de hoeveelheid mensen langs de kant zal het echter niet liggen. Het is vandaag immers Quatorze Julliet, de Franse nationale feestdag. Elk jaar weer trekken de Franse coureurs op deze dag volop in de aanval, op zoek naar de eeuwige roem die een ritzege met zich meebrengt. Wij kijken natuurlijk met extra interesse naar de Nederlanders en de Portugezen. Het is nu bijna 9 uur. De mist verbergt de bergen. Uw verslaggever gaat naar een plaatsje langs het parcours, jawel, dat is geregeld. Ik wens U een mooie Tourdag, hoop dat u al vakantie hebt, of op z'n minst een vrije dag om dit spektakel te kunnen aanschouwen. Bom Dia! Tour fanaten tot later!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten