Bom dia Tourvrienden,
 |
| De Belgische met 17 koffers |
Zie hier, we zijn er dan toch weer zonder noemenswaardige negatieve gevolgen doorgekomen. Drie weken zwalken door het Fransche landschap bleek zoals ieder jaar weer een uitdagend avontuur. Uw onraadreporter is huiswaarts gaande, het circus, dat de Tour heet, aangekomen nabij Parijs en de gemoederen rond mijn internationale betrekkingen wat bedaart. Gisteren werd tegen de verwachtingen in een uiterst relaxte dag voor u verslaggever. Ahwel, het afscheid van Helen en John Christian was kort, maar ondergetekende heeft er wel een mooi overnachtingsadres bij voor wanneer ik de Alpen weer eens bezoek, voor, tijdens of na de Tour.
Met 17 Samsonites in de kofferbak, uw onafhankelijke wielerjournalist en Vodo de herder op de achterbank reden de Belgische Wendy en haar zwijgzame, om niet te zeggen, niets zeggende partner, richting Col des Prés. En ja, het was rustig op de Col. Het wielerpubliek had zich klaarblijkelijk genesteld op de twee hogere cols iets verder op, maar gezellig was het wel. Het antwoord op de vraag waarom die 17 koffers werd ook meteen duidelijk, de Belgische dame moest zich toch op z'n minst verkleden na zo'n autoritje.
Natuurlijk beste Tourvrienden, U hebt uw vrije zaterdag natuurlijk voor het kijkkastje doorgebracht en gezien dat Nairo Quintana de laatste bergrit in de Tour de France naar zijn hand heeft gezet. De Colombiaanse klimgeit van Movistar reed op de slotklim weg in het gezelschap van Joaquim Rodriguez en gele trui Chris Froome. In de slotfase plaatste hij een succesvolle demarrage en hield zijn inspanning vol tot op de meet. Rodriguez werd tweede, Froome derde. Quintana verzekert zich eveneens van eindwinst in het bergklassement. Zijn familie stond tussen het publiek en z'n moeder leek vertrouwd te zijn met haar zoon in een bolletjestrui die hem op z'n rug werd dicht geritst door Bernard Hinault.
Pierre Rolland greep deze laatste bergrit aan om ook nog eens een gooi te doen naar die bollen, en bleek niet vies te zijn van onsportief gedrag. In een prangend sprintje om de bergpunten reed de Franse klimmer zijn belager Anton bijna de berm in. Rolland greep op die manier de punten en mocht die na beraad van de Fransche jury wonderwel behouden. Op de Mont-Révard – de voorlaatste beklimming van de dag – ontbond Voigt, zijn duivels. De de vader van Mark, Julian, Adriana, Kim Elena, Maya en Helen Marie ging op de hem kenmerkende wijze tekeer en reed zijn medevluchters een voor een uit het wiel, maar meer dan het rode rugnummer hield hij er niet aan over.
Na het passeren van de Tour karavaan was het moment aangebroken om me druk te gaan maken over mijn terugreis naar het zonnige Portugal. Jawel, uw verslaggever maakt zich misschien af en toe te veel kopzorgen, want na een kort overleg met Wendy bleek dat ook zij, Vodo en haar zwijgzame reisgenoot, zuidwaarts gingen. En nee, mij waren op dat moment niet alle details duidelijk, maar het scheen dat ze een plotselinge vakantie hadden ingelast, na het niet ontvangen van een uitnodiging, waarop klaarblijkelijk was gerekend.
Het had alles te maken met ene Albert en daarom wilde ze de zondagmorgen helemaal niet in het Belgische zijn. Een lange rit, dat werd het. Via Chámbery, Valence, Montélimar, Nîmes, een tussenstop in Béziers, Narbonne, en nog wat andere niet noemenswaardige snelwegafslagen kwamen we gisterenavond laat aan in La Molina (Girona), Spanje.
 |
| Ochtend wandeling met de sympathieke Belgische |
Ik moet toegeven, dit hotel Super Molina is gelegen in een prachtige, bergachtige omgeving, omringd door bergtoppen van 2500 meter hoog. Het hotel ligt heel dicht bij het skioord in La Molina, Catalonië, maar daar heb je op zo'n zonnige zomerse zondagmorgen natuurlijk weinig aan. Ik heb van een goede nachtrust genoten en gelukkig hoef ik me ook niet al te druk te maken over de kosten, die vallen erg mee zolang er maar geen sneeuw ligt. En toch, ontspannen of niet, ik was er al weer vroeg op de been vanmorgen. Het leven van een een onraadreporter bestaat nu eenmaal voor een groot gedeelte uit het woorden typen en persberichten lezen. Van dat ontspannen in de kleine spa hier op het terrein van het hotel met jacuzzi en sauna zal dan ook wel niets komen. Wel heb ik even, in gezelschap van de onrustige Belgische, de benen gestrekt, alhoewel door het ontbreken van ook maar één meter vlak, dat een behoorlijk sportieve bezigheid was.
Nu doe ik u dit bericht toekomen vanaf het terras, alwaar zojuist een heerlijk ontbijtje voor m'n neus geplaatst is. Het nieuws uit de Tour komt hier evengoed binnen en soms vraag ik me af waarom ik al die moeite doe om dat spektakel van zo dichtbij te volgen. Zojuist komt via de sociale media binnen dat ook Johnny Hoogerland blij is dat de Tour de France er bijna op zit. De Zeeuw zit helemaal kapot en moest in de rit naar Semnoz diep in zijn reserves tasten. "Volgens mij is iedereen erg blij dat het klaar is", citeert het ANP de 30-jarige renner van Vacansoleil-DCM. "Ik zag allemaal geesten rijden op de fiets. We reden niet eens hard de eerste klim op, het was een normaal tempo, maar iedereen is op." Hoogerland zelf is blij dat hij Parijs gehaald heeft. Hij noemt de afgelopen Tour de France de zwaarste die hij ooit gereden heeft. "Maar dat zal ook wel worden veroorzaakt doordat ik met amper twintig koersdagen aan de start ben verschenen en geen voorjaar heb gereden. Ik word op een fantastische manier Nederlands kampioen, maar in de Tour was het elke dag zo lang en zwaar. Ik heb veel afgezien. Maar ik ben blij dat ik het weer gehaald heb en ga met een goed gevoel naar huis."
Het emailtje van Minister Melanie, over haar behouden thuiskomst, doet me plotseling realiseren dat de wereld gewoon nog z'n gang is gegaan ondanks de Tour. Zelfs met Rachida had ik een kort contact. Ze is teleurgesteld in Geertje Hardleers en het assortiment aan zogenaamd talent dat hij probeert te verkoppelen.
Op die één of andere manier blijft ze geloven in de goede relaties die uw verslaggever onderhoudt met de karakters die in de Tourgazet Plagiato de afgelopen jaren voorbij kwamen.
Het schijnt dat Rachida nu weer inzit over haar financiële gegevens en denkt dat ik een goed woordje kan doen bij Sophietje van D66 in het Europees Parlement, omdat ze klacht ingediend heeft bij de Europese Ombudsman over de Europese Commissie, het dagelijks bestuur van de Europese Unie. D66 vindt namelijk net als Rachida dat de commissie meer moet loslaten over de onderhandelingen met de Verenigde Staten over de Amerikaanse wet tegen belastingontduiking. Volgens Sophietje verliep het overleg op een ondoorzichtige en ondemocratische manier, terwijl de impact van de buitenlandse wet op Europese burgers en financiële instellingen groot is. Ze eist duidelijkheid over de wijze waarop de commissie heeft bemiddeld tussen de Amerikaanse autoriteiten en de lidstaten. Maar sinds het blaaspijpjes en Twitter voorval in de vorige tour is de relatie met de Tourgazet Plagiato en Sophie in 't Veld wat bekoeld.
Geertje Hardleers is ook niet al te blij met de exposure over zijn falende initiatieven, om over Janientje al helemaal maar te zwijgen. Die mist haar voetstukje, maar dat was eigendom van uw verslaggever en die had dus alle recht om haar daar weer vanaf te meppen. Mart Masterdont blijft Mart Masterdont en mag ik dit zeggen, ja dat mag ik zeggen, blijft met hummende stiltes z'n ego strelen over de ruggen van nooit arriverende talenten.
Shoogie, of Boogie zoals hij ongefundeerd ook wel wordt genoemd, is overgestapt naar RTL7 en dat alleen vanwege zijn contract met Snelle Jelle. Binnenkort gaat hij de geheimen van het snelle fietsen weer uit de doeken doen aan een grote massa toerfietsers in Utrecht. Nee, wielerfanaten, zelfs Appie Talent heeft zijn overnachting, op weg naar Marokko, in Mevrouw Sputterbret's Casa Agradavel geanuleerd. Het blijft eenzaam aan de top. De Lisboa Notícias Engraçadas Jornal betaald tegenwoordig uit in aardappelen, Caldo Verde en schuldbekentenissen. Felix en Ted hebben hun reporter al de deur uitgewerkt, het is crisis alom.
Uw verslaggever reist vandaag met de trein naar Madrid, alwaar hij zal overstappen in de Lisboa Express naar Entrocamente, in de hoop dat mevr. Sputterbret hem daar zal verwelkomen. Er zal toch wel een gratis WIFI verbinding in de trein zijn toch? Uw reporter heeft tenslotte de behoefte om het vuurwerk in Parijs vanavond te kunnen aanschouwen! Voor nu wens ik U, en vooral de enige nog overgebleven betrouwbare ambtenaren in het Zevenaarse, een prettige zondag en een spetterende sprint op de laatste dag van de Tour!
Até Logo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten