De Wielersport is historie, euforie, pijn, romantiek, afzien, helden daden, tragiek, sterke verhalen, melancholie, schaafwonden en botbreuken. De Tour de France is daarnaast ook commercie, nationalisme, de Fransche slag, gezien worden, egotrippende parcours commissarissen, televisie rechten, financiële prikkels, sponsor belangen en diep in de buidel tastende start- en finish plaatsen. Naast al die eigenschappen is er na de finish echter nog een maar een ding dat telt, de persoonlijke verhalen van de winnaars en verliezers. Tien jaar na het overlijden van zijn broer Pierrik maakte Hugo Houle vandaag zijn belofte waar, dat hij als eerbetoon een rit in de Tour de France zou winnen. Dat is de Canadees in Foix gelukt. Het werd een emotionele triomf, van een renner die nog geen enkele profkoers gewonnen had. Een eerbetoon van formaat aan zijn overleden broer, die tien jaar geleden werd doodgereden door een dronken bestuurder.
Alle corona testen die zondag werden uitgevoerd bij de renners in de Tour de France waren negatief, met uitzondering van twee coureurs voor wie aanvullend onderzoek was vereist. Intussen heeft AG2R Citroën laten weten dat het gaat om Mikaël Cherel en Aurélien Paret-Peintre. De twee renners waren zondag nog volledig asymptomatisch. Wel gingen beide renners in isolatie om de andere coureurs en stafleden te beschermen. Het duo krijgt na overleg tussen de ploegarts en de dokters van de UCI en de Tour een startverbod. De resterende Touretappes moeten we het ook doen zonder Max Walscheid. De Duitser die eveneens positief testte op het coronavirus moest de ronde verlaten. Lennard Kämna zal de Tour ook niet uitrijden maar dat is klaarblijkelijk het gevolg van een aanhoudende verkoudheid.
Ook voor Marc Soler is de Tour de France in de zestiende etappe tot een einde gekomen. In de eerste helft van de rit tussen Carcassonne naar Foix moest de Spaanse klimmer van UAE Emirates het peloton laten gaan. Hij was ziek en zou de tijdslimiet niet halen. Het is al de derde ploegmaat van Tadej Pogačar, tweede in het klassement, die uitvalt waarmee de balans tussen de twee ploegen die strijden om het geel enigszins is teruggekeerd.
In de strijd om het geel deed Tadej Pogacar meerdere pogingen om leider Jonas Vingegaard te kraken, maar de Deen kwam op geen enkel moment in de problemen. Van Aert werd op de tussensprint ietwat ongebruikelijk verrast door de onze landgenoot Eekhoff, maar op de Port de Lers toonde de Belg alweer in verbluffende doen te verkeren. Samen met zes anderen behoorde hij tot de beste klimmers in een kopgroep. Hét echte spektakel gebeurde evenwel enkele minuten achter de kopgroep. Pogacar trok al op meer dan 50 kilometer van het einde ten aanval, Vingegaard reageerde gepast. Dat deed de Deen bergop ook een tweede keer, waarop Pogacar het maar eens bergaf probeerde. De Supermarkt ploeg had alles schijnbaar minutieus gepland, want precies op het moment dat de kopmannen aan de afdaling begonnen was daar plots teamgenoot Van Hooydonck om zijn kopman ondersteuning te bieden.
Het moest dan maar gebeuren op de loodzware Mur de Péguère, met een stuk van meer dan 3 kilometer aan bijzonder hoge stijgingspercentages. Majka leek de rode loper uit te rollen voor Pogacar, maar die werd de adem afgesneden door een beresterke Kuss. De Amerikaan zorgde er met zijn hoge tempo voor dat kopman Vingegaard op de Péguère niet meer aangevallen werd. Broederlijk samen begonnen de twee kemphanen aan de afdaling, bij gestaan door de op het geplande moment teruggekeerde Wout van Aert. Zonder tijdsverschil kwamen Geel, Wit en Groen, bij de aankomst in Foix over de meet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten