Over waaiers, watjes en winnaars en een halve berg.

Bom Dia Tourvolgers, Terwijl iedereen zich gisteren leek op te maken voor de massasprint, zorgden Chris Froome en Peter Sagan gisteren in de elfde etappe voor een enerverende slotfase. Samen met Geraint Thomas en Maciej Bodnar stoven ze op twaalf kilometer van de finish weg uit het peloton. Sagan boekte zijn tweede ritzege, Froome pakte belangrijke seconden op zijn rivalen. Da's eigenlijk wel een beetje een vertekend beeld van de moeilijke en zware etappe, maar toch, uiteindelijk zijn slechts de dag-winnaar en de klassementsseconden belangrijk. Volgens manager Patrick Lefevere van Etixx-Quick-Step, die een mooie kans voor Marcel Kittel in rook zag opgaan, is de strijd niet op een eerlijke manier gestreden.

“Dit was je reinste koersvervalsing”, schreeuwde hij uit toen hij uit de volgwagen stapte.  “Blijkbaar wil de organisatie de gele en de groene trui bevoordelen. Zeker tien motors reden vlak voor de aanvallers, terwijl de ­wagen van de Tourleiding ook nog op vijftig meter voor de vluchters reed. Dan rij je gewoon 20 kilometer per uur harder. Daar kun je nooit tegenop.” Volgens Lefevere, die niet echt tegen zijn verlies kan en ook niets wilde weten van de rug-wind, het gebrek aan samenwerking binnen de sprintersploegen en gewoon het slimme en sterke rijden van het SKY team, is het al de tweede keer dat de organisatie het koersverloop beïnvloed. “Toen Froome in de afdaling van de Peyresourde in de aanval ging, namen de motoren hem op sleeptouw.” Hij zegt er natuurlijk niet bij dat Daniel Martin van zijn eigen Etixx-Quick-Step ploeg finishte in die rit op dertien seconden van Froome als tweede.

Terwijl een woedende Cavendish opzoek ging naar Tinkov in zijn hotel in Montpellier om hem even briesend de oren te wassen en z'n mond te spoelen en hem eens even goed de waarheid te vertellen, zat uw onraadreporter gisteren aan een diner, nou ja, een voorafje noemen we dat in het Portugese. Ik was minder onder de indruk van wat me werd voorgeschoteld dan Tinkov, die na de tirade van Cav' maar snel z'n exuces aanbood over zijn opmerkingen over het vals spelen van boze Mark door aan volgwagen te hangen en zo optijd binnen te komen in de laatste bergetappe.

"Mark heeft me de situatie uitgelegd en ik begrijp dat ik verkeerd was", bekende hij. "Dat de sterkste de groene trui moge winnen. Go, guys!" Nou dan "gaan" heeft uw onraadreporter dan ook gedaan, nee, niet weg van de lieftallige Samantha en haar overvolle creditcard, maar wel tijdens een stiekeme nachtelijke wandeling naar de plaatselijke snackbar in Peramola, slapen met een lege maag is niet mijn hobby, vandaar.

De Tour de France voor Jurgen Van den Broeck is voorbij. De Belgische renner van Katusha heeft bij een valpartij in de elfde etappe naar Montpellier een fractuur in zijn rechterschouder opgelopen. Van den Broeck reed de etappe nog wel uit op een 137e plek. Voorafgaand aan de etappe stond hij nog twintigste in het algemeen klassement. Het schijnt dat mijn reiskompaan in de eerste dagen, zich naar een positie aan de kop van het peloton heeft geworsteld. Het geeft gelijk maar weer eens aan dat de werkelijkheid en realiteit soms twee heel verschillende dingen zijn. Waar zijn mede-crimineel ingestelde partner in politieke zaken, ervoor heeft gezorgdt dat hij vrij van gezeur kan genieten van een maandelijkse bijdrage van de belastingbetaler, heeft ##### zich in een kwinkslag opgewerkt tot onverstaanbaar contactpersoon voor buitenlandse collega's van de onechtelijke bastaard dochter van de ijzeren dame Thatcher. De wereld buiten de Tour blijkt nog meer intriges te hebben dan uw onraad reporter ooit bij elkaar kan fantaseren.

Vanmorgen was het rustig aan het ontbijt, Samantha komt in een fase van berusting en vergevensgezindheid. Misschien beslist ze wel te snel en is uw verslaggever z'n partner in de bluesgedachte kwijt. Vooralsnog staat er een volgend hotel gepland, en ja, wederom een beetje verder weg van de Tour, een beetje dichter bij Portugal. Uw onraadreporter's contacten in de Tour zijn echter toeschietelijk met informatie en, Jawel, ik moet sommige dingen echt onder de pet houden, gewoon voor de wielerstaatsveiligheid en de carriere van een Portugese verslaggever.

Vandaag is de dag beste lezers van de Tourgazet Plagiato. De Mont Ventoux. De Reus van de Provence. De Kale Berg. Er is al veel over gezegd en geschreven. De laatste keer dat de Tour de France hier finishte, was Chris Froome de sterkste. Destijds was het etappe 15 en draaide de Brit – in zijn gele trui – de gashendel in de slotkilometers eens flink open. De finish ligt dit keer echter aan Chalet Reynard, zes kilometer onder de top op een hoogte van 1435 meter. Er is al veel gesproken over het weer. Net als in de etappe naar Montpellier staat er een stevige wind tijdens de gehele etappe, maar op de beklimming van de Mont Ventoux sterkt die alleen maar aan. Windstoten tot boven de 70 km/h lijken eerder regel dan uitzondering te worden met een verwachte windkracht 9(!) uit het noorden. De organisatie heeft daardoor de streep morgen bij Chalet Reynard na 178 kilometer gelegd. Dit, naast gevaarlijke situaties voor de renners, voor de veiligheid van het hele circus wat naar de top moet en de supporters.


Volgens directeur Preud'homme zullen we nog altijd spektakel kunnen verwachten en ook volgens geletruidager Chris Froome, zal er niet veel veranderen. "De klim naar Chalet Reynard is zwaar genoeg. Bovendien is de etappe korter en daardoor misschien nog hectischer." Het wordt straks vooral uitkijken naar deze Froome en of hij nog meer tijd kan pakken op zijn voornaamste concurrent Nairo Quintana. De Colombiaanse berggeit volgt momenteel op 35 seconden. Wordt het gat nog groter tussen de twee of kan Quintana iets forceren op de verkorte col? Hoe staat het met de aanvalsdriften van Bauke? Mag Wout misschien z'n eigen plan trekken vandaag? We zullen het zien! Uw onraadreporter wenst u een fijne middag met mooie TV beelden! Ate Logo!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten