Het was een broeierige nacht hier in Alcántara en uw verslaggever zat reeds om 3 uur achter het digitale speeltje de frustraties van zich af te schrijven. Helaas, maar misschien maar goed ook, hield het apparaat het plotseling voor gezien. Het stuk schrijverij, waarin de wereldse onmacht op gelijke voet kwam te staan met de ontgoocheling die de gisteren dag met zich meebracht, ging dus verloren. Na een paar uurtjes slaap komt de focus gelukkig weer bij alleen het wielrennen te liggen en zullen de zaken waarover we het eigenlijk moeten hebben blijven liggen tot uw reporter weer terug is in de veilige luwte van de Portugese heuvels.
Na de Vuelta met Tom Dumoulin, de Giro met Steven Kruijswijk gaat het in de Tour opnieuw in het slotweekend mis voor een Nederlander. Dit keer gaat het om Bauke Mollema, die vanwege een valpartij op de spekgladde afdaling van de Montée de Bisanne zakte van plaats twee naar tien in het klassement. In diezelfde afdaling kwamen ook Chris Froome en Richie Porte ten val, maar zij wisten weer terug te keren omdat hun ploegmaten nog wel in het peloton rondrijden en zich niet hebben ontrokken van hun verplichtingen hun kopmannen te helpen. Voor onze Bauke is dien situatie nou eenmaal anders, hij moest het doen met wat hulp van een toekomstige collega uit Columbia.
Romain Bardet maakte juist gebruik van de chaos in de afdaling door weg te rijden. Hij reed snel naar onze Tourgazet Plagiato vriend Rui Costa toe, die was overgebleven van de vlucht van de dag met daarin ook Laurens ten Dam, wiens prestaties zonder z'n normale dieet van spareribs en gebarbecuede steaks te wensen overlaten. Bardet kwam solo boven aan, ruim twintig seconden voor Joaquim Rodriguez, die het sprintje voor de tweede plaats won van zijn land- en generatiegenoot Alejandro Valverde. Om eerlijk te zijn kon het uw verslaggever niet echt boeien na de val van Turbo Tom en de achterstand van Bauke. Ere wie ere toekomt, Stef Clement heeft het fantastisch gedaan!
Terwijl de donkere wolken boven de Alpen zich ontpopte als meedogenloze spelverdervers, verbleekten de zonnestralen en hun reflectie in het water, van het zwembad hier in Hotel Conventual de Alcántara, meerdere malen het zicht op het beeldscherm. Nog een dag lijden, nog een dag kijken naar het misfortuin van onze mannen in de Tour die toch een vorm van nationale trots vertegenwoordigen. Parijs komt in zicht voor het peloton net zoals voor uw verslaggever de reis naar de veilige huishaven, waar mevrouw Kettingkast-Sputterbret op hem wacht, vanavond zal aanvangen. Bij de ontmoeting met de dame die verantwoordelijk is voor mijn verblijf hier in dit mooie hotel, kwam de spreekwoordelijke aap uit de mouw.
Ze is een van die laatste idealisten die de wereld wenst te veranderen en is in de overtuiging dat Carlos Guarda de Cadeia zich in de Portugese politiek moet mengen. Nou spreekt uw onraadreporter, ondanks de negen jaar die hij reeds in het zonnige land verblijft, geen redelijk woord Portugees, dus zal een naturalisatie nog wel even op zich laten wachten. Het inburgeringsexamen zou een grote teleurstelling worden, alhoewel dat soort trivialiteiten voor politici niet zo belangrijk schijnen te zijn. Het werd dus nog een drukke dag gisteren met discussies, vele glazen wijn en veel hectiek. Even een stukje fietsen daarna bleek een slecht idee..
Chris Froome beleefde gisteren dus ook een hectische dag. De geletruidrager kwam in een afdaling ten val en moest vervolgens op de fiets van Geraint Thomas de slotklim oprijden. “Ik gleed met mijn voorwiel uit over een witte streep op de weg”, verklaarde Froome tegenover een bron van uw reporter. “Gelukkig heb ik me niet ernstig geblesseerd. Ik heb wat huid verloren en mijn knie doet een beetje pijn.” De Sky-renner kwam uiteindelijk op 36 seconden van ritwinnaar Romain Bardet binnen, in het wiel van Wout Poels. “Ik moet mijn ploegmaats bedanken. Zij hebben me tot boven gesteund. Iedereen, maar vooral Wout Poels. We hebben weer een sterke prestatie neergezet met het team.” Froome legde uit dat hij gedwongen was om de fiets van Thomas te gebruiken.
De ingrediënten voor de etappe van Megève naar Morzine, die straks zal worden verreden, mogen er zijn: één beklimming van de tweede categorie, twee van de eerste en als uitsmijter de Col de Joux Plane van de buitencategorie. De organisatie heeft opnieuw gekozen voor een korte etappe, in de hoop dat er van begin tot eind voor spektakel gezorgd gaat worden. De laatste finish bergop hebben we gisteren al gehad. Na de top van de Joux Plane volgt namelijk nog een afdaling van twaalf kilometer, als dat maar goed gaat. Laten we hopen dat de er geen rare dingen gebeuren en alles verloopt zoals het moet lopen. Misschien dat Froome voor een keertje zelf het werk kan opknappen en Wout voor de winst in de etappe mag fietsen. Wat er ook gebeurd, de Interliner naar Santarem vertrekt om vierentwintig minuten over zeven, en uw reporter heeft een kaartje.Voor nu wens ik u, trouwe volgers van de Tourgazet Plagiato, een mooie Zaterdag. Geniet van de laatste perikelen in de Tour en mocht u nu echt verlegen zitten om Nederlands succes kijk dan morgen naar de prestaties van Max. Ate Logo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten