Van Utrecht naar Utrecht zonder Utrecht te verlaten.

Boa Tarde beste Tour vrinden. Het is goed vertoeven hier in Poortugaal. Uw onraadreporter heeft een mooi plekje gevonden om de voiture te stallen de komende dagen.

Al dit, alleen omdat na m'n zoveelste broodje bal, frikandel speciaal en patatje oorlog, sinds ik de Nederlandse grens over kwam, er een knoopje van m'n overhemd het luchtruim koos. Miranda van het wolwinkeltje Lolox, hier aan de Dorpsstraat, naaide het, met 2 gaatje geperforeerde, muntje voor anderhalve euro weer achter het knoopgaatje. Nou dat madammeke Razenberg is handig met naald en draad! Onderwijl zij de naald voorzichtig langs mijn gevulde buik manoeuvreerde kwamen we al snel op de reden van mijn aankomst in Poortugaal.

Dat ik uit het verre Portugal kwam om de Tour de France te verslaan voor de lezers van de Tourgazet Plagiato, dat Utrecht geen optie is voor autobestuurders met een inkomen onder driemaal modaal en dat de mintgroene bus mijn schuilplaats in de donkere nachten op het Hollandse platteland moest zijn. Welnu, ik mag naast het winkeltje parkeren en heb zelfs een sleutel van de zijdeur, zodat ik in de nachtelijke uren verschoont blijf van een boete, of erger nog een arrestatie, wegens wildplassen.

Ja, ja, de dongle werkt, en natuurlijk houdt uw onraadreporter ook in de gaten wat er zo al elders in wielerland gebeurd. Annemiek van Vleuten heeft gisteren in de proloog van de Giro d'Italia Internazionale Femminile, wij noemen dat gewoon de Giro Rosa, haar spierballekes laten zien.

De renster van Bigla Pro Cycling Team was in de straten van Ljubljana de snelste in de proloog van twee kilometertjes. Ze bleef Lucinda Brand (Rabo-Liv) nipt voor in de ouverture van de vrouweneditie van de Giro. Het verschil tussen beide rensters was in de Sloveense hoofdstad slechts één seconde. Roxanne Knetemann, teamgenoot van Brand, werd derde, wat uw verslaggever knap vindt gezien haar vermoeiende laatste week met die Laurel en Hardy van Bureau Sport!

Ik heb het Utrechtse rondje bekeken vanuit de ridderzaal van het Wapen van Poortugaal onder het genot van gezellige tapas hapjes mooi opgesteld op een etagère naast m'n laptop en heerlijk flesje wijn, waarvan ik het label even niet heb gezien. Oh zeker, uw verslaggever beschikt inmiddels over de laatste techniek genaamd "de Hola App" waarmee hij ieder IP adres delegeert naar een Nederlandse herkomst zolang dat nodig mag zijn. Het zal u niet verbazen dat de stoel een enigszins plakkerige werking heeft, hoewel dat ook die onduidelijk gelabelde fles wijn kan zijn.


Dus wat zeggen we over de strijd van vandaag... U hebt allen gekeken dat weet ik zeker en wat uw onraadreporter opviel in de openingstijdrit van vandaag was de Duitser Dominik Nerz van Bora-Argon in hartje Utrecht zijn tijdritstuur afbrak en een deel van zijn 13,8 kilometer lange klus dus met de nodige beperkingen moest afhaspelen. Het schijnt dat hij klassementsambities maar kwam uiteindelijk 138ste op 1'31" van de ongenaakbare Rohan Dennis binnen. De Belgische commentator, Michel Wuyts zag tijdens de uitzending overigens het penibele van de situatie in: "Oei, deze mens moet stukken mee naar huis brengen."

Rohan Dennis is dus de eerste geletruidrager in de 102e Ronde van Frankrijk. De 25-jarige Australiër, eventjes wereld uurrecord houder tot Wiggins passeerde, klokte een absolute kanontijd: 14'56". Topfavorieten als Tony Martin (15'01"), Fabian Cancellara (15'03") en Tom Dumoulin (15'04") beten zich de tanden stuk op dergelijk machtsvertoon. Méér zelfs: Dennis' chrono is de snelste in de geschiedenis van de Tour. Jammer voor Tommeke, maar in eigen land kwamen de Nederlandse renners best goed voor de dag.  Zes Nederlanders in de top twintig, da's lang geleden. Jos van Emden (vijfde) en Nederlands kampioen Wilco Kelderman (negende) eindigden nog bij de beste tien. Robert Gesink (elfde), Bauke Mollema (veertiende) en Dylan van Baarle (zestiende), toch een indrukwekkend lijstje. Misschien wordt het nog een strijd de komende dagen tussen Tom Dumoulin en Wilco Kelderman om de witte trui.... We zullen het zien!

Ik zal zo maar eens richting mijn slaaphonk op vier wielen wandelen, een heerlijke slentering door het dorp dat overigens verrees in de 12e eeuw. De geschiedenis van de naam is ook bijzonder. Een stel kersverse inwoners hadden er net een kruistocht op zitten en onderweg hadden ze kennis gemaakt met Portugezen. Dat vonden ze wel lekker klinken, en zo komt het dorp aan zijn naam. Als Miranda haar winkeltje nu maar niet "De Kettingkast" gaat noemen, want dan zou ze wel eens ruzie kunnen krijgen met haar straatgenoot Profile Mons "de Fietsspecialist".

Omdat de namen Poortugaal en Portugal en de wapens van beide grote overeenkomsten vertonen, denk ik dat het waar is, dat inwoners van de plaats gedurende de kruistochten kennismaakten met de Portugezen en zij het nieuw ingedijkte gebied daarom naar  de Portugezen vernoemden. Oudere afbeeldingen van het wapen vertonen ook een schild dat nog meer op het wapen van Portugal lijkt dan het huidige wapen van Poortugaal. Nou ja, het zei zo uw verslaggever gaat zijn linker oor op een kussen leggen. Morgen mijn eerste kennismaking met de karavaan. Ik zal mij voorzien van camera, kladblok, tuinstoel en paraplu nestelen aan de Groene Kruisweg. Voor nu, Bon Noite!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten