
Jawel, Uw reporter was ter plaatse. Bretagne heeft Marcel Kittel in de armen gesloten als ritwinnaar in deze 100ste Tour de France. In een etappe zonder veel geschiedenis, of het moest die blije man zijn naast Verschuren in de ploegwagen van Vacansoleil, kroonde de Duitser zich met een fantastische jump in de laatste meters tot spurtkoning in het land van ex-Tourwinnaars Bernard Hinault en Louison Bobet.
Voor Kittel is het zijn tweede dagsucces, en dat zonder Peijnenburg.
Wél werd de spurt dus ontsierd door een manoeuvre van Mark Cavendish, die Tom Veelers aanreed. Alle toppers tekenden present in de Bretoense kuststad, van de gevreesde waaier vorming langs de Atlantische Oceaan was geen sprake. In zijn vlucht naar voren kwam 'Cav' in botsing met de uitzakkende Tom Veelers en dat alleen hij tegen het asfalt ging, mag een mirakel heten. Peter Sagan ontweek met een waanzinnig manoeuvre de liggende Veelers. De ontregelde spurt leek een kolfje naar de hand te worden van André Greipel, maar een andere Duitser haalde de kaas van diens brood.
Tom Veelers reageerde vrij kalm na het incident met Mark Cavendish in de sprint voor de tiende etappe. "Ik ben onderuit gereden door Cavendish", deed Veelers zijn verhaal in een witte plofkap die hem enkele seconden na het passeren van de meet door een NOS "collega" in de strot werd geduwd.
Cavendish zelf liet via Twitter al weten dat hij geen kwaad in de zin had.
"Ik moet de herhaling nog bekijken, maar ik was betrokken bij een incident met Tom Veelers. Als het mijn schuld was, spijt me dat." Maar dat was slechts de eerste reactie.
Uw onraadverslaggever stond er met z´n neus boven op en echte Bretonees naast mij zei: "Zonder pardon declasseren. Als sprinter weet je dat knechten uitrollen als hun meters erop zitten. Dan kun je ze nog niet zo opzij duwen als ze je in de weg rijden. Cav had rechts ruimte genoeg." Nu had ik als nuchter nadenkende Hollander met Portugese trekjes ook wel eens de reacties willen horen als Kittel niet gewonnen had, en er 30 man over Veelers heen gedonderd waren.
Kort na de finish van de tiende etappe stond Mark Cavendish behoorlijk geïrriteerd de verzamelde pers te woord. Uw reporter vroeg namens de Tourgazet Plagiato hem naar de crash van Veelers en of het de schuld van het Korte Lontje was. Dat zinde de sprinter duidelijk niet. Vlak voordat hij de bus van zijn team Omega Pharma-Quick.Step instapte, stal hij de recorder van uw verslaggever. Jamal, die dacht een nieuwe afzetmarkt gevonden te hebben, en met mij mee naar de meet was gegaan, probeerde het recordertje nog te onzetten, maar ze hebben bij die Belgen van die Van Damme types, waardoor onze freelance chauffeur en broertje even later met meer verwondingen richting Hotel ging dan Tom Veelers over had gehouden aan zijn val.
Niet lang daarna gaf een medewerker van het Belgische wielerteam de recorder dan toch terug, daar was de "grote sprinter meneer" dan wel weer te laf voor.
Bij het binnen gaan van Rachida's suite, waarbij we door de kreukels van Jamal vergaten te kloppen, begon ze hysterisch te schelden in het Fransch met een Arabisch accent. Nu wist ik inmiddels wel dat Madame Dati werd geboren als dochter van een Marokkaanse metselaar en een Algerijnse moeder, maar dat ze die Noord Afrikaanse preutsheid nog niet was verloren verwonderde mij. Toegegeven de aanblik was, eerlijk gezegd, ronduit een mooi tafereel. De hotelkamer schudde echter op z'n grondvesten, harder nog dan een kromgebogen stuur op de kinderkopjes onder de Tielse poort, waar het kleinkind van mevrouw van Zetten ook al een keer een kleine hersenschudding opliep door te hard opgepompte kinderwagen bandjes.
Jawel, tijdens die drie seconden dat ik in de suite was ging er toch een lichtje op. Zeker ik weet inmiddels bijna alles over Rachida, haar uitermate goede talent voor manipulatie is doorontwikkeld tot een kunstvorm.
Oh nee hoor, het is geen domme vrouw, zeker niet. Haar kindertijd bracht ze door in een wijk van Chalon-sur-Saône en ze bezocht katholieke scholen. Van haar zestiende tot haar achttiende werkte ze als hulpverpleegster. Daarna werkte ze als boekhouder bij Elf Aquitaine. Daarnaast volgde ze een economische managementstudie. Na haar studie werkte ze op het gebied van accountancy bij verschillende bedrijven. Van 1997 tot 1999 studeerde ze rechten op de École nationale de la magistrature. Daarna werkte ze op juridisch gebied bij verscheidene instanties, jawel ze had wel terdege talent!
In 2002 werd ze adviseur van Nicolas Sarkozy en werkte ze aan de wet Prévention de la délinquance ('preventie van jeugdcriminaliteit'). In december 2006 werd ze lid van het UMP en op 14 januari 2007 woordvoerder van Sarkozy, die op die dag de officiële kandidaat namens het UMP voor de Franse presidentsverkiezingen 2007 werd. Na zijn uitverkiezing tot president werd ze minister in het Kabinet-Fillon. Toen ze op de Place Vendôme aankwam, schijnt ze gezegd te hebben: "Ik ben het symbool van Frankrijk".
In 2003 trouwde ze met de Libanese zakenman Walid Darwiche. Later scheidde ze van hem. In september 2008 zorgde ze voor enige controverse door bekend te maken dat ze zwanger was maar niet te zeggen wie de vader was. Op 2 januari 2009 schonk ze het leven aan dochter Zohra. Vijf dagen later ging ze weer aan het werk. Waar die bevalling toe leidde is nu dus bekend; een rechtszaak, geweigerd worden in bepaalde hotels en het niet maar met het geld van de Spaanse ex-premier mogen spelen in diverse casino´s.
En plotseling op 23 januari 2009 gaf president Sarkozy te kennen haar niet meer als minister te wensen.
Haar leidinggevende kwaliteiten zouden onvoldoende zijn en over de hervormingen die ze doorvoerde, zou ze niemand raadplegen. Bovendien zou ze een te luxe leven leiden, aldus Sarkozy, die zelf in éénvoud en armoede zijn weg door de politiek baande.
Vanaf 14 juli 2009 is ze lid van het Europees Parlement en blijft ze een gevaarlijke dame voor vele stropdas mannetjes. Of ze gevaarlijk blijkt te zijn voor Uw reporter moeten we maar afwachten, voorlopig gaat alles prima, al heb ik haar sinds gisterenavond dus niet meer gezien.
Vandaag worden de tijdrijders op het appèl verwacht voor een 33 kilometer lange chronorace richting Mont-Saint-Michel. En rijdt gele trui Christopher Froome mogelijk nog een stuk verder van de concurrentie weg. Wij Nederlandsche wielerliefhebbers hopen dat Bauke en LTD geen tijd gaan verliezen, en dat Rui Costa onze Portugese vriend zich ook kan handhaven in de Top 10.
Zoals het een journalist betaamd heb ik het Algemeen klassement na rit 10 maar eens voor u op een rijtje gezet.
1. Chris Froome (Groot-Brittannië/Sky Proracing) in 36u59m18s
2. Alejandro Valverde (Spanje/Movistar) op 1m25s
3. Bauke Mollema (Nederland/Belkin) op 1m44s
4. Laurens ten Dam (Nederland/Belkin) op 1m50s
5. Roman Kreuziger (Tsjechië/Team Saxo-Tinkoff) op 1m51s
6. Alberto Contador (Spanje/Team Saxo-Tinkoff) op 1m51s
7. Nairo Quintana (Colombia/Movistar) op 2m02s
8. Daniel Martin (Ierland/Garmin-Sharp) op 2m28s
9. Joaquin Rodriguez (Spanje/Katusha) op 2m31s
10. Rui Costa (Portugal/Movistar) op 2m45s
en dan natuurlijk nog de plaats van onze twee andere favorieten.
22. Wout Poels (Nederland/Vacansoleil-DCM) op 9m45s
60. Tom Dumoulin (Nederland/Argos-Shimano) op 44m39s
Ten tijde van mijn typ bezigheden is het bijna 1 uur in de nacht. U leest deze bijdrage waarschijnlijk tijdens uw ontbijt met Deense luxe, oplos-koffie, omdat het Senseo apparaat voor de zoveelste keer zijn kwaliteiten verborgen hield, vers geperste sinaasappelsap uit een pak dat nog houdbaar is tot de Tour van 2014 en natuurlijk een flesje Yakult omdat u darmen, na maanden op non-actief te zijn gesteld, er verslaafd aan zijn geraakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten