Bijna is het zover. Treurig is het niet? De Tour loopt op z'n eind, met vandaag de dag die ons allen het hoogtepunt moet doen waarderen. Het is een gekkenhuis hier. Hier is in het geval van uw verslaggever, halverwege de Mont Ventoux. Het mag, vandaag, al een prestatie genoemd worden, deze berg zo halverwege te bereiken. Tienduizenden toeschouwers hebben zich verzameld, het is op dit moment zeker geen kale berg. De voldoening en adrenaline, die mijn lijf en geest verrijken, door alleen al het aanwezig zijn, doen mijn ontbrekende nachtrust als sneeuw voor de zon verdwijnen. Gisterenavond zijn uw reporter en zijn compaan hier aangekomen. Nee, anders dan lopend of fietsend was al niet meer mogelijk. Er is geen vierkante centimeter meer over.Ondanks dat ondergetekende in het verleden een aardige tourrenner was, met ervaringen als de ijselmeerronde, luik-bastenaken-luik, loenen-loenen-loenen, amsterdam-mastricht-amsterdam en vele 400km+ tochten, sloeg de angst mij om het hart.
Lopen, fietsen, lopen. Donker, publiek en een compaan die eventjes staat te kletsen. Met alle geluk van de wereld en een buiten gewone "toevalligheid" ben ik meegenomen naar de camper van de familie van Rui Alberto. Het leed, dat deze mensen hebben geleden. Bijna 2 weken geleden hebben ze hun camper hier op een mooie plek neergezet. In de veronderstelling dat ze hun zoon konden aanmoedigen tijdens zijn klim.Ik vind het klasse, dat ze het besluit genomen hebben om te blijven. Rui Alberto's soigneur heeft een plaats bepaald waar ploegmedewerkers zullen staan. Uw reporter zat dus prinsheerlijk in de voiture, terwijl Rui Alberto op de fiets naar boven reed. Jawel! Naar boven! In het donker reed hij z'n familie voorbij. 
Ik heb geprobeerd foto's te maken, maar helaas is er weinig op te zien. Om 02.00 uur was onze fanatieke Portugees terug. Het zo oneervol zijn geweest, zo meende hij, als hij niet door naar de top was gereden. Het is inmiddels 10.16 uur, en de familie heeft een uitgebreide maaltijd onder de luifel staan. Ik voel me gewoon niet helemaal in de haak als journalist. Deze saamhorigheid van al deze mensen, wachtend op hun idolen, gaat iedere vorm van relativering te boven. Zou ik hier nu, op dit moment, gaan fotograferen, zou ik me verlaagd voelen tot een voyeur. Nee, deze dag, deze momenten, zijn voor de aanwezigen en voor niemand anders. Nog steeds komen er mensen naar boven fietsen, zoals er vannacht zo velen zijn langs gekomen. Fietsend, lopend, kruipend, iedereen krijgt een gemeende aanmoediging.
De Wifi werkt uitsteken, en daarom ook een wat warrig verslag van uw reporter. Het zal de hoogte zijn, de wijn van afgelopen nacht, de euforische zinnebeelden die door mijn hoofd schieten.
Zoekende naar het laatste nieuws op mijn laptop kwam ik zojuist ook terecht bij Carlos Sastre, die gisteren op de vooravond van de tocht naar de Mont Ventoux, met een publieke biecht op zijn site kwam. Daarin slaat de Spanjaard mea culpa ten opzichte van ploegmaats, fans en... journalisten. "Ja, heb fouten gemaakt"
"Ik erken dat ik fouten gemaakt heb", steekt de Tourwinnaar van vorig jaar van wal. "Ik maakte mezelf wijs dat mijn conditie uitstekend was en dat het ook mentaal goed zat. In werkelijkheid voelde ik dat er al vanaf het begin wat schortte. De dingen liepen niet zoals ik het wilde.
Ik probeerde mezelf weer moed in te pompen, maar daardoor schermde ik mezelf misschien wat te veel af en werkte ik mijn problemen op de verkeerde mensen uit. Mijn persconferentie op de tweede rustdag is daar een goed voorbeeld van. Wat ik daar vertelde, is op z'n minst tactloos te noemen. Ik maakte de fout door alle journalisten over dezelfde kam te scheren, terwijl er voldoende te vinden zijn die me altijd correct behandeld hebben." "Ook tegenover mijn ploegmaats en teamleden heb ik me niet altijd goed gedragen.
Zij probeerden me te helpen, maar dat viel bij mij soms niet in goede aarde. Ik hoop dat ik geleerd heb uit deze situatie, zodat het me in de toekomst niet meer zal overkomen. Nu ik er weer bovenop ben, zou ik me -los van de excuses die ik misschien persoonlijk zal aanbieden- graag publiekelijk verontschuldigen bij de media, mijn ploegmaats en alle fans die ik teleurgesteld heb", besluit de Cérvelo-renner.
Het blijft toch een grote meneer, die Sastre, hij blijft één van mijn favorieten. Welliswaar niet in deze Tour.
In de aanloop naar de Mont Ventoux, hier, staan er in deze relatief korte etappe vier cols op het programma. Deze zijn echter niet meer dan een voorgerecht op wat komen gaat. Door het verschil van vier minuten met klassementsleider Contador lijkt het onwaarschijnlijk dat Andy op de voorlaatste dag de gele trui nog kan veroveren. Enkel een hongerklop van de Spanjaard zou hier verandering in kunnen brengen. Waarschijnlijker is dat de Luxemburgers gaan strijden voor een derde plaats van Fränk. Dat wordt waarschijnlijk vanaf de voet van de klim vol in de aanval. Het zal voor Armstrong erg lastig worden om zijn derde plek te verdedigen. Ik gok op Contador, A Schleck en F Schleck maar hoop vurig dat ook Wiggins de kracht er nog voor heeft.Ik weet niet of iedereen het in de gaten had, maar het was toch wel fenomenaal hoe Freire gisteren in de laatste kilometers van de etappe van een rotonde nam.
Er was geen ruimte meer op de weg voor de sprinter. Dan heb je twee opties 1: vol in de remmen en totaal geen kans meer maken op de overwinning of 2: vol rechtdoor over de rotonde, door het gras en weer rederlijk van voren aansluiten in het peloton.
Chapeau, bij deze het mooiste moment van Rabobank in deze Tour.
Uw reporter gaat dit bericht afsluiten. Ik moet mee helpen aan de voorbereidingen voor straks. De schotel moet nog uitgericht worden, en de TV nog op z'n plaats. Rui Alberto voelt zich niet zo lekker, maar ik snap ook wel dat het niets lichamelijks is. Hij had hier graag nog in de wedstrijd gereden. Ik had hem hier ook graag gezien, samen met Robert Gesink en natuurlijk een uur later Kamikaze Kenny. Als uw verslaggever nog de hersenaktiviteit kan ontwikkelen, na de etappe van vandaag, doe ik U nog een verslag.
Na vanavond scheiden de wegen tussen ondergetekende en de Tour.De Tour naar het Noorden, uw reporter samen met mijn nieuwe vrienden naar het zuiden. Natuurlijk hoop ik op tijd thuis te zijn voor de finale in Parijs. Als Canal+ de ontvangst niet onmogelijk heeft gemaakt, kan ik het volgen via Nederland 1.
Natuurlijk heeft Uw verslaggever nog wat te zeggen over de deelnemers van de toto, en zeker nog een woord voor Ted en Felix. Maar....dat zien we morgen dan wel.
Voor nu een prettige wielermiddag, waar u dan ook moge zijn.
OVER SMEETS ZEG IK NIKS....
Karel Kettingkast.
Ik zal niet meer beweren dat de Wifi verbinding zo geweldig is. Het is inmiddels 12.29 als ik u dit bericht eindelijk kan verzenden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten